ECHE (Karta Erasmusa dla szkolnictwa wyższego)

Akredytacja udzielana przez Komisję Europejską, umożliwiająca instytucjom szkolnictwa wyższego z państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem składanie wniosków oraz udział w działaniach z zakresu mobilności edukacyjnej i współpracy w ramach programu Erasmus+. Instytucje szkolnictwa wyższego z państw trzecich z Bałkanów Zachodnich niestowarzyszonych z Programem mogą starać się o ECHE i ją uzyskać do celów zaproszenia do składania wniosków dotyczących Uniwersytetów Europejskich, do udziału w którym są one uprawnione. Karta określa podstawowe zasady, jakie instytucja powinna spełniać przy organizowaniu i realizacji wysokiej jakości mobilności i współpracy. Wyszczególnia warunki, jakie dana instytucja zgadza się spełnić w celu zapewniania wysokiej jakości usług i procedur, a także dostarczania rzetelnych i przejrzystych informacji.

ECTS (Europejski system transferu i akumulacji punktów w szkolnictwie wyższym)

System skoncentrowany na osobach uczących się, służący akumulacji i transferowi punktów, oparty na przejrzystości procesów uczenia się, nauczania i oceny. Jego celem jest ułatwienie planowania, realizacji i oceny programów studiów oraz mobilności osób uczących się przez uznawanie kwalifikacji i okresów uczenia się. System, który pomaga w opracowywaniu, opisywaniu i realizowaniu programów studiów oraz przyznawaniu kwalifikacji w ramach systemu szkolnictwa wyższego. Dzięki stosowaniu ECTS, w powiązaniu z ramami kwalifikacji opartymi na efektach kształcenia, programy studiów i kwalifikacje są bardziej przejrzyste, a uznawanie kwalifikacji jest łatwiejsze.

Instytucja szkolnictwa wyższego

Oznacza instytucję, która zgodnie z prawem krajowym lub praktyką krajową przyznaje uznawane dyplomy lub inne uznawane kwalifikacje na poziomie szkolnictwa wyższego, niezależnie od nazwy takiej instytucji, lub porównywalną instytucję na poziomie wyższym, którą władze krajowe uznają za kwalifikującą się do uczestnictwa w Programie na ich odpowiednich terytoriach.

Mobilność w celu uzyskania dyplomu

Okres studiów za granicą odbywanych w celu uzyskania dyplomu lub świadectwa w innym kraju.

Mobilność w celu uzyskania punktów zaliczeniowych

Ograniczony czasowo okres studiów lub praktyki/stażu za granicą odbywany – w ramach trwających studiów w instytucji macierzystej – w celu uzyskania punktów zaliczeniowych. Po okresie mobilności studenci wracają do instytucji macierzystej, aby ukończyć studia.

Programy studiów jednostopniowych

Zintegrowane/długie programy prowadzące do uzyskania dyplomu ukończenia studiów pierwszego lub drugiego stopnia, które w niektórych krajach są nadal opisywane raczej za pomocą okresu trwania, a nie za pomocą zdobywanych punktów. W większości tych krajów nie realizuje się programów w ramach bolońskiego modelu studiów pierwszego stopnia w takich dziedzinach jak medycyna, stomatologia, weterynaria, pielęgniarstwo i położnictwo, które w większości przypadków podejmuje od 1–8% studentów. Typowa długość zintegrowanych programów, których ukończenie prowadzi do zdobycia zawodu regulowanego, odpowiada na ogół 300–360 ECTS lub okresowi 5–6 lat w zależności od danego zawodu regulowanego.

Punkt zaliczeniowy

Zbiór indywidualnych efektów kształcenia danej osoby, które zostały ocenione i mogą być akumulowane do celów uzyskania kwalifikacji lub przenoszone do innych programów kształcenia/uczenia się lub na poczet innych kwalifikacji.

Studia prowadzące do uzyskania dwóch/wielu dyplomów

(Co najmniej) dwa odrębne dyplomy ukończenia studiów wydawane studentowi po pomyślnym ukończeniu wspólnego programu. Studia prowadzące do uzyskania dwóch dyplomów są szczególnym rodzajem studiów prowadzących do uzyskania wielu dyplomów. Każdy dyplom musi być podpisany przez właściwe władze odnośnej instytucji i jest oficjalne uznawany w państwach, w których poszczególne instytucje wydające dyplomy mają swoją siedzibę.

Studia trzeciego stopnia

Poziom studiów trzeciego stopnia w Ramach kwalifikacji dla europejskiego obszaru szkolnictwa wyższego uzgodniony przez ministrów odpowiedzialnych za szkolnictwo wyższe na posiedzeniu w Bergen w maju 2005 r. w ramach Procesu Bolońskiego. Deskryptory studiów trzeciego stopnia w Ramach kwalifikacji dla europejskiego obszaru szkolnictwa wyższego odpowiadają efektom kształcenia na poziomie 8 EQF.

Suplement do dyplomu

Załącznik do oficjalnej dokumentacji kwalifikacyjnej, która służy przedstawianiu bardziej szczegółowych informacji dotyczących studiów, wypełniany według uzgodnionego formatu uznawanego na szczeblu międzynarodowym; dokument dołączany do dyplomu ukończenia studiów wyższych, zawierający ustandaryzowany opis zakresu, poziomu, kontekstu, treści i statusu studiów ukończonych przez jego posiadacza. Jest on wydawany przez instytucje szkolnictwa wyższego zgodnie ze standardami uzgodnionymi przez Komisję Europejską, Radę Europy i UNESCO. W kontekście międzynarodowego wspólnego programu studiów zaleca się wydawać „wspólny suplement do dyplomu” obejmujący całość programu i zatwierdzany przez wszystkie instytucje szkolnictwa wyższego przyznające dyplom.

Wspólne programy

Programy (studiów lub badań) w obrębie szkolnictwa wyższego, wspólnie opracowywane, realizowane i w pełni uznawane przez co najmniej dwie instytucje szkolnictwa wyższego. Wspólne programy mogą być realizowane w każdym cyklu szkolnictwa wyższego, tj. studiów licencjackich, magisterskich lub doktoranckich, a nawet w krótkim cyklu kształcenia na poziomie studiów wyższych. Wspólne programy mogą być krajowe (tj. gdy wszystkie zaangażowane uczelnie są z tego samego kraju) lub transnarodowe/międzynarodowe (tj. gdy wśród zaangażowanych instytucji szkolnictwa wyższego reprezentowane są co najmniej dwa różne kraje).

Wspólny dyplom

Jeden dyplom ukończenia studiów wydawany studentowi po pomyślnym ukończeniu wspólnego programu. Wspólny dyplom musi być podpisany przez właściwe władze dwóch lub kilku instytucji uczestniczących i jest oficjalne uznawany w państwach, w których te instytucje uczestniczące mają swoją siedzibę.