Skip to main content

Erasmus+ Programme Guide

The essential guide to understanding Erasmus+

Erasmus+ Przewodnik po programie 2025

Ta strona internetowa nie odzwierciedla jeszcze treści przewodnika po programie Erasmus+ na 2025 r.

Cały przewodnik na 2025 r. można jednak pobrać w formacie PDF i w wybranym języku.

Centra Doskonałości Zawodowej

Wdrażanie działań na rzecz doskonałości zawodowej zajmuje ważne miejsce w ogólnym programie polityki UE na rzecz umiejętności oraz kształcenia i szkolenia zawodowego (VET). Europejski program na rzecz umiejętności, europejski obszar edukacji, zalecenie Rady z 2020 r. w sprawie VET1 , a także deklaracja z  Osnabrück2 – wszystkie zawierają bardzo wyraźne odniesienia do doskonałości zawodowej jako siły napędowej reform w sektorze VET.

Celem inicjatywy dotyczącej centrów doskonałości zawodowej jest podjęcie odpowiednich działań w nawiązaniu do tego priorytetu politycznego polegających na wspieraniu reform w sektorze VET, zapewnieniu wysokiej jakości umiejętności i kompetencji, dzięki którym można znaleźć dobrą pracę i korzystać z możliwości rozwoju kariery zawodowej na wszystkich jej etapach, które to możliwości zaspakajają potrzeby innowacyjnej, sprzyjającej włączeniu społecznemu i  zrównoważone3 j gospodarki. Ponadto celem wspomnianej inicjatywy jest wspieranie wdrażania Europejskiego Zielonego Ładu, nowej strategii cyfrowej, komunikatu w sprawie przyciągania umiejętności i talentów, a także nowej strategii przemysłowej i nowej strategii MŚP, gdyż umiejętności są kluczowe dla pomyślnej realizacji wszystkich tych działań.

Centra doskonałości zawodowej działają w danym kontekście lokalnym i tworzą ekosystemy umiejętności na rzecz innowacji, rozwoju regionalnego i włączenia społecznego, współpracując jednocześnie z centrami doskonałości zawodowej w innych krajach w ramach międzynarodowych sieci współpracy. Inicjatywa ta wspiera podejście oddolne do doskonałości zawodowej i obejmuje szerokie grono lokalnych zainteresowanych stron, umożliwiając jednocześnie instytucjom VET szybkie dostosowywanie zapewniania umiejętności do zmieniających się potrzeb gospodarczych i społecznych.

Zapewniają one możliwości kształcenia zawodowego podstawowego osób młodych oraz ustawicznego kształcenia w celu podnoszenia i zmiany kwalifikacji osób dorosłych dzięki elastycznej i terminowej ofercie szkoleniowej, która odpowiada potrzebom dynamicznego rynku pracy w kontekście transformacji cyfrowej i ekologicznej. Działają one jako katalizatory lokalnego rozwoju biznesu i innowacji dzięki ścisłej współpracy z przedsiębiorstwami (w szczególności z MŚP) dotyczącej projektów w zakresie badań stosowanych, tworząc ośrodki wiedzy i innowacji, a także wspierając inicjatywy przedsiębiorcze uczących się w nich osób.

Celem sieci jest „pozytywna konwergencja” w zakresie doskonalenia kształcenia i szkolenia zawodowego. Będą one otwarte na uczestnictwo krajów o dobrze rozwiniętych systemach doskonałości zawodowej, a także dla tych, które są w trakcie opracowywania podobnych podejść zmierzających do wykorzystania pełnego potencjału instytucji VET i odegrania aktywnej roli we wspieraniu wzrostu i innowacji.

Inicjatywa ta wprowadza do doskonałości zawodowej „Europejski Wymiar” poprzez wspieranie wdrażania polityki UE w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego oraz działań uzgodnionych z państwami członkowskimi, partnerami społecznymi i organizatorami kształcenia i szkolenia zawodowego.

Proponowana tutaj koncepcja doskonałości zawodowej charakteryzuje się całościowym podejściem skoncentrowanym na osobie uczącej się, w ramach którego kształcenie i szkolenie zawodowe:

  • stanowi integralną część ekosystemów umiejętności4 , przyczyniając się do rozwoju regionalnego5 , innowacji6 , strategii inteligentnej specjalizacji7 klastrów8 , a także do określonych łańcuchów wartości i ekosystemów przemysłowych;
  • jest częścią trójkąta wiedzy9 , ściśle powiązaną z innymi sektorami kształcenia i szkolenia, środowiskiem naukowym i przedsiębiorstwami;
  • umożliwia osobom uczącym się nabywanie zarówno kompetencji zawodowych (specyficznych dla danego zawodu), jak i  kompetencji kluczowych10 , dzięki wysokiej jakości ofercie, która opiera się na zapewnianiu jakości;
  • sprzyja budowaniu innowacyjnych form partnerstwa11  ze światem pracy i jest wspierana dzięki stałemu rozwojowi zawodowemu nauczycieli i kadry prowadzącej szkolenia, innowacyjnym metodom pedagogicznym, strategiom mobilności osób uczących się i pracowników oraz umiędzynaradawiania kształcenia i szkolenia zawodowego.

Cele akcji

Akcja ta przyczynia się do stopniowego tworzenia i rozwoju międzynarodowych sieci współpracy Centrów Doskonałości Zawodowej.

Centra doskonałości zawodowej będą działały na dwóch poziomach:

  1. Na poziomie krajowym, angażując szerokie grono lokalnych zainteresowanych stron tworzących ekosystemy umiejętności na rzecz lokalnych innowacji, rozwoju regionalnego i włączenia społecznego, współpracując jednocześnie z centrami doskonałości zawodowej w innych krajach w ramach międzynarodowych sieci współpracy.
  2. Na poziomie międzynarodowym, zrzeszając centra doskonałości zawodowej, które podzielają wspólne zainteresowanie:  
  • poszczególnymi sektorami12  lub ekosystemami przemysłowymi13 ;
  • innowacyjnymi podejściami do wyzwań społecznych (np. zmiany klimatu, transformacji cyfrowej, sztucznej inteligencji, celów zrównoważonego rozwoju14 , integracji migrantów, podnoszenia kwalifikacji osób o niskich kwalifikacjach itp.); lub
  • innowacyjnymi podejściami do zwiększania zasięgu, jakości i skuteczności istniejących centrów doskonałości zawodowej.

Sieci połączą istniejące centra doskonałości zawodowej lub przyczynią się do opracowania modelu doskonałości zawodowej przez połączenie partnerów z różnych krajów, którzy zamierzają opracować model doskonałości zawodowej w kontekście lokalnym w drodze współpracy międzynarodowej. Mogliby oni wnieść wkład np. w etap realizacji inicjatywy, współpracując ze społecznościami zaangażowanymi w lokalne przemiany wspierane w ramach tej inicjatywy.

Mogą to być istniejące szkoły zawodowe lub istniejący organizatorzy kształcenia zawodowego, których celem jest osiągnięcie doskonałości dzięki zaangażowaniu się w szereg działań proponowanych w ramach tej inicjatywy europejskiej. Centrami doskonałości zawodowej mogą być również nowo powstające ośrodki utworzone w celu zapewnienia doskonałej oferty szkoleniowej i usług odpowiadających na potrzeby rynku pracy.

Centra doskonałości zawodowej osiągają swoje cele dzięki zrzeszaniu grup lokalnych/regionalnych partnerów, takich jak organizatorzy podstawowego i ustawicznego kształcenia i szkolenia zawodowego, instytucje szkolnictwa wyższego, w tym uczelnie nauk stosowanych i politechniki, instytuty badawcze, parki naukowe, agencje ds. innowacji, przedsiębiorstwa, inni pracodawcy, izby i ich zrzeszenia, partnerzy społeczni, przedsiębiorstwa społeczne, rady ds. umiejętności sektorowych, stowarzyszenia zawodowe/branżowe, władze krajowe i regionalne oraz agencje rozwoju, służby zatrudnienia, organy ds. kwalifikacji, organizacje zajmujące się włączeniem społecznym i reintegracją itp., oraz dzięki ścisłej współpracy z tymi grupami partnerów..

Celem bieżącego zaproszenia będzie zatem wspieranie projektów skupiających lokalnych lub regionalnych partnerów z różnych krajów opracowujących zestaw działań w ramach trzech klastrów: 1) nauczanie i uczenie się, 2) współpraca i partnerstwa oraz 3) zarządzanie i finansowanie.

W stosownych przypadkach przy organizacji centrów doskonałości zawodowej należy stosować ogólnounijne instrumenty i  narzędzia15 .

Muszą one obejmować opracowanie długoterminowego planu działania na rzecz stopniowego wdrażania wyników projektu po zakończeniu jego realizacji. Wspomniany plan musi opierać się na zrównoważonych partnerstwach między organizatorami kształcenia i szkolenia a kluczowymi podmiotami rynku pracy prowadzącymi działalność na odpowiednim szczeblu. Należy w nim wskazać odpowiednie struktury zarządzania i przedstawić plany w zakresie skalowalności i stabilności finansowania.

Plany powinny również zapewniać odpowiednią widoczność i szerokie rozpowszechnienie prac prowadzonych w sieci centrów doskonałości zawodowej, w tym również na szczeblu UE i na krajowym szczeblu politycznym; należy w nich także zawrzeć szczegółowe informacje na temat sposobu wdrażania stosownych środków na szczeblu europejskim, krajowym lub regionalnym przy wsparciu odpowiednich partnerów. W planie działania należy również wskazać, w jaki sposób inne możliwości w zakresie finansowania unijnego, a także finansowanie ze środków krajowych i regionalnych oraz prywatnych mogą przyczynić się do realizacji projektu.

Wykaz centrów doskonałości zawodowej, które są już objęte dofinansowaniem, zamieszczono w portalu „Funding & tender opportunities”. Zestawienia informacji dotyczące finansowanych projektów są również dostępne na stronie internetowej DG ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i  Włączenia Społecznego16 .

Kryteria kwalifikowalności

Aby kwalifikować się do otrzymania dofinansowania w ramach programu Erasmus+, wnioski w sprawie projektów dotyczących centrów doskonałości zawodowej muszą spełniać następujące kryteria:

Kwalifikujące się organizacje uczestniczące (kto może złożyć wniosek?)

Aby się kwalifikować, wnioskodawcy (odpowiednio beneficjenci i podmioty stowarzyszone) muszą:

  • być podmiotami prawnymi (podmiotami publicznymi lub prywatnymi);
  • mieć siedzibę w jednym z krajów uprawnionych, tj. w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem;
  • działać w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego lub w świecie pracy.
  • Organizacje działające w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego lub w świecie pracy z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem mogą również uczestniczyć w charakterze beneficjentów, podmiotów stowarzyszonych lub partnerów stowarzyszonych, lecz nie w charakterze koordynatora.

Wyjątek: organizacje z Białorusi (region 2) i z Federacji Rosyjskiej (region 4) nie kwalifikują się do udziału w tej akcji.

Organizacjami uczestniczącymi mogą być na przykład (wykaz niewyczerpujący):

  • Organizatorzy kształcenia i szkolenia zawodowego
  • organizacje reprezentujące organizatorów kształcenia i szkolenia zawodowego,
  • Organizacje reprezentujące przedsiębiorstwa, przemysł, innych pracodawców lub sektory
  • Krajowe/regionalne organy ds. kwalifikacji
  • Instytuty badawcze
  • Agencje ds. innowacji
  • Organy ds. rozwoju regionalnego
  • Organizacje międzynarodowe działające w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego

Skład konsorcjum (Liczba i profil organizacji uczestniczących)

Partnerstwo musi obejmować co najmniej ośmiu wnioskodawców (beneficjentów) z co najmniej czterech państw członkowskich UE lub państw trzecich stowarzyszonych z Programem.

Każde państwo członkowskie UE lub państwo trzecie stowarzyszone z Programem musi obejmować:

  1. co najmniej 1 przedsiębiorstwo, organizację reprezentującą przemysł, innych pracodawców lub sektor, oraz
  2. co najmniej 1 organizatora kształcenia i szkolenia zawodowego (na poziomie średnim lub wyższym).

Podmiotów stowarzyszonych i partnerów stowarzyszonych nie wlicza się do tego minimalnego składu konsorcjum. Takie podmioty i tacy partnerzy nie mogą być organizacją koordynującą.

Organizacja koordynująca musi pochodzić z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem.

Organizacje z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem mogą również uczestniczyć w charakterze beneficjentów lub podmiotów stowarzyszonych, o ile zostanie wykazane, że ich uczestnictwo wnosi istotną wartość dodaną do projektu. Organizacje te mogą również uczestniczyć w charakterze partnerów stowarzyszonych.

Uprawnione działania

Wnioskodawca musi odnieść się do trzech klastrów działań (podając szczegóły dotyczące konkretnych akcji i wyników). W odniesieniu do każdego klastra z poniższej listy należy wybrać minimalną liczbę działań:

  • co najmniej cztery działania w ramach klastra 1 – nauczanie i uczenie się,
  • co najmniej trzy działania w ramach klastra 2 – współpraca i partnerstwo oraz
  • co najmniej dwa działania w ramach klastra 3 – zarządzanie i finansowanie.

Klastry opisano poniżej w sekcji „Opracowanie projektu”.

Za kwalifikowalne uznaje się działania w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego na wszystkich poziomach ERK od 3 do 8, w tym na poziomie kształcenia średniego II stopnia, policealnym, a także wyższym (np. uczelni nauk stosowanych, politechnik itp.). Wnioski nie mogą jednak dotyczyć wyłącznie działań kierowanych do osób uczących się na poziomie wyższym; jeżeli dotyczą one VET na poziomie policealnym (poziomy ERK od 6 do 8) muszą obejmować co najmniej jeden inny poziom kwalifikacji VET od poziomu ERK 3 do 5, a także istotny element uczenia się w miejscu pracy.

Położenie geograficzne (Miejsce działań)

Działania muszą być prowadzone w jednym z krajów uprawnionych (zob. część A niniejszego przewodnika).

Czas trwania projektu

Czas trwania projektu powinien zasadniczo wynosić 48 miesięcy (istnieje możliwość jego przedłużenia w należycie uzasadnionych przypadkach, w drodze zmiany umowy o udzielenie dotacji).

Gdzie należy złożyć wniosek?

Do Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury (EACEA) przez portal „Funding & tender opportunities”.

Identyfikator zaproszenia: ERASMUS-EDU-2024-PEX-COVE.

Przed złożeniem wniosku proszę zapoznać się z często zadawanymi pytaniami w portalu „Funding & tender opportunities”.

Kiedy należy złożyć wniosek?

Wnioskodawcy muszą złożyć wnioski o dofinansowanie do dnia 7 maja do godz. 17:00:00 (czasu obowiązującego w Brukseli).

Organizacje wnioskujące będą oceniane na podstawie odpowiednich kryteriów wyłączających oraz kryteriów wyboru. W celu uzyskania dodatkowych informacji proszę zapoznać się z częścią C niniejszego przewodnika.

Opracowanie projektu

Centra doskonałości zawodowej charakteryzują się przyjęciem podejścia systemowego, dzięki któremu instytucje kształcenia i szkolenia zawodowego aktywnie przyczyniają się do współtworzenia „ekosystemów umiejętności”, wraz z szerokim gronem innych partnerów lokalnych/regionalnych. Od centrów doskonałości zawodowej oczekuje się, że będą wykraczały daleko poza zwykłe zapewnianie wysokiej jakości kwalifikacji zawodowych.

Poniżej przedstawiono wykaz typowych działań prowadzonych przez centra doskonałości zawodowej. Cele projektów zostaną osiągnięte dzięki połączeniu tych działań (punktory stanowią orientacyjne przykłady możliwych akcji w ramach każdego działania)17 .

Opis klastrów:

Klaster 1 – Nauczanie i uczenie się

Działanie 1. Zapewnienie umiejętności dopasowanych do rynku pracy
  • W celu przewidywania przyszłego zapotrzebowania na umiejętności stosowanie skutecznych środków umożliwiających szybką identyfikację zmieniających się potrzeb rynku pracy18 ​​​​​​ oraz dopasowywanie oferowanych umiejętności do możliwości zatrudnienia, w stosownych przypadkach i w miarę dostępności biorąc pod uwagę również działania prowadzone w kontekście planu działania na rzecz współpracy sektorowej19 .
  • przez koncentrowanie się zarówno na umiejętnościach technicznych, jak i na kompetencjach kluczowych20 ,
  • przez uwzględnianie umiejętności niezbędnych do transformacji ekologicznej i  cyfrowej21 ,
Działanie 2. Stosowanie w ramach VET podejścia włączającego opartego na uczeniu się przez całe życie
  • przez zapewnienie możliwości uczenia się osobom w każdym wieku i o każdym statusie społeczno-ekonomicznym22 ,
  • przez łączenie ofert kwalifikacji w zakresie kształcenia zawodowego podstawowego i ofert szkolenia ustawicznego w celu podnoszenia i zmiany kwalifikacji, opartych na gromadzeniu informacji na temat umiejętności23 ,
  • Zapewnienie programów kształcenia i szkolenia zawodowego na wyższym poziomie, opracowanie elastycznych ścieżek oraz mechanizmów współpracy między instytucjami kształcenia i szkolenia zawodowego a instytucjami szkolnictwa wyższego24 .
Działanie 3. Opracowanie programów nauczania i kwalifikacji w zakresie VET umożliwiających elastyczność i indywidualizację osiąganych celów
  • przez opracowanie indywidualnych planów uczenia się25  lub ścieżek dla każdej osoby uczącej się26 , w tym dla osób dorosłych,
  • włączenie międzynarodowej mobilności osób uczących się27 do programów nauczania, zapewnienie walidacji i uznawania efektów uczenia się uzyskanych za granicą,
  • opracowanie kwalifikacji łączących elementy zarówno uczenia się w szkole, jak i uczenia się w miejscu pracy28 ,
  • rozwijanie europejskich podstawowych profili zawodowych29 , sprzyjających mobilności osób uczących się i pracowników, przy zapewnieniu uznawalności, a także przejrzystości, zrozumienia i możliwości przenoszenia efektów uczenia się30 ,
  • opracowanie lub korzystanie z mikropoświadczeń31  na potrzeby uznawania efektów możliwości krótkotrwałego uczenia się dostosowanych do szybko zmieniającego się społeczeństwa i rynku pracy,
  • Wykorzystanie europejskich poświadczeń cyfrowych w dziedzinie uczenia się umożliwiających łatwe ustalenie autentyczności poświadczeń w dowolnym formacie i kształcie, a także ich zatwierdzenie oraz uznanie.
Działanie 4. Opracowanie innowacyjnych, ukierunkowanych na osobę uczącą się materiałów i metod nauczania i uczenia się
Działanie 5. Inwestowanie w  podstawowe i ustawiczne doskonalenie zawodowe nauczycieli i osób prowadzących szkolenia45
  • w zakresie umiejętności pedagogicznych, technicznych, ekologicznych i cyfrowych, w tym umiejętności potrzebnych w kształceniu online i na odległość,
  • włączenie mobilności nauczycieli i osób prowadzących szkolenia do strategii uczenia się, doskonalenia zawodowego i  umiędzynarodowienia46 ,
  • wspieranie wdrażania kultury jakości opartej na zdefiniowanych systemach zarządzania47 .
Działanie 6. Ustanowienie solidnych mechanizmów zapewnienia jakości
Działanie 7. Ustanawianie skutecznych systemów informacji zwrotnej i monitorowania losów absolwentów
  • tworzenie procedur, mechanizmów i instrumentów służących skutecznemu przekazywaniu informacji zwrotnych i dokonywaniu przeglądów w ramach strategicznego procesu uczenia się w organizacji VET, aby wspierać opracowywanie wysokiej jakości oferty i zwiększać możliwości osób uczących się,
  • umożliwienie terminowego dostosowania oferty kształcenia na podstawie skutecznych systemów monitorowania losów absolwentów48 .
Działanie 8. Świadczenie usług poradnictwa
  • Zapewnienie wysokiej jakości poradnictwa49  dla młodzieży i dorosłych w celu wspierania ich wyborów dotyczących kariery, kształcenia i szkolenia, a także ich uczestnictwa w uczeniu się przez całe życie
  • zapewnienie wsparcia dostosowanego do potrzeb osób w trudnej sytuacji,
  • umożliwienie osobom dorosłym wykorzystanie uprawnień do odbycia szkoleń.
Działanie 9. Walidacja dotychczasowych efektów uczenia się i nabytych umiejętności
  • zapewnienie walidacji umiejętności, niezależnie od sposobu ich nabycia, w tym umiejętności nabytych poza formalnym kształceniem i szkoleniem: w miejscu pracy, w domu lub poprzez wolontariat50 , jako podstawy spersonalizowanego szkolenia

Klaster 2 – Współpraca i partnerstwo

Działanie 10. Ustanawianie partnerstw biznesowo-edukacyjnych
  • pielęgnowanie wzajemnie korzystnych relacji z sektorem biznesu dzięki tworzeniu długoterminowych partnerstw biznesowo-edukacyjnych, w tym na rzecz innowacji i przewidywania potrzeb w zakresie umiejętności,
  • współpraca na rzecz poddawania programów nauczania ciągłym przeglądom i aktualizacjom w celu zapewnienia ich adekwatności do potrzeb osób uczących się i rynku pracy, w szczególności w odniesieniu do uczenia się w miejscu pracy i praktykantów,
  • wspieranie przedsiębiorstw, innych pracodawców, a w szczególności MŚP, polegające na dostosowaniu do ich potrzeb szkoleń w zakresie podnoszenia i zmiany kwalifikacji,
  • współpraca z publicznymi służbami zatrudnienia i społeczeństwem obywatelskim w celu podnoszenia i zmiany kwalifikacji osób bezrobotnych i nieaktywnych zawodowo,
  • Wspieranie współpracy sektorowej i regionalnej, w tym przystąpienie do paktu na rzecz umiejętności51 , a także – w stosownych przypadkach i w miarę dostępności – tworzenie synergii z planem działania na rzecz współpracy sektorowej.
  • zapewnienie MŚP wsparcia technicznego, oceny potrzeb w zakresie umiejętności, narzędzi i metod,
  • organizowanie możliwości uczenia się w miejscu pracy, przygotowania zawodowego i staży dla osób uczących się, dzielenia się sprzętem, a także wymiany nauczycieli i osób prowadzących szkolenia między przedsiębiorstwami a ośrodkami VET52 .
Działanie 11. Badania stosowane i innowacje
  • współpraca z przedsiębiorstwami, w szczególności z MŚP, przy projektach w zakresie badań stosowanych53  z udziałem osób uczących się i pracowników VET,
  • wykorzystywanie lub współtworzenie centrów innowacji i ośrodków upowszechniania technologii54  w celu wspierania procesu innowacji w MŚP z udziałem osób uczących się w ramach kształcenia i szkolenia zawodowego oraz kadry prowadzącej tę działalność,
  • Przyczynianie się do tworzenia i rozpowszechniania nowej wiedzy55
Działanie 12. Umiędzynarodowienie kształcenia i szkolenia zawodowego i mobilność za granicą
  • rozwijanie strategicznego planowania działań międzynarodowych, ściśle powiązanych z rozwojem instytucji kształcenia i szkolenia zawodowego oraz jakością praktykowanego nauczania i uczenia się56 ,
  • tworzenie struktur i środków wsparcia mających na celu zapewnienie sprzyjających warunków dla zbierania wysokiej jakości doświadczeń w zakresie mobilności VET (w tym mobilności wirtualnej) wśród partnerów sieci centrów doskonałości zawodowej struktur, zgodnie ze standardami jakości Erasmus57 ,
  • wdrażanie inicjatyw mających na celu mobilizowanie osób uczących się, nauczycieli i osób prowadzących szkolenia (w tym osób prowadzących szkolenia w miejscu pracy), a także ekspertów, do korzystania z możliwości oferowanych przez program Erasmus+ (akcja kluczowa 1) w zakresie mobilności za granicą.
Działanie 13. Wspieranie umiejętności i inicjatyw w zakresie przedsiębiorczości
  • Rozwijanie kultury przedsiębiorczości w organizacjach kształcenia i szkolenia zawodowego58 ​​​​​​​, w tym wśród liderów, pracowników, nauczycieli i osób prowadzących szkolenia, a także wśród osób uczących się59 ,
  • współpraca z lokalnymi partnerami na rzecz rozwijania u osób uczących się umiejętności w zakresie przedsiębiorczości i postaw będących odpowiedzią na rzeczywiste wyzwania,
  • zapewnianie uczestnikom kształcenia i szkolenia zawodowego dostępu do lokalnych inkubatorów przedsiębiorczości lub kierowanie ich do takich inkubatorów, aby umożliwić im rozwijanie inicjatyw w zakresie przedsiębiorczości60 ,
Działanie 14. Zwiększanie atrakcyjności kształcenia i szkolenia zawodowego
  • za pomocą kampanii i działań komunikacyjnych61  mających na celu zwiększenie atrakcyjności kształcenia i szkolenia zawodowego i aktywne uczestnictwo w nich,
  • informowanie o możliwościach zatrudnienia, do których prowadzi kształcenie i szkolenie zawodowe, oraz zachęcanie młodzieży i osób dorosłych (w tym osób uczących się w szkołach podstawowych i średnich) do korzystania ze ścieżek uczenia się i szkolenia zawodowego,
  • organizowanie międzynarodowych obozów kształcenia i szkolenia zawodowego lub obozów letnich62 dla osób uczących się, nauczycieli i osób prowadzących szkolenia, liderów w instytucjach kształcenia i szkolenia zawodowego, związków zawodowych, a także osób rozważających podjęcie w przyszłości studiów zawodowych. Mogą się one dotyczyć konkretnych sektorów zawodowych, produktów lub usług, jak również złożonych wyzwań o znaczeniu społecznym i gospodarczym.
Działanie 15. Konkursy umiejętności
  • wspieranie udziału osób uczących się w branżowych, krajowych i międzynarodowych konkursach umiejętności mających na celu zwiększenie atrakcyjności i doskonałości VET (np. konkursyWorld Skillslub Euroskills). Należy zwrócić uwagę na fakt, że nagrody nie stanowią kosztów kwalifikowalnych w budżecie.

Klaster 3 – Zarządzanie i finansowanie

Działanie 16. Autonomia i skuteczne zarządzanie kształceniem i szkoleniem zawodowym
  • rozwijanie zdolności organizatorów kształcenia i szkolenia zawodowego do samodzielnego i odpowiedzialnego podejmowania decyzji w sprawach edukacyjnych, organizacyjnych, finansowych, kadrowych i innych, w ramach działalności prowadzonej w zakresie określonym w przepisach krajowych63 ,
  • zapewnienie udziału odpowiednich zainteresowanych stron w zarządzaniu systemami kształcenia i szkolenia zawodowego, w szczególności przedsiębiorstw, izb, stowarzyszeń zawodowych i branżowych, związków zawodowych, władz krajowych i regionalnych oraz partnerów społecznych, w tym przedstawicieli osób uczących się.
Działanie 17. Strategiczne podejście do rozwoju umiejętności i zarządzania nimi
  • aktywne zaangażowanie w krajowe i regionalne systemy zarządzania umiejętnościami, 
  • wkład w kształtowanie polityki zatrudnienia i polityki społecznej na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym i europejskim, z uwzględnieniem aspektu umiejętności.
Działanie 18. Współtworzenie ekosystemów umiejętności
  • mobilizowanie odpowiednich partnerów gospodarczych i społecznych oraz innych instytucji kształcenia i szkolenia, aby angażować lub tworzyć ekosystemy umiejętności w celu wspierania innowacji, strategii inteligentnej specjalizacji, klastrów oraz sektorów i łańcuchów wartości (ekosystemów przemysłowych)
  • umożliwianie lokalnym ekosystemom umiejętności wnoszenia wkładu w przyciąganie inwestycji zagranicznych64  dzięki zapewnieniu terminowego przekazywania umiejętności przedsiębiorstwom inwestującym lokalnie.
Działanie 19. Opracowywanie zrównoważonych modeli finansowych
  • łączenie finansowania publicznego i  prywatnego65 , a także działań generujących dochód, oraz pełne wykorzystanie systemów finansowania uzależnionych od wyników (w stosownych przypadkach).
Działanie 20. Pełne wykorzystanie krajowych i unijnych instrumentów finansowych
  • Mogą one obejmować wspieranie działań w zakresie kształcenia i szkolenia, mobilność osób uczących się i kadry, badania stosowane, inwestycje w infrastrukturę w celu modernizacji ośrodków kształcenia i szkolenia zawodowego za pomocą zaawansowanego sprzętu, wdrażanie systemów zarządzania w celu zapewnienia doskonałości i trwałości organizacji kształcenia i szkolenia zawodowego oraz świadczonych przez nie usług.

Konieczne jest jasne określenie każdego z wybranych działań w ramach projektu i uzasadnienie ich wyboru w formularzu wniosku oraz opisanie, jak praca, która ma być wykonana w ramach tych działań, przyczyni się konkretnie do realizacji odpowiednich pakietów prac oraz osiągnięcia ogólnych celów projektu.

Oczekiwany wpływ

Oczekuje się, że stopniowe ustanawianie i rozwój europejskich sieci centrów doskonałości zawodowej zwiększy zdolność systemów VET do reagowania w celu dostosowania przekazywanych umiejętności do zmieniających się potrzeb gospodarczych i społecznych. Przyczyni się to do zapewnienia wiodącej pozycji VET w dostarczaniu rozwiązań dotyczących wyzwań wynikających z szybko zmieniających się potrzeb w zakresie umiejętności.

Ponieważ centra doskonałości zawodowej stanowią niezbędną część „trójkąta wiedzy” – bliskiej współzależności biznesu, kształcenia i badań – i odgrywają podstawową rolę w zapewnianiu umiejętności na potrzeby innowacji i inteligentnej specjalizacji, oczekuje się, że centra te będą dbały o wysoką jakość umiejętności i kompetencji, dzięki którym można znaleźć dobrą pracę i korzystać z możliwości rozwoju kariery zawodowej na wszystkich jej etapach, które to możliwości zaspakajają potrzeby innowacyjnej, sprzyjającej włączeniu społecznemu i zrównoważonej gospodarki.

Dzięki silnemu przywiązaniu do kontekstu regionalnego/lokalnego i jednoczesnemu działaniu na poziomie transnarodowym centra doskonałości zawodowej będą tworzyć silne i trwałe partnerstwa między społecznością VET a środowiskiem pracy na szczeblu krajowym i transgranicznym. Przyczyni się to również do umiędzynarodowienia kształcenia i szkolenia zawodowego dzięki zrzeszaniu partnerów z całego świata. Celem centrów doskonałości zawodowej będzie „pozytywna konwergencja” doskonałości w ramach VET, którą trudno byłoby stworzyć przy braku zachęt ze strony UE, jej wsparcia technicznego i możliwości w zakresie wzajemnego uczenia się.

Oczekuje się, że dzięki szerokiemu rozpowszechnianiu efektów projektu na poziomie transnarodowym, krajowym lub regionalnym oraz opracowaniu długoterminowego planu działania na rzecz stopniowego wdrażania wyników projektu przy uwzględnieniu krajowych i regionalnych strategii rozwoju i inteligentnej specjalizacji w poszczególne projekty będą się angażować odpowiednie zainteresowane strony w ramach organizacji uczestniczących i poza nimi oraz zapewnią trwały wpływ po zakończeniu projektu.

Kryteria przyznania dofinansowania

Zastosowanie mają następujące kryteria przyznania dofinansowania:

Adekwatność projektu (maksymalny wynik: 35 punktów)

  • Związek z polityką: we wniosku wyjaśniono, w jaki sposób transnarodowa sieć współpracy centrów doskonałości zawodowej przyczyni się do osiągnięcia celów wynikających z priorytetów w ramach polityki ujętych w zaleceniu Rady w sprawie kształcenia i szkolenia zawodowego na rzecz zrównoważonej konkurencyjności, sprawiedliwości społecznej i  odporności66 ​​​​​​​ oraz w deklaracji z  Osnabrück67 ;
  • Wartości UE: wniosek ma znaczenie dla poszanowania i propagowania wspólnych wartości UE, takich jak poszanowanie godności osoby ludzkiej, wolności, demokracji, równości, państwa prawnego, poszanowanie praw człowieka, jak również zwalczanie wszelkich form dyskryminacji.
  • Spójność: zakres, w jakim wniosek odnosi się do celów zaproszenia, cele są wyraźnie zdefiniowane, realistyczne i dotyczą kwestii istotnych dla organizacji uczestniczących; zakres, w jakim wniosek zapewnia odpowiednią analizę potrzeb;
  • Działania: zakres, w jakim działania wybrane z trzech klastrów są jasno określone, opisane i powiązane z ogólnymi celami projektu;
  • Innowacje: we wniosku uwzględnia się najnowocześniejsze metody i techniki, co skutkuje innowacyjnymi wynikami i rozwiązaniami w danej dziedzinie w znaczeniu ogólnym lub w kontekście geograficznym, w którym wdraża się dany projekt (np. treść, wygenerowane wyniki, zastosowane metody pracy, organizacje i osoby biorące udział lub znajdujące się w grupie docelowej).
  • Wymiar regionalny: we wniosku – na podstawie określenia wyzwań lokalnych/regionalnych w każdym z krajów uczestniczących – wykazano jego wkład w rozwój regionalny i strategie inteligentnej specjalizacji;
  • Współpraca i partnerstwa: stopień, w jakim wniosek w sposób adekwatny określa i angażuje najistotniejszych partnerów, niezbędnych do osiągnięcia celów projektu, i wyjaśnia w jaki sposób projekt zapewni ustanowienie silnych i trwałych relacji pomiędzy społecznością VET i przedsiębiorstwami (mogą być one reprezentowane przez izby lub stowarzyszenia), w których interakcje są wzajemne i przynoszą obopólne korzyści, zarówno na poziomie lokalnym, jak i transnarodowym;
  • Europejska wartość dodana: we wniosku wyraźnie wykazano wartość dodaną na poziomie indywidualnym (uczącego się lub pracowników), instytucjonalnym i systemowym wynikającą z rezultatów, które byłyby trudne do osiągnięcia przez partnerów działających bez współpracy na szczeblu europejskim;
  • Umiędzynarodowienie: we wniosku wykazano jego wkład w międzynarodowy wymiar doskonałości VET, w tym rozwój strategii na rzecz wspierania transnarodowej mobilności osób uczących się kadry VET, a także trwałych partnerstw;
  • Umiejętności cyfrowe: stopień, w jakim we wniosku przewidziano działania związane z rozwojem umiejętności cyfrowych (np. spodziewane umiejętności, innowacyjne programy i metody nauczania, wytyczne itp.) związane z rozwojem umiejętności cyfrowych;
  • Umiejętności ekologiczne: stopień, w jakim we wniosku przewidziano działania (np. spodziewane umiejętności, innowacyjne programy i metody nauczania, wytyczne itp.) związane z przejściem na zieloną gospodarkę o obiegu zamkniętym;
  • Wymiar społeczny: wniosek obejmuje horyzontalną troskę o to, aby w poszczególnych działaniach uwzględniać różnorodność i promować wspólne wartości, równość, w tym równouprawnienie płci, oraz niedyskryminację i włączenie społeczne, w tym w odniesieniu do osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych/mniejszych możliwościach.

Jakość planu projektu i jego realizacji (maksymalny wynik: 25 punktów)

  • Spójność: ogólny plan projektu zapewnia spójność między proponowanymi celami a działaniami w ramach projektu. We wniosku przedstawiono spójny i kompleksowy zestaw właściwych działań i usług mających na celu zaspokojenie wskazanych potrzeb i prowadzących do oczekiwanych wyników.
  • Działania: praca, która ma być wykonana w ramach każdego z działań wybranych spośród trzech klastrów, jest wyraźnie opisana pod względem oczekiwanych efektów/wyników, ich konkretnego wkładu w realizację odpowiednich pakietów prac oraz w dążenie do ogólnych celów projektu;
  • Metodyka: jakość i wykonalność proponowanej metodyki oraz jej odpowiedniość w kontekście generowania spodziewanych wyników.
  • Zarządzanie: koordynator wykazuje wysoki poziom zarządzania jakością, zdolność do koordynowania transnarodowych sieci oraz przywództwa w złożonym środowisku i wprowadza solidne ustalenia dotyczące zarządzania. Terminy, organizacja, zadania i obowiązki są dobrze określone i realistyczne. We wniosku dotyczącym projektu na każde działanie przydziela się odpowiednie zasoby. Określono jasny zestaw kluczowych wskaźników efektywności oraz harmonogram ich oceny i realizacji;
  • Budżet: w budżecie przewiduje się odpowiednie zasoby niezbędne do pomyślnej realizacji projektu, które nie są ani zawyżone ani zaniżone. wniosek jest racjonalny ekonomicznie i przeznaczono w nim odpowiednie środki na każde działanie;
  • Plan prac: jakość i skuteczność planu prac, w tym zakres, w jakim zasoby przydzielono do pakietów prac są zgodne z ich celami i rezultatami. Przewidziano odpowiednie etapy przygotowania, wdrażania, monitorowania, wykorzystania, oceny i upowszechniania;
  • Kontrola jakości: środki kontroli (ciągła ocena jakości, wzajemne oceny, analizy porównawcze itp.) i wskaźniki jakości zapewniają wysoką jakość. Wyzwania/ryzyko związane z projektem są wyraźnie wskazane, a działania ograniczające ryzyko są odpowiednio ukierunkowane. Procesy przeglądu przeprowadzanego przez ekspertów zaplanowano jako integralną część projektu. Procesy te obejmują niezależną, zewnętrzną ocenę w połowie okresu realizacji projektu oraz na zakończenie projektu.
  • Jeżeli projekt obejmuje działania w zakresie mobilności (kierowane do osób uczących się lub pracowników): 
    • jakość praktycznych ustaleń, procesów zarządzania i mechanizmów wsparcia;
    • zakres, w jakim działania te są właściwe w odniesieniu do celów projektu i angażują odpowiednią liczbę uczestników;
    • jakość ustaleń dotyczących uznawania i poświadczania efektów kształcenia uczestników zgodnie z unijnymi narzędziami i zasadami przejrzystości i uznawalności.

Ustalenia w zakresie jakości partnerstwa i współpracy (maksymalny wynik: 20 punktów)

  • Skład: projekt obejmuje odpowiednie połączenie uzupełniających się organizacji uczestniczących o profilu, kompetencjach, doświadczeniu i wiedzy fachowej niezbędnych do skutecznej realizacji wszystkich aspektów projektu. rola każdego z partnerów została jasno określona, a wnoszona przez nich wartość dodana – wyjaśniona;
  • Pozytywna konwergencja: zakres, w jakim partnerstwo skupia organizacje działające w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego lub w środowisku pracy, które znajdują się na różnych etapach rozwoju podejścia do doskonałości zawodowej, oraz pozwala na sprawną i skuteczną wymianę wiedzy eksperckiej i informacji między tymi partnerami;
  • Wymiar geograficzny: stopień, w jakim partnerstwo obejmuje odpowiednich partnerów z różnych regionów geograficznych, jak również stopień, w jakim wnioskodawca uzasadnił geograficzny skład partnerstwa i wykazał jego znaczenie dla osiągania celów centrów doskonałości zawodowej; a także stopień, w jakim partnerstwo obejmuje szeroki i odpowiedni zakres właściwych podmiotów na szczeblu lokalnym i regionalnym;
  • Zaangażowanie państw trzecich niestowarzyszonych z Programem: w stosownych przypadkach zaangażowanie organizacji uczestniczących z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem wnosi istotną wartość dodaną do projektu;
  • Współpraca: proces podejmowania decyzji i komunikowania się między organizacjami uczestniczącymi, uczestnikami i wszelkimi innymi odpowiednimi zainteresowanymi stronami został szczegółowo opisany w przejrzysty i należycie uzasadniony sposób (np. liczba i harmonogram spotkań, konfiguracja grup, opis oczekiwanych celów i osiągnięć itp.) oraz przedstawiony na wykresie Gantta/harmonogramie realizacji projektu.

Wpływ (maksymalny wynik: 20 punktów)

  • Wykorzystywanie wyników: we wniosku dotyczącym projektu przedstawia się sposób, w jaki wyniki uzyskane dzięki projektowi będą wykorzystywane przez partnerów i inne zainteresowane strony. We wniosku zapewnia się środki do pomiaru wykorzystywania tych wyników w czasie trwania projektu i po jego zakończeniu.
  • Upowszechnianie wyników: wniosek zawiera przejrzysty plan upowszechniania wyników oraz odpowiednie cele, działania, właściwy harmonogram, narzędzia i kanały zapewniające skuteczne upowszechnianie wyników i korzyści wśród zainteresowanych stron, decydentów, doradców, przedsiębiorstw, młodych osób uczących się itp. w czasie realizacji projektu i po jego zakończeniu; we wniosku wskazano również, którzy partnerzy będą odpowiedzialni za upowszechnianie;
  • Wpływ: we wniosku wykazano potencjalny wpływ projektu:  
    • na uczestników i organizacje uczestniczące w trakcie realizacji projektu i po jego zakończeniu;
    • na inne podmioty niż organizacje i osoby indywidualne bezpośrednio uczestniczące w projekcie, a także potencjał projektu w zakresie włączenia się w główny nurt rozwoju umiejętności VET na szczeblu regionalnym, krajowym lub europejskim.
  • We wniosku przewidziano środki, a także jasno określone cele i wskaźniki służące do monitorowania postępów i oceny oczekiwanego wpływu (krótko- i długoterminowego);
  • Trwałość: we wniosku wyjaśniono sposób dalszego rozwijania centrum doskonałości zawodowej; wniosek obejmuje długoterminowy plan działania na rzecz stopniowego wdrażania wyników projektu oraz trwałych partnerstw między organizatorami kształcenia i szkolenia a kluczowymi zainteresowanymi stronami z danej branży prowadzącymi działalność na odpowiednim szczeblu; należy w nim wskazać odpowiednie struktury zarządzania i przedstawić plany w zakresie skalowalności i stabilności finansowania, w tym zasoby finansowe (europejskie, krajowe i prywatne), które zapewnią długoterminową trwałość osiągniętych wyników i korzyści.

Aby wnioski zostały rozpatrzone do finansowania, muszą uzyskać co najmniej 70 punktów (na 100 ogółem), przy uwzględnieniu również koniecznego minimalnego wyniku kwalifikującego dla każdego z czterech kryteriów przyznania dofinansowania: co najmniej 18 punktów w kategoriach „Adekwatność projektu”; co najmniej 13 punktów w kategorii „Jakość planu projektu i jego realizacji”;oraz 11 punktów w kategorii „Jakość partnerstwa i ustaleń dotyczących współpracy” oraz „Wpływ”.

W przypadku wniosków, które uzyskają tyle samo punktów, pierwszeństwo zostanie przyznane według wyników, które otrzymały w zakresie kryterium „Adekwatność”. Jeśli wyniki te są równe, pierwszeństwo zostanie ustalone na podstawie wyników uzyskanych za kryterium „Jakość planu projektu i jego realizacji”. Jeśli wyniki te są równe, pierwszeństwo zostanie ustalone na podstawie wyników uzyskanych za kryterium „Oddziaływania”.

Jeśli nie pozwala to na określenie pierwszeństwa, można dokonać dalszej priorytetyzacji, biorąc pod uwagę ogólny portfel projektów i tworzenie pozytywnych synergii między projektami lub inne czynniki związane z celami zaproszenia. Czynniki te zostaną udokumentowane w sprawozdaniu zespołu. 

Zasadniczo – i w granicach istniejących krajowych i europejskich ram prawnych – wyniki powinny być udostępniane jako otwarte zasoby edukacyjne (OER) oraz na odpowiednich platformach zawodowych lub sektorowych albo na platformach właściwych organów. We wniosku zostanie opisany sposób, w jaki wygenerowane dane, powstałe materiały, dokumenty oraz działania mediów audiowizualnych i społecznościowych będą bezpłatnie udostępniane i promowane na podstawie licencji otwartych. Wniosek nie zawiera nieproporcjonalnych ograniczeń.

Pieczęć doskonałości

Wnioski dotyczące projektów, które uzyskały ocenę przekraczającą progi jakości i całkowitą liczbę punktów wynoszącą co najmniej 75%, ale które nie mogą być finansowane w ramach programu Erasmus+ z powodu braku dostępnego budżetu w ramach niniejszego zaproszenia do składania wniosków, mogą otrzymać certyfikat „pieczęci doskonałości” w celu potwierdzenia jakości wniosku i ułatwienia jego alternatywnego finansowania na poziomie krajowym lub regionalnym.

„Pieczęć doskonałości” jest certyfikatem znaku jakości przyznawanym wysokiej jakości wnioskom dotyczącym projektów, które nie mogą być finansowane w ramach programu Erasmus+ z uwagi na niewystarczające zasoby finansowe68 . Znak ten świadczy o jakości wniosku i ułatwia poszukiwanie alternatywnego finansowania. Organy finansujące na poziomie krajowym lub regionalnym mogą zdecydować o bezpośrednim finansowaniu wniosku dotyczącego projektu, który uzyskał „pieczęć doskonałości” na podstawie procedury oceny jego wysokiej jakości przeprowadzonej przez niezależnych ekspertów Komisji, bez przeprowadzania nowej pełnej procedury oceny. Przyznanie „pieczęci doskonałości” może również ułatwić alternatywne finansowanie z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) lub Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+), zgodnie z art. 73 ust. 4 rozporządzenia w sprawie wspólnych przepisów69 .

Wnioskodawcy powinni być poinformowani, że przyznanie „pieczęci doskonałości” nie stanowi gwarancji automatycznego alternatywnego finansowania, ponieważ decyzję o potencjalnym finansowaniu wniosków dotyczących projektów, które otrzymały „pieczęć doskonałości”, podejmują całkowicie według własnego uznania instytucje zarządzające funduszami polityki spójności, w ramach EFRR lub EFS+, lub inne instytucje finansujące na poziomie krajowym i regionalnym.

Jeżeli wnioskodawca wyrazi uprzednią zgodę w formularzu wniosku, dane wniosku dotyczącego projektu, który otrzymał „pieczęć doskonałości”, mogą być udostępniane – za pośrednictwem agencji narodowych – instytucjom zarządzającym funduszami polityki spójności i innym potencjalnie zainteresowanym instytucjom finansującym na poziomie krajowym lub regionalnym, z pełnym poszanowaniem zasad dotyczących poufności wniosku i ochrony danych osobowych.

Jakie są zasady finansowania?

W tej akcji stosuje się model finansowania za pomocą kwot ryczałtowych. Jednorazowa kwota ryczałtowa zostanie określona dla każdej dotacji w oparciu o szacunkowy budżet akcji proponowanej przez wnioskodawcę. Kwota ta zostanie ustalona przez organ przyznający dofinansowanie na podstawie szacunkowego budżetu projektu, wyniku oceny i stopy finansowania w wysokości 80%.

Maksymalna kwota dofinansowania UE na projekt wynosi 4 mln EUR.

Wsparcie finansowe na rzecz osób trzecich w formie dofinansowania lub nagród jest niedozwolone.

Koszty pracy wolontariuszy są dozwolone. Powinny mieć one formę kosztów jednostkowych określonych w decyzji Komisji w sprawie kosztów jednostkowych pracy wolontariuszy70 .

Koszty jednostkowe MŚP ponoszone przez właścicieli MŚP są dozwolone. Powinny mieć one formę kosztów jednostkowych określonych w decyzji Komisji w sprawie kosztów jednostkowych ponoszonych przez właścicieli MŚP71 .

Odnośny pakiet prac powinien obejmować koszty co najmniej jednego dorocznego spotkania (z udziałem jednego przedstawiciela każdego partnera pełnoprawnego projektu) organizowanego przez Komisję Europejską/Europejską Agencję Wykonawczą ds. Edukacji i Kultury, lub z ich inicjatywy, w celu wymiany dobrych praktyk między centrami doskonałości zawodowej i wzajemnego uczenia się.

W jaki sposob ustalana jest kwota ryczaltowa dla projektu?

Wnioskodawcy muszą wypełnić szczegółową tabelę budżetową zgodnie z formularzem wniosku, biorąc pod uwagę następujące kwestie:

  1. budżet powinien zostać uszczegółowiony stosownie do potrzeb przez beneficjenta lub beneficjentów i podzielony na spójne pakiety prac (np. na kategorie „zarządzanie projektem”, „szkolenia”, „organizacja wydarzeń”, „przygotowanie i realizacja mobilności”, „komunikacja i upowszechnianie”, „zapewnienie jakości” itp.);
  2. wniosek musi zawierać opis działań uwzględnionych w każdym pakiecie prac;
  3. wnioskodawcy muszą przedstawić w swoim wniosku podział kwoty ryczałtowej, ukazujący udział każdego pakietu prac (oraz, w ramach każdego pakietu prac, udział przypisany każdemu beneficjentowi i podmiotowi stowarzyszonemu);
  4. opisane koszty mogą obejmować koszty osobowe, koszty podróży i utrzymania, koszty sprzętu i podwykonawstwa, jak również inne koszty (takie jak upowszechnianie informacji, publikowanie lub tłumaczenia).

Wnioski zostaną ocenione zgodnie ze standardowymi procedurami oceny przy pomocy ekspertów wewnętrznych lub zewnętrznych. Eksperci ci ocenią jakość wniosków pod kątem wymogów określonych w zaproszeniu oraz oczekiwanego wpływu, jakości i skuteczności akcji.

Po dokonaniu oceny wniosku urzędnik zatwierdzający określi kwotę ryczałtową, biorąc pod uwagę wyniki przeprowadzonej oceny.

Parametry dofinansowania (maksymalna kwota dotacji, stopa finansowania, całkowite koszty kwalifikowalne itp.) zostaną określone w umowie o udzielenie dotacji. Zob. sekcja „Kwalifikowalne koszty bezpośrednie” w części C niniejszego przewodnika.

Osiągnięcia w ramach projektu będą oceniane na podstawie uzyskanych wyników. Ten system finansowania pozwoli skoncentrować się na rezultatach, a nie na wkładach, kładąc tym samym nacisk na jakość i poziom osiągania wymiernych celów.

Dalsze informacje można znaleźć we wzorze umowy o udzielenie dotacji dostępnej w portalu „Funding & tender opportunities”. 

  1. https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32020H1202%2801%29 ↩ back
  2. https://www.cedefop.europa.eu/files/osnabrueck_declaration_eu2020.pdf ↩ back
  3. Zob. broszura „Kształcenie i szkolenie zawodowe: Umiejętności na miarę teraźniejszości i przyszłości”. ↩ back
  4. Ekosystemy umiejętności określa się jako regionalne lub sektorowe formacje społeczne, w których zdolności ludzkie są rozwijane i wykorzystywane do produktywnych celów (Finegold 1999). Ich podstawowymi elementami są otoczenie biznesowe i związane z nim modele biznesowe, ramy instytucjonalne/ramy polityki, sposoby zatrudniania pracowników, struktura miejsc pracy, a także poziom umiejętności i systemy ich kształtowania (Buchanan i in.). 2001). Zob. „A guide to the skill ecosystem approach to workforce development” ↩ back
  5. Polityka rozwoju regionalnego – rozwój regionalny to szeroki termin, lecz może być postrzegany jako ogólne działania na rzecz zmniejszenia regionalnych dysproporcji poprzez wspieranie (generującej zatrudnienie i dobrobyt) działalności gospodarczej w poszczególnych regionach. ↩ back
  6. Innowacja to wdrożenie nowego lub znacząco udoskonalonego produktu (wyrobu lub usługi) lub procesu, nowej metody marketingowej lub nowej metody organizacyjnej w praktyce gospodarczej, organizacji miejsca pracy lub stosunkach z otoczeniem. ↩ back
  7. Inteligentna specjalizacja jest podejściem ukierunkowanym na konkretny obszar, polegającym na określeniu obszarów strategicznych wymagających interwencji w oparciu zarówno o analizę mocnych stron i potencjału gospodarki, jak i o tzw. proces przedsiębiorczego odkrywania, przy szerokim zaangażowaniu wszystkich zainteresowanych. Jest podejściem otwartym i obejmuje szersze spojrzenie na innowacje, w tym ↩ back
  8. Klastry przemysłowe to grupy wyspecjalizowanych przedsiębiorstw, często MŚP, i innych powiązanych podmiotów zapewniających wsparcie w danym miejscu, które ściśle ze sobą współpracują. W Europie istnieje około 3 000 wyspecjalizowanych klastrów. W odnowionej polityce przemysłowej UE klastry uznaje się za potężne narzędzie wspierania innowacji przemysłowych. Zob. Europejska Platforma Współpracy Klastrów . ↩ back
  9. Zob. Kształcenie w trójkącie wiedzy . ↩ back
  10. Zgodnie z definicją w zaleceniu Rady z dnia 22 maja 2018 r. w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie. ↩ back
  11. Zob. prace ETF nad partnerstwami publiczno-prywatnymi na rzecz rozwoju umiejętności sprzyjających włączeniu społecznemu . ↩ back
  12. Zob. na przykład prace europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa na rzecz wspierania konkurencyjnego i zrównoważonego rolnictwa i leśnictwa. ↩ back
  13. Zob. 14 ekosystemów przemysłowych opisanych w komunikacie Komisji w sprawie aktualizacji nowej strategii przemysłowej z 2020 r., a także SWD(2021) 351 – roczne sprawozdanie na temat jednolitego rynku z 2021 r. ↩ back
  14. Zob. deklaracja berlińska w sprawie edukacji na rzecz celów zrównoważonego rozwoju ↩ back
  15. Takie jak ERK, EQAVET, zalecenie Rady w sprawie europejskich ram jakości i skuteczności programów przygotowania zawodowego, zalecenie Rady w sprawie kompetencji kluczowych itp. ↩ back
  16. https://ec.europa.eu/social/BlobServlet?docId=25692&langId=en https://ec.europa.eu/social/BlobServlet?docId=25693&langId=enhttps://ec.europa.eu/social/BlobServlet?docId=26252&langId=en https://ec.europa.eu/social/BlobServlet?docId=26951&langId=en ↩ back
  17. Uzupełnienie mogą również stanowić inne działania uzgodnione między partnerami. ↩ back
  18. Zob. prace Cedefop: „Umiejętności potrzebne na rynku pracy” i „Dopasowanie umiejętności” ↩ back
  19. https://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=1415&langId=pl ↩ back
  20. Zgodnie z definicją w zaleceniu Rady z dnia 22 maja 2018 r. w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie. ↩ back
  21. Zob. publikacje Cedefop pt. „Cyfrowe, bardziej ekologiczne i odporne” i pt. „Transformacja ekologiczna zatrudnienia i umiejętności”, a także umiejętności wg klasyfikacji ESCO na rzecz transformacji ekologicznej. ↩ back
  22. Przewodnik MOP dotyczący zapewnienia powszechnego dostępu do kształcenia i szkolenia technicznego i zawodowego (TVET) i rozwoju umiejętności   ↩ back
  23. Również z wykorzystaniem istniejących narzędzi służącychgromadzeniu informacji na temat umiejętności, takich jak zapewniane przez Cedefop narzędzie OVATE, oraz inne inicjatywy w zakresie umiejętności mające na celu zapewnienie szkoleń dopasowanych do rynku pracy (np. pakt na rzecz umiejętności i sektorowe plany działań). ↩ back
  24. Zob. Model procesu współpracy między instytucjami VET a instytucjami szkolnictwa wyższego oraz zbliżająca się analiza OECD pt. „Ścieżki do uzyskania zawodu: zrozumieć systemy wyższego kształcenia zawodowego i zawodowego szkolnictwa wyższego”. ↩ back
  25. Zob. Michele Schweisfurtha w „Learner-Centred Education in International Perspective” [„Kształcenie ukierunkowane na osobę uczącą się w perspektywie międzynarodowej”]. ↩ back
  26. Zob. przykład Finlandii . ↩ back
  27. W tym „internacjonalizacji na miejscu” określonej jako „celowe włączenie wymiaru międzynarodowego i międzykulturowego do formalnego i nieformalnego programu nauczania dla wszystkich uczniów w krajowych środowiskach edukacyjnych”. Zob. Beelen i Jones, 2015 ↩ back
  28. Zob. publikacja ETF „A handbook for policy makers and social partners” [„Podręcznik dla decydentów i partnerów społecznych”] na temat uczenia się opartego na pracy. ↩ back
  29. Zob. badanie Cedefop na temat porównywania kwalifikacji w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego. ↩ back
  30. Europejskie podstawowe profile zawodowe zawierają opisy zestawów kluczowych efektów uczenia się odpowiadających profilom zawodowym, które są wspólne i istotne dla krajowych programów kształcenia i szkolenia zawodowego w krajach UE w konkretnych obszarach zawodowych. ↩ back
  31. https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32022H0627%2802%29&qid=1656349729862 ↩ back
  32. Zob. „The state of positive education” [„Stan pozytywnej edukacji”] i Międzynarodowa sieć pozytywnej edukacji (IPEN) ↩ back
  33. Zob. „The state of positive education” [„Stan pozytywnej edukacji”] i Międzynarodowa sieć pozytywnej edukacji (IPEN) ↩ back
  34. Zob. artykuł Margherity Bacigalupo pt. „Competence frameworks as orienteering tools” [„Ramy kompetencji jako narzędzia orientacji”] ↩ back
  35. Europejskie ramy kompetencji cyfrowych ↩ back
  36. EntreComp, czyli ramy kompetencji w zakresie przedsiębiorczości: ↩ back
  37. Europejskie ramy kompetencji kluczowych w zakresie kompetencji osobistych, społecznych i umiejętności uczenia się ↩ back
  38. Zob. europejskie ramy kompetencji w zakresie zrównoważonego rozwoju, „GreenComp”, i„Greening Technical and Vocational Education and Training: A Practical Guide for Institutions” [„Zazielenianie kształcenia i szkolenia zawodowego oraz technicznego: praktyczny poradnik dla instytucji”] ↩ back
  39. Wszelkie informacje dotyczące SELFIE na potrzeby uczenia się w miejscu pracyonline. ↩ back
  40. Zob. Sprawdź swoje umiejętności cyfrowe! | Europass ↩ back
  41. EDSC jest działaniem przewidzianym w Planie działania w dziedzinie edukacji cyfrowej ↩ back
  42. Zob. przykład niderlandzkiej inicjatywy w zakresie doskonałości MBO ↩ back
  43. JRC zbadało, w jaki sposób kreatywność jest wspierana w procesie uczenia się przez całe życie, w tym kształcenia i szkolenia zawodowego. ↩ back
  44. Przykłady można znaleźć w tabeli 3 w badaniu JRC pt. „Creativity – a transversal skill for lifelong learning” [„Kreatywność – umiejętność przekrojowa na potrzeby uczenia się przez całe życie”]. ↩ back
  45. Zob. publikacja Cedefop dotycząca doskonalenia zawodowego nauczycieli i osób prowadzących szkolenia ↩ back
  46. Zob. konkluzje Radyw sprawie zwiększenia mobilności nauczycieli i trenerów, zwłaszcza mobilności europejskiej, w toku ich kształcenia i doskonalenia zawodowego. ↩ back
  47. Zob. również inicjatywa UE w sprawie akademii nauczycielskich ↩ back
  48. Zob. „Tracking Learning and Career Paths of VET graduates to improve quality of VET provision” [„Monitorowanie ścieżek uczenia się i kariery absolwentów VET na potrzeby podniesienia jakości oferty VET”], „Mapping of VET graduate tracking measures” [„Mapowanie środków służących monitorowaniu losów absolwentów VET”], a także „Mapping the state of graduate tracking policies and practices” [„Mapowanie stanu polityk i praktyk w zakresie monitorowania losów absolwentów”] oraz zalecenia Rady dotyczącego monitorowania losów absolwentów. ↩ back
  49. Zob. sieć Euroguidance, rezolucja Rady  w sprawie lepszego uwzględniania poradnictwa przez całe życie w strategiach uczenia się przez całe życie, publikacja dotycząca inwestowania w poradnictwo zawodowe, a także praca Cedefop na temat poradnictwa przez całe życie ↩ back
  50. Zob. pracę Cedefop na tematwalidacji uczenia się pozaformalnego i nieformalnego, a także Zalecenie Rady  w sprawie walidacji uczenia się pozaformalnego i nieformalnego. ↩ back
  51. Zob. pakt na rzecz umiejętności. ↩ back
  52. Może obejmować ustanawianie i funkcjonowanie sojuszy na rzecz szkoleń (zob. model austriacki) i międzybranżowe ośrodki szkoleniowe (zob. model niemiecki). Zob. również przykład niderlandzki dotyczący partnerstw biznesowo-edukacyjnych w sektorze ICT ↩ back
  53. Zob. przykład kanadyjskich kolegiów i instytutów, które wykorzystują badania stosowane w celu wzmocnienia ich zdolności w zakresie wprowadzania innowacji i wykorzystania silnych powiązań z organizacjami branżowymi i społecznością oraz publikacja NCVER na temat rozwoju badań stosowanych w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego: działania w kierunku zwiększenia roli kształcenia i szkolenia zawodowego w systemie innowacji a także współpraca MŚP i TAFE w ramach badań stosowanych w dziedzinie wzrostu gospodarczego: ↩ back
  54. Zob. przykład z Akademii Fraunhofera dotyczący transferu wiedzy uzyskanej w wyniku prac prowadzonych przez instytuty badawcze do przedsiębiorstw prywatnych ↩ back
  55. Zob. „EU valorisation policy: making research results work for society” [„Unijna polityka waloryzacji wiedzy: wykorzystanie wyników badań na potrzeby społeczeństwa”]. ↩ back
  56. Zob. „GO-international – A practical guide on strategic internationalisation in VET„[„GO-international – praktyczny przewodnik strategicznego umiędzynarodawiania kształcenia i szkolenia zawodowego”] ↩ back
  57. Zob. Standardy jakości Erasmus – projekty mobilności – kształcenie i szkolenie zawodowe, edukacja dorosłych, edukacja szkolna i wzory porozumień o mobilności i o programie zajęć ↩ back
  58. Zob. „Practical guide on Entrepreneurial learning for TVET institutions” [„Praktyczny przewodnik uczenia się przedsiębiorczości dla instytucji kształcenia i szkolenia technicznego i zawodowego”] UNESCO-UNEVOC. ↩ back
  59. Zob. EntreComp: ramy kompetencji w zakresie przedsiębiorczości. Zob. JA Europe: przygotowanie ludzi do zatrudnienia i przedsiębiorczości. ↩ back
  60. Zob. sprawozdanie końcowe dotyczące przedsiębiorczości w kształceniu i szkoleniu zawodowym, przykład austriackiego krajowego planu działania w dziedzinie nauczania przedsiębiorczości oraz „A guide for fostering entrepreneurship education” [„Przewodnik wspierający nauczenie przedsiębiorczości”] ↩ back
  61. Zob. przykład niemieckiego Sommer der Berufsausbildung   ↩ back
  62. Zob. przykład obozu letniego, Tech Camp [obozu przybliżającego zawody techniczne], oraz obozu letniego dla dzieci z niepełnosprawnościami. ↩ back
  63. Z uwzględnieniem autonomii w zakresie zarządzania pedagogicznego, finansowego i operacyjnego, dostosowanej do skutecznych mechanizmów rozliczalności. Zob. również Georg Spötll w „Autonomy of (Vocational) Schools as an Answer to Structural Changes” [„Autonomia szkół (zawodowych) jako odpowiedź na zmiany strukturalne”] ↩ back
  64. Zob. przykłady Kanady i Singapuru. ↩ back
  65. Zob. „OECD Education GPS” [„Globalny system pozycjonowania kształcenia OECD”], oraz „Funding Mechanisms for Financing Vocational Training: An Analytical Framework” [„Mechanizmy finansowania na rzecz finansowania szkolenia zawodowego: ramy analityczne”]. ↩ back
  66. https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32020H1202(01)&from=PL ↩ back
  67. https://www.cedefop.europa.eu/files/osnabrueck_declaration_eu2020.pdf ↩ back
  68. Art. 32 ust. 3 rozporządzenia ustanawiającego „Erasmus+” na lata 2021–2027. ↩ back
  69. (EUR-Lex - 32021R1060 - PL - EUR-Lex (europa.eu)) ↩ back
  70. https://ec.europa.eu/info/funding-tenders/opportunities/docs/2021-2027/common/guidance/unit-cost-decision-volunteers_en.pdf ↩ back
  71. unit-cost-decision-sme-owners-natural-persons_en.pdf (europa.eu) ↩ back
Tagged in:  Mobilność osób uczących się i kadry w ramach kształcenia i szkolenia zawodowego