Wyznaczony organ odpowiedzialny za zarządzanie realizacją programu na szczeblu krajowym w państwie członkowskim lub w państwie trzecim stowarzyszonym z Programem. W każdym kraju funkcjonuje co najmniej jedna agencja narodowa.

Procedura administracyjna gwarantująca, że organizacje chcące uzyskać uproszczony dostęp do finansowania w ramach akcji w programie Erasmus+ spełniają określony zbiór kryteriów i minimalne wymogi.

Gdy projekt otrzyma dofinansowanie w ramach Erasmus+, organizacja składająca wniosek staje się beneficjentem po podpisaniu umowy z agencją narodową lub agencją wykonawczą, która wybrała projekt. Jeżeli wniosek został złożony w imieniu innych organizacji uczestniczących, partnerzy mogą stać się współbeneficjentami dofinansowania.

Drobne błędy popełnione nieumyślnie, które wpływają na zmianę w treści/wymowę dokumentu, np. błąd typograficzny (literówka) lub nieumyślne dodanie lub pominięcie wyrazu, zdania lub rysunku/wykresu.

Proces zwiększania możliwości zawodowych uczestników (osób uczących się i kadry) poprzez rozwijanie kompetencji i wiedzy fachowej oraz nabywanie nowych umiejętności, które zwykle określa się w analizie potrzeb rozwojowych. Rozwój zawodowy obejmuje wszystkie rodzaje możliwości uczenia się, od zorganizowanych szkoleń i seminariów po możliwości nieformalnego uczenia się.

Określenie, co uczestnik wie, rozumie i jest w stanie zrobić po zakończeniu procesu uczenia się, ujęte w kategoriach wiedzy, umiejętności i kompetencji.

Określa i klasyfikuje umiejętności, kompetencje, kwalifikacje i zawody, które są istotne dla unijnego rynku pracy oraz kształcenia i szkoleń. Jest dostępna w 25 językach europejskich. Klasyfikacja ta zawiera opis profili zawodów, pokazując relacje między zawodami, umiejętnościami, kompetencjami i kwalifikacjami. Klasyfikację ESCO opracowano w otwartym formacie informatycznym i każdy może korzystać z niej nieodpłatnie.

Platforma internetowa Europass, będąca działaniem w ramach Europejskiego programu na rzecz umiejętności, dostarcza osobom fizycznym i organizacjom internetowe narzędzia i informacje dotyczące możliwości z zakresu uczenia się, ram kwalifikacji i samych kwalifikacji, wytycznych, gromadzenia informacji na temat umiejętności, narzędzia samooceny oraz dokumentację umiejętności i kwalifikacji, a także dostęp do możliwości z zakresu uczenia się i zatrudnienia.

Platforma Europass oferuje również narzędzia i oprogramowanie wspierające referencje uwierzytelnione cyfrowo za pośrednictwem europejskich poświadczeń cyfrowych w dziedzinie uczenia się, jak zapowiedziano w Planie działania w dziedzinie edukacji cyfrowej. Platforma zapewnia wzajemne powiązanie z krajowymi źródłami danych dotyczącymi możliwości z zakresu uczenia się oraz krajowymi bazami danych lub rejestrami dotyczącymi kwalifikacji.

Do celów niniejszego programu są to organizacje pozarządowe, które działają za pośrednictwem formalnie uznanej struktury złożonej z europejskiego organu/sekretariatu ustanowionego zgodnie z prawem od co najmniej dwóch lat w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem oraz z krajowych organizacji/oddziałów w co najmniej dziewięciu państwach członkowskich UE i państwach trzecich stowarzyszonych z Programem. Te krajowe organizacje/oddziały muszą:

• posiadać udokumentowane powiązanie statutowe¹ z europejskim organem/sekretariatem;
• działać w dziedzinie kształcenia, szkolenia lub młodzieży;

Europejska organizacja pozarządowa musi składać się co najmniej z dziewięciu podmiotów (europejskiego organu/sekretariatu i co najmniej ośmiu organizacji/oddziałów krajowych) ustanowionych w co najmniej dziewięciu różnych państwach członkowskich UE i państwach trzecich stowarzyszonych z Programem.

Wspólne ramy odniesienia obejmujące osiem poziomów kwalifikacji, przedstawionych jako efekty uczenia się według rosnącego stopnia zaawansowania. Służą one jako instrument przełożenia między różnymi systemami kwalifikacji i ich poziomami. Celem europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie (ERK) jest poprawa przejrzystości, porównywalności i możliwości przenoszenia kwalifikacji (Dz.U. 2017/C 189/03)

Osoby, które zawodowo albo na zasadzie wolontariatu zajmują się kształceniem, szkoleniem lub uczeniem się pozaformalnym na wszystkich poziomach, w tym nauczyciele akademiccy, nauczyciele (z uwzględnieniem nauczycieli przedszkolnych), osoby prowadzące szkolenia, kadra kierownicza szkół, osoby pracujące z młodzieżą, personel sportowy, pracownicy placówek wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem oraz pracownicy niebędący nauczycielami i inne osoby regularnie zaangażowane w promowanie uczenia się.

Obejmują pewne, krytyczne i odpowiedzialne korzystanie z technologii cyfrowych i interesowanie się nimi do celów uczenia się, pracy i udziału w społeczeństwie. Obejmują one umiejętność korzystania z informacji i danych, komunikowanie się i współpracę, umiejętność korzystania z mediów, tworzenie treści cyfrowych (w tym programowanie), bezpieczeństwo (w tym komfort cyfrowy i kompetencje związane z cyberbezpieczeństwem), kwestie dotyczące własności intelektualnej, rozwiązywanie problemów i krytyczne myślenie.

Podstawowy zbiór wiedzy, umiejętności i postaw, których wszyscy potrzebują do samorealizacji i rozwoju osobistego, zatrudnienia, włączenia społecznego, zrównoważonego stylu życia, udanego życia w pokojowych społeczeństwach, kierowania życiem w sposób prozdrowotny i aktywnego obywatelstwa, jak określono w zaleceniu Rady 2018/C 189/01 z dnia 22 maja 2018 r. w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie.

Co najmniej dwie organizacje uczestniczące, współpracujące w celu przygotowania i realizacji projektu oraz monitorowania jego wyników. Konsorcjum może być krajowe (tj. składać się z organizacji ustanowionych w tym samym kraju) lub międzynarodowe (organizacje uczestniczące pochodzą z różnych krajów).

Organizacja uczestnicząca, która ubiega się o dotację w ramach programu Erasmus+ w imieniu konsorcjum organizacji partnerskich. Na koordynatorze spoczywają szczególne obowiązki przewidziane w umowie o udzielenie dotacji.

Formalne rezultaty procesu oceny i poświadczenia uzyskiwane po stwierdzeniu przez właściwy organ, że dana osoba osiągnęła efekty uczenia się na określonym poziomie.

Licencja otwarta umożliwia podmiotom praw autorskich (twórcom lub innym posiadaczom praw) udzielenie ogółowi społeczeństwa prawnego zezwolenia na swobodne korzystanie z ich prac; zgodnie z wymogiem otwartego dostępu w ramach Erasmus+ każda taka licencja otwarta musi co najmniej umożliwiać wykorzystywanie, dostosowywanie i upowszechnianie. Licencja otwarta powinna być wskazana bezpośrednio na dziele lub w każdym miejscu, gdzie to dzieło jest udostępnione. Materiały edukacyjne objęte licencją otwartą są nazywane otwartymi zasobami edukacyjnymi (OER).

Przedsiębiorstwa (zob. definicja niżej), które zatrudniają mniej niż 250 osób, i których roczny obrót nie przekracza 50 mln EUR i/lub których całkowity bilans roczny nie przekracza 43 mln EUR.

Fizyczna lokalizacja, w której działanie ma miejsce.

Do celów obliczania dofinansowania miesiąc wynosi 30 dni.

W kontekście programu Erasmus+ odnosi się do wszelkich akcji, w których udział bierze co najmniej jedno państwo członkowskie UE lub państwo trzecie stowarzyszone z Programem oraz co najmniej jedno państwo trzecie niestowarzyszone z Programem.

Mikropoświadczenia są uznanym dowodem efektów uczenia się, które uczący się osiągnął w wyniku krótkiego doświadczenia w zakresie nauki, zgodnie z przejrzystymi normami i wymogami oraz na podstawie oceny.

Dowód znajduje się w poświadczonym dokumencie, w którym wymieniono nazwisko posiadacza, osiągnięte efekty uczenia się, metodę oceny, organ przyznający oraz, w stosownych przypadkach, poziom ram kwalifikacji i uzyskane punkty zaliczeniowe. Mikropoświadczenia są własnością uczącego się, można je dzielić, przenosić i łączyć w większe referencje lub kwalifikacje.

W kontekście programu Erasmus+ osoby w wieku od 13 do 30 lat.

Każda organizacja uczestnicząca, która w ciągu ostatnich siedmiu lat więcej niż dwa razy nie otrzymała wsparcia w ramach danego rodzaju akcji wspieranej w ramach niniejszego programu lub programu go poprzedzającego. Kategoria ta obejmuje kategorię „wnioskodawców składających wniosek po raz pierwszy” zgodnie z powyższą definicją.

Oznacza fizyczne przeniesienie się do kraju innego niż kraj zamieszkania w celu podjęcia studiów, szkolenia lub innego rodzaju uczenia się pozaformalnego lub nieformalnego.

Działanie w zakresie mobilności będące połączeniem mobilności fizycznej i wirtualnej ułatwiające wymianę doświadczeń/pracę zespołową w zakresie e-uczenia się opartego na współpracy.

Rodzaj kursu, który jest w całości realizowany online, dostępny dla każdego bez opłat, wstępnych kwalifikacji czy innych ograniczeń; często ma dużą liczbę uczestników. Kursy te mogą obejmować także kontakty osobiste, np. zachęcać do lokalnych spotkań uczestników, oraz formalną ocenę, ale zwykle stosują wzajemną ocenę, samoocenę i automatyczne wystawianie ocen. Istnieje wiele rodzajów MOOC, na przykład kursy specjalizujące się w określonych sektorach, grupach docelowych (np. profil zawodowy, nauczyciele) lub metodach nauczania. MOOC finansowane w ramach Erasmus+ muszą być otwarte dla wszystkich, a zarówno uczestnictwo, jak i świadectwo lub odznaka ukończenia muszą być bezpłatne. Wymóg otwartego dostępu do zasobów edukacyjnych odnosi się również do MOOC i innych kompletnych kursów.

Każda organizacja uczestnicząca, która nie otrzymała poprzednio wsparcia w ramach danego rodzaju akcji wspieranej w ramach omawianego programu lub programu go poprzedzającego jako koordynator albo partner.

Krótki pobyt w organizacji partnerskiej w innym kraju w celu przejścia szkolenia polegającego na towarzyszeniu pracownikom w ich codziennej pracy w organizacji przyjmującej, a także w celu wymiany dobrych praktyk, zdobycia umiejętności i wiedzy lub stworzenia trwałych partnerstw poprzez aktywną obserwację.

Niepowtarzalny numer odpowiadający danej organizacji. Numeru tego można używać przy ubieganiu się o akredytację lub dotację w kontekście akcji w ramach programu Erasmus+ i Europejskiego Korpusu Solidarności zarządzanych przez agencje narodowe.

Przedsiębiorstwo włączające kwestie społeczne, środowiskowe i etyczne do swojej podstawowej działalności i strategii.

W przypadku akcji zarządzanych przez agencje narodowe organizacja formalnie zaangażowana w projekt (współbeneficjent), ale niebędąca koordynatorem.

(Główna) organizacja, która zapewnia treści dydaktyczne uczestnikom działań w zakresie mobilności, korzystając z własnych zasobów i wiedzy fachowej. Organizacja przyjmująca współpracuje z organizacją wysyłającą w celu określenia oczekiwanych efektów uczenia się i metod, które zostaną zastosowane do ich osiągnięcia. Następnie realizuje program uczenia się oraz zapewnia monitorowanie i opiekę mentorską w trakcie działania.

Organizacja uczestnicząca przyjmująca uczestników i organizująca działania w ramach projektu Erasmus+.

Organizacja lub nieformalna grupa osób młodych zaangażowane w projekt programu Erasmus+ w charakterze koordynatora albo partnera.

Organizacja uczestnicząca wysyłająca co najmniej jednego uczestnika do udziału w działaniu w ramach projektu Erasmus+.

Osoba towarzysząca uczestnikom (osobom uczącym się, personelowi, młodzieży lub osobom pracującym z młodzieżą) przy działaniu w zakresie mobilności w celu zapewnienia im bezpieczeństwa oraz udzielania wsparcia i pomocy, a także asystowania uczestnikowi w procesie skutecznego uczenia się podczas doświadczenia w zakresie mobilności. W przypadku zajęć indywidualnych osoba towarzysząca może towarzyszyć uczestnikom o mniejszych szansach lub małoletnim i osobom młodym z niewielkim doświadczeniem w przebywaniu poza granicami swojego kraju. W przypadku zajęć grupowych w dziedzinie kształcenia i szkolenia wykwalifikowany personel edukacyjny musi towarzyszyć grupie, aby ułatwić proces uczenia się.

Osoby o mniejszych szansach to osoby, które ze względów ekonomicznych, społecznych, kulturowych, geograficznych lub zdrowotnych, ze względu na pochodzenie ze środowisk migrantów lub z takich powodów, jak niepełnosprawność i trudności w nauce, lub z jakichkolwiek innych powodów, w tym tych, które mogą prowadzić do dyskryminacji zgodnie z art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, napotykają przeszkody uniemożliwiające im skuteczny dostęp do możliwości w ramach programu.

Materiały edukacyjne dowolnego rodzaju (np. podręczniki, zeszyty do ćwiczeń, plany zajęć, filmy instruktażowe, pełne kursy internetowe, gry edukacyjne), które można swobodnie wykorzystywać, dostosowywać i udostępniać. OER są publikowane w ramach licencji otwartej albo są własnością publiczną (tj. prawo autorskie do nich wygasło). Bezpłatne materiały, których nie można wykorzystywać ani udostępniać publicznie, nie są OER.

Nieodpłatne i nieograniczone udostępnianie produktów dotacji ogółowi społeczeństwa, np. publikacja materiałów, zazwyczaj za pośrednictwem cyfrowych platform i repozytoriów. Erasmus+ nakłada wymóg otwartego dostępu w przypadku zasobów edukacyjnych oraz zachęca do otwartego dostępu w przypadku wyników badań i danych pochodzących z badań naukowych.

Element podziału pracy projektowej. Stanowi on grupę działań projektowych ukierunkowanych na osiągnięcie wspólnych celów szczegółowych.

Kraje UE i spoza UE, które ustanowiły agencję narodową i które w pełni uczestniczą w programie Erasmus+. Wykaz państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem jest podany w części A przewodnika w sekcji „Kto może uczestniczyć w programie Erasmus+?”.

Kraje, które nie uczestniczą w pełni w programie Erasmus+, ale które mogą uczestniczyć (w charakterze partnerów lub wnioskodawców) w niektórych akcjach programu. Wykaz państw trzecich niestowarzyszonych z Programem jest podany w części A przewodnika w sekcji „Kto może uczestniczyć w programie Erasmus+?”.

Umowa między grupą instytucji lub organizacji w celu realizacji wspólnych działań i projektów.

Podmioty z sektora publicznego lub prywatnego, którzy uczestniczą w realizacji określonych zadań/działań w ramach projektu lub pomagają promować wyniki projektu i zapewniać jego trwałość, ale których ze względu na aspekty dotyczące zarządzania umowami nie uznaje się za beneficjentów i nie otrzymują oni żadnego dofinansowania z programu w ramach projektu (nie mają prawa obciążać kosztami ani wnioskować o wkłady).

Osoba fizyczna lub osoba prawna utworzona i uznana za taką na mocy prawa krajowego, unijnego lub międzynarodowego, która ma osobowość prawną i która – działając we własnym imieniu – może wykonywać prawa i podlegać obowiązkom, lub podmiot niemający osobowości prawnej, o którym mowa w art. 197 ust. 2 lit. c) rozporządzenia finansowego.

Za podmioty stowarzyszone można uznać następujące podmioty (zgodnie z art. 187 rozporządzenia finansowego):

podmioty prawne mające prawny lub kapitałowy związek z beneficjentami; przy czym związek ten nie ogranicza się do danego działania ani nie został nawiązany wyłącznie w celu jego realizacji

kilka jednostek spełniających kryteria przyznania dofinansowania i tworzących razem jeden podmiot, który może być traktowany jako pojedynczy beneficjent, także w przypadku gdy podmiot ten został specjalnie utworzony do celów realizacji danego działania.

Podmioty stowarzyszone muszą spełniać kryteria kwalifikowalności i braku wykluczenia, a także – w stosownych przypadkach – kryteria kwalifikacji mające zastosowanie do wnioskodawców, ale nie wlicza się ich, oceniając spełnienie minimalnych kryteriów kwalifikowalności dotyczących składu konsorcjum (jeżeli dotyczy).

podróż, podczas której przez większą jej część wykorzystuje się niskoemisyjne środki transportu, takie jak autobus, pociąg, rower lub car-pooling.

Porozumienie między organizacją wysyłającą i przyjmującą oraz osobami uczestniczącymi, określające cele i treść okresu mobilności w celu zapewnienia jego przydatności i jakości. Może być również wykorzystane jako podstawa do uznania danego pobytu za granicą przez organizację przyjmującą.

Proces potwierdzania przez upoważniony organ, że dana osoba osiągnęła efekty uczenia się mierzone według właściwego standardu, który obejmuje następujące cztery odrębne etapy:

1. identyfikację konkretnych doświadczeń danej osoby za pomocą rozmowy;
2. dokumentację służącą zaprezentowaniu doświadczeń danej osoby;
3. formalną ocenę tych doświadczeń; oraz
4. poświadczenie wyników oceny mogące prowadzić do przyznania częściowej lub pełnej kwalifikacji.

Współpraca między zainteresowanymi organizacjami opierająca się na sformalizowanych/dokumentowanych relacjach, które nie ograniczają się do projektu objętego wnioskiem i które nie zostały ustanowione wyłącznie w celu realizacji tego projektu. Powiązanie to może przybierać różne formy – od bardzo zintegrowanej (np. jedna „organizacja macierzysta” z krajowymi oddziałami/podmiotami stowarzyszonymi, posiadającymi osobowość prawną albo jej nieposiadającymi) do luźniejszej (np. sieć funkcjonująca na podstawie jasno określonych zasad członkostwa, wymagających np.: uiszczania opłaty, zawarcia umowy/porozumienia o członkostwie, określenia praw i obowiązków obu stron itp.).

Czas spędzony w przedsiębiorstwie lub organizacji w innym kraju w celu nabycia konkretnych kompetencji potrzebnych na rynku pracy, zdobycia doświadczenia zawodowego i lepszego zrozumienia kultury gospodarczej i społecznej tego kraju.

Zbiór umiejętności, kompetencji, wiedzy i kwalifikacji, które dotyczą zwykle określonego zawodu.

Spójny zbiór działań opracowanych i zorganizowanych w taki sposób, aby osiągnąć określone cele i rezultaty.

Każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na swoją wielkość, formę prawną bądź sektor gospodarki, w którym działa.

Przedsiębiorstwo, niezależnie od jego formy prawnej, które nie jest notowane na rynku regulowanym w rozumieniu art. 4 ust. 21 dyrektywy 2014/65/UE i które: 1) zgodnie ze swoim statutem, aktem założycielskim lub jakimkolwiek innym dokumentem statutowym dotyczącym założenia działalności powstało przede wszystkim w celu osiągania wymiernych, pozytywnych skutków społecznych, a nie generowania zysków dla właścicieli, członków i zainteresowanych stron, jeżeli przedsiębiorstwo to: a) świadczy innowacyjne usługi lub wytwarza innowacyjne towary pozwalające na osiągnięcie korzyści społecznych lub b) stosuje innowacyjną metodę produkcji towarów lub świadczenia usług, która odzwierciedla jego cel o charakterze społecznym; 2) inwestuje wygenerowane zyski przede wszystkim w sposób służący osiągnięciu swojego podstawowego celu, a w odniesieniu do wszelkich przypadków podziału zysków między udziałowców i właścicieli stosuje uprzednio określone procedury i zasady służące temu, aby podział zysków nie utrudniał realizacji celu podstawowego; 3) jest zarządzane w przedsiębiorczy, odpowiedzialny i przejrzysty sposób, w szczególności poprzez angażowanie pracowników, klientów lub zainteresowanych stron, których dotyczy działalność gospodarcza prowadzona przez to przedsiębiorstwo.

W przypadku działań zarządzanych przez Europejską Agencję Wykonawczą ds. Edukacji i Kultury, równolegle z zatwierdzeniem organizacji w rejestrze uczestników jej przedstawiciel prawny lub przedstawiciele prawni muszą wyznaczyć przedstawiciela uprawnionego do reprezentowania podmiotu prawnego (LEAR). Rola LEAR jest kluczowa: po zatwierdzeniu przez Komisję LEAR będzie upoważniony do:

• zarządzania informacjami prawnymi i finansowymi dotyczącymi organizacji,
• zarządzania prawami dostępu osób w organizacji (ale nie na poziomie projektu),
• wyznaczania przedstawicieli organizacji do elektronicznego podpisywania umów o udzielenie dotacji („sygnatariusze prawni” – LSIGN) lub sprawozdań finansowych („sygnatariusze finansowi” – FSIGN) za pośrednictwem portalu „Funding & tender opportunities”.

Wszystkie etapy zatwierdzania LEAR wyjaśniono w portalu „Funding & tender opportunities”.

Dowolna sytuacja lub zdarzenie, które uniemożliwiają organizacjom i osobom wywiązanie się z ich obowiązków przy realizacji działań w ramach projektu. Sytuacja ta lub zdarzenie muszą być nieprzewidywalne, wyjątkowe i niezależne od woli stron. Siła wyższa nie może wynikać z błędu ani zaniedbania organizacji lub innych uczestników zaangażowanych w akcję i okazuje się być nieunikniona pomimo dochowania należytej staranności.

Osoba prawna ustanowiona zgodnie z przepisami prawa cywilnego lub prawa handlowego, w tym spółdzielnia, oraz inna osoba prawna prawa publicznego lub prywatnego, z wyjątkiem organizacji o charakterze non-profit.

Instytucja zapewniająca kształcenie ogólne, zawodowe lub techniczne, na dowolnym poziomie, od edukacji przedszkolnej po edukację na poziomie ponadgimnazjalnym, w tym na poziomie wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem. Aby sprawdzić kwalifikowalność w obszarze „edukacja szkolna”, należy zapoznać się z definicją kwalifikujących się szkół w danym kraju na stronie internetowej odpowiedniej agencji narodowej.

Ostateczna data złożenia wniosku do agencji narodowej lub Agencji Wykonawczej, aby uznano go za dopuszczalny.

W kontekście programu Erasmus+ pojęcie to dotyczy wszelkich działań z udziałem co najmniej dwóch państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem.

Uczenie się wynikające z codziennych zajęć i doświadczeń, które nie jest zorganizowane ani ustrukturyzowane pod względem celów, czasu uczenia się ani środków wspierających uczenie się; z perspektywy osoby uczącej się może być ono niezamierzone.

Uczenie się odbywające się poprzez zaplanowane działania edukacyjne, w którym obecna jest pewna forma wsparcia, ale które nie jest częścią systemu kształcenia i szkolenia formalnego.

Uczenie się we wszystkich formach – formalne, pozaformalne lub nieformalne – odbywające się na wszystkich etapach życia i prowadzące do pogłębienia lub uaktualnienia wiedzy, umiejętności, kompetencji i postaw lub do uczestnictwa w życiu społecznym z perspektywy osobistej, obywatelskiej, kulturowej, społecznej lub związanej z zatrudnieniem, z uwzględnieniem świadczenia usług poradnictwa pedagogiczno-psychologicznego i zawodowego; obejmuje ono wczesną edukację i opiekę nad dzieckiem, kształcenie ogólne, kształcenie i szkolenie zawodowe, szkolnictwo wyższe, kształcenie dorosłych, pracę z młodzieżą oraz inne formy uczenia się poza formalnym kształceniem i szkoleniem, a także zazwyczaj promuje współpracę międzysektorową i elastyczne ścieżki kształcenia.

Osoba przyjęta w celu pobierania nauki do instytucji zapewniającej kształcenie ogólne na jakimkolwiek poziomie od wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem do szkoły średniej II stopnia lub osoba ucząca się poza strukturami instytucjonalnymi uznana przez właściwe organy za kwalifikującą się do uczestnictwa w Programie na ich odpowiednich terytoriach.

Osoba fizyczna, która jest w pełni zaangażowana w projekt oraz może otrzymywać część finansowania Unii Europejskiej przeznaczoną na pokrycie kosztów jej uczestnictwa (w szczególności kosztów podróży i utrzymania).

Kompetencje i wiedza potrzebne do przejścia na gospodarkę niskoemisyjną, które mogą mieć charakter ogólny, jak np. zrównoważone rolnictwo, ochrona gleb, wykorzystanie energii i zmniejszenie ilości odpadów, lub bardziej techniczny, jak np. wiedza na temat energii ze źródeł odnawialnych.

Umiejętność czytania i pisania, umiejętności w dziedzinie matematyki i technologii; umiejętności te zalicza się do kompetencji kluczowych.

Należą do nich: umiejętność krytycznego myślenia, ciekawość i kreatywność, umiejętność podejmowania inicjatywy, rozwiązywania problemów, pracy zespołowej, skutecznego komunikowania się w wielokulturowym i interdyscyplinarnym środowisku, przystosowywania się do warunków, radzenia sobie ze stresem i niepewnością; umiejętności te zalicza się do kompetencji kluczowych.

Instrumenty ułatwiające zainteresowanym stronom zrozumienie, docenienie oraz w stosownych przypadkach uznanie efektów uczenia się i kwalifikacji w całej Unii Europejskiej.

Dotyczy organizacji lub jednostki, która spełnia określone warunki krajowe (rejestracja, oświadczenie, publikacja itd.), umożliwiające takiej organizacji lub jednostce formalne uznanie przez właściwą jej władzę krajową. W przypadku nieformalnej grupy osób młodych miejsce zameldowania jej prawnego przedstawiciela jest uważane za mające skutki równoważne do celów kwalifikowalności do dofinansowania w ramach programu Erasmus+.

Nabywanie wiedzy, umiejętności i kompetencji przez korzystanie z narzędzi technologii informacyjno-komunikacyjnych umożliwiających uczestnikom zdobywanie wartościowych transnarodowych lub międzynarodowych doświadczeń w zakresie nauki.

Wyjazd, podczas którego uczestnik poznaje i studiuje inną organizację lub instytucję, jej praktyki i systemy. Pozwala to uczestnikowi na zdobycie doświadczenia w zakresie nauki opartego na bezpośrednim kontakcie oraz na obserwacji metod i praktyk organizacji przyjmującej.

Organ odpowiedzialny na poziomie krajowym za monitorowanie i nadzorowanie zarządzania programem w państwie członkowskim lub w państwie trzecim stowarzyszonym z Programem. W każdym kraju funkcjonuje co najmniej jedna władza krajowa.

Dowolna organizacja uczestnicząca lub nieformalna grupa osób młodych, która składa wniosek o udzielenie dotacji.

Wnioskodawcy mogą występować indywidualnie lub w imieniu innych instytucji zaangażowanych w projekt. W tym ostatnim przypadku wnioskodawca jest jednocześnie koordynatorem.

W przypadku akcji zarządzanych przez agencję wykonawczą EACEA wnioskodawcami są uczestnicy, którzy staną się beneficjentami i podmiotami stowarzyszonymi w umowie o udzielenie dotacji, o ile ich wniosek otrzyma finansowanie.

Każda organizacja uczestnicząca, która w ciągu ostatnich siedmiu lat nie otrzymała wsparcia jako koordynator projektu (wnioskodawca) w ramach danego rodzaju akcji wspieranej w ramach omawianego programu lub programu go poprzedzającego.

Zasada polegająca na tym, że część kosztów projektu otrzymującego wsparcie UE jest ponoszona przez beneficjenta lub pokrywana przez zewnętrzne wkłady finansowe z innych źródeł niż dotacja UE.

Wszelkie formy współpracy z wykorzystaniem narzędzi technologii informacyjno-komunikacyjnych w celu ułatwienia i wspierania wszelkich stosownych działań w ramach Programu.

Wzajemne działanie edukacyjne, które jest korzystne dla obu stron i polega na dzieleniu się wiedzą, pomysłami i doświadczeniami między uczestnikami. Praktyki wzajemnego uczenia się umożliwiają interakcję z innymi uczestnikami, rówieśnikami oraz udział w zajęciach, w których mogą uczyć się od siebie nawzajem i realizować cele edukacyjne, zawodowe lub dotyczące rozwoju osobistego.

Zaproszenie opublikowane przez Komisję lub w jej imieniu w celu przedstawienia w odpowiednim terminie propozycji działania odpowiadającego realizowanym celom i spełniającego wymagane warunki. Zaproszenie do składania wniosków publikuje się w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria C) lub na odpowiednich stronach internetowych Komisji, agencji narodowej lub Agencji Wykonawczej.

Footnote

1. Zob. definicja terminu „powiązanie statutowe” w glosariuszu. ↩ back