W ramach tej akcji w obszarze mobilności w szkolnictwie wyższym wspiera się fizyczną i mieszaną mobilność studentów uczelni wyższych wszystkich kierunków i cyklów studiów (krótki cykl kształcenia na poziomie studiów wyższych, licencjackich, magisterskich i doktoranckich). Studenci mogą studiować za granicą w partnerskiej instytucji szkolnictwa wyższego albo odbywać praktykę (staż) w przedsiębiorstwie, instytucie badawczym, laboratorium, organizacji lub innym odpowiednim miejscy pracy za granicą. Studenci mogą również łączyć okres studiów za granicą z praktyką (stażem), co dodatkowo zwiększa efekty uczenia się i sprzyja rozwojowi umiejętności przekrojowych. Chociaż zdecydowanie zaleca się długoterminową mobilność fizyczną, w ramach tej akcji uznaje się potrzebę zaoferowania bardziej elastycznego czasu trwania fizycznej mobilności, aby zapewnić dostępność Programu dla studentów ze wszystkich środowisk, znajdujących się w różnych sytuacjach i studiujących na różnych kierunkach.

W ramach tej akcji wspierani są również pracownicy dydaktyczni i administracyjni instytucji szkolnictwa wyższego, aby mogli oni wziąć udział w działaniach na rzecz rozwoju zawodowego za granicą, a także pracownicy przedsiębiorstw, którzy uczą i szkolą studentów lub pracowników w instytucjach szkolnictwa wyższego. Działania te mogą obejmować zarówno okresy nauczania, jak i szkolenia (takie jak obserwacja pracy, okresy przyglądania się działalności dydaktycznej i szkolenia).

Ponadto w ramach tej akcji wspiera się mieszane programy intensywne umożliwiające grupom instytucji szkolnictwa wyższego wspólne opracowywanie programów nauczania i działań w zakresie mobilności mieszanej dla studentów oraz pracowników akademickich i administracyjnych.

Cele akcji

Celem tej akcji jest przyczynienie się do ustanowienia europejskiego obszaru edukacji o zasięgu globalnym oraz wzmocnienie powiązań między edukacją a działalnością badawczą.

Akcja ta ma również wspierać zdolność do zatrudnienia, włączenie społeczne, aktywność obywatelską, innowacje i zrównoważenie środowiskowe w Europie i poza jej granicami przez zapewnienie studentom wszystkich kierunków i cyklów studiów możliwości studiowania lub szkolenia za granicą w ramach studiów. Cele działania:

• umożliwienie studentom poznania różnych poglądów, wiedzy, metod nauczania i badań naukowych oraz praktyk pracy w ich dziedzinie studiów w kontekście europejskim i międzynarodowym
• rozwijanie umiejętności przekrojowych studentów, takich jak komunikacja, znajomość języków, myślenie krytyczne, rozwiązywanie problemów, kompetencje międzykulturowe i badawcze
• rozwijanie przyszłościowych umiejętności studentów, takich jak umiejętności cyfrowe, które umożliwią im sprostanie obecnym i przyszłym wyzwaniom
• umożliwić rozwój osobisty, obejmujący np. umiejętność przystosowania się do nowych sytuacji i pewność siebie.

Celem jest również umożliwienie wszystkim pracownikom, w tym pracownikom przedsiębiorstw, nauczania lub szkolenia za granicą w ramach rozwoju zawodowego, aby:

• dzielili się swoją wiedzą fachową
• doświadczyli nowych środowisk nauczania
• zdobyli nowe innowacyjne umiejętności pedagogiczne i umiejętności w zakresie opracowywania programów nauczania, jak również umiejętności cyfrowe
• nawiązali kontakt z pracownikami za granicą, aby wspólnie opracowywać działania na rzecz osiągania celów programu
• wymieniali się dobrymi praktykami i zacieśniali współpracę między instytucjami szkolnictwa wyższego
• lepiej przygotowywali studentów do rozpoczęcia pracy.

Ponadto celem jest wspieranie opracowywania transnarodowych i transdyscyplinarnych programów nauczania, a także innowacyjnych sposobów uczenia się i nauczania, w tym współpracy online, uczenia się opartego na badaniach naukowych i podejścia opartego na wyzwaniach, aby sprostać wyzwaniom społecznym.

Jak uzyskać dostęp do możliwości w zakresie mobilności, które zapewnia program Erasmus+?

Organizacja składająca wniosek musi mieć siedzibę w państwie członkowskim UE lub w państwie trzecim stowarzyszonym z programem Erasmus+ oraz posiadać ważną akredytację w zakresie szkolnictwa wyższego. Może złożyć wniosek indywidualnie jako instytucja szkolnictwa wyższego, co wymaga posiadania Karty Erasmusa dla szkolnictwa wyższego, albo w imieniu konsorcjum realizującego projekty mobilności, co wymaga akredytacji konsorcjum.

Akredytacja poszczególnych organizacji  -  karta Erasmusa dla szkolnictwa wyższego

Instytucjom szkolnictwa wyższego musi zostać przyznana Karta Erasmusa dla szkolnictwa wyższego (ECHE)1 , zanim złożą wniosek o realizację projektu z zakresu mobilności do swojej agencji narodowej Erasmus+. Podpisując Kartę Erasmusa dla szkolnictwa wyższego, instytucje szkolnictwa wyższego zobowiązują się zapewnić uczestnikom projektu mobilności niezbędne wsparcie, w tym przygotowanie językowe. Aby zapewnić im wsparcie, oferuje się pomoc językową online w odniesieniu do wszystkich działań w zakresie mobilności. Komisja Europejska udostępnia to wsparcie uprawnionym uczestnikom, aby mogli oni udoskonalić swoje kompetencje w zakresie języków obcych przed rozpoczęciem mobilności lub w jej trakcie.

Oprócz innych zasad ECHE uczestnicząca instytucja szkolnictwa wyższego musi realizować projekty dotyczące mobilności do celów studiowania i nauczania wyłącznie w ramach wcześniejszych umów zawartych między instytucjami oraz wybrać potencjalnych uczestników i przyznać dofinansowanie wspierające mobilność w sprawiedliwy, przejrzysty, spójny i udokumentowany sposób, zgodnie z postanowieniami ich umowy o udzielenie dotacji z agencją narodową. Powinna ona zapewniać sprawiedliwe i przejrzyste procedury na wszystkich etapach mobilności oraz w trakcie udzielania odpowiedzi na zapytania/skargi uczestników. Musi dbać o to, aby w przypadku mobilności w celu uzyskania punktów zaliczeniowych od przyjeżdżających studentów mobilnych nie były pobierane żadne opłaty z tytułu czesnego, zapisów, egzaminów lub dostępu do laboratoriów i biblioteki. Po zakończeniu mobilności instytucja musi także zapewnić automatyczne i pełne uznawanie wyników z okresu nauki za granicą.

Kartę Erasmusa dla szkolnictwa wyższego uzupełniają wytyczne ECHE2 będące dokumentem wspierającym instytucje szkolnictwa wyższego we wdrażaniu zasad ECHE. Instytucje szkolnictwa wyższego muszą należycie przestrzegać ECHE oraz uzupełniających ją wytycznych podczas wdrażania wszystkich akcji wymagających tej akredytacji. W tym celu udostępnia się narzędzie do samooceny ECHE3 , aby zapewnić instytucjom szkolnictwa wyższego wsparcie w ocenie wdrażania przez nie zasad ECHE oraz w określeniu obszarów, które można usprawnić, jak również przedstawić sugestie dotyczące sposobów wprowadzania dalszych udoskonaleń.

Mimo iż instytucje szkolnictwa wyższego z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem nie są uprawnione do podpisania Karty Erasmusa dla szkolnictwa wyższego4 , muszą one przestrzegać zasad ECHE. Wobec tego kwestie takie jak uczciwy i przejrzysty wybór uczestników, uznawanie efektów uczenia się i całe niezbędne wsparcie oferowane uczestnikom projektu mobilności należy wyraźnie określić w porozumieniu międzyinstytucjonalnym dotyczącym mobilności międzynarodowej.

Akredytacja grup – akredytacje w programie Erasmus dla konsorcjów realizujących projekty mobilności w szkolnictwie wyższym

Oprócz poszczególnych instytucji szkolnictwa wyższego o finansowanie na realizację projektu mobilności w szkolnictwie wyższym mogą wnioskować grupy takich instytucji. Grupę taką nazywa się „konsorcjum realizującym projekty mobilności”.

Organizacja z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem składająca wniosek o dofinansowanie w ramach programu Erasmus+ w imieniu konsorcjum realizującego projekty mobilności musi posiadać ważną akredytację w programie Erasmus dla konsorcjów realizujących projekty mobilności w szkolnictwie wyższym. Akredytację przyznaje ta sama agencja narodowa, która ocenia wnioski o dofinansowanie projektów mobilności w szkolnictwie wyższym. Wnioski o akredytację i o dofinansowanie dla projektów mobilności można składać w ramach tej samej oferty. Dofinansowanie na projekty w zakresie mobilności będzie jednak przyznane wyłącznie tym grupom instytucji szkolnictwa wyższego i organizacji, które otrzymają akredytację. Aby uzyskać taką akredytację, konsorcjum realizujące projekty mobilności musi spełniać następujące warunki:

Kryteria kwalifikowalności

Uprawnione organizacje uczestniczące

Konsorcjum realizujące projekty mobilności w szkolnictwie wyższym może składać się z następujących organizacji uczestniczących:

• instytucji szkolnictwa wyższego posiadających ważną Kartę Erasmusa dla szkolnictwa wyższego
• każdej organizacji publicznej lub prywatnej prowadzącej działalność na rynku pracy lub w dziedzinie kształcenia, szkolenia i na rzecz młodzieży.

Każda organizacja uczestnicząca musi mieć siedzibę w tym samym państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem. Konsorcja realizujące projekty mobilności nie mogą mieć siedziby w państwie trzecim niestowarzyszonym z Programem.

Kto może złożyć wniosek?

Każda uprawniona organizacja uczestnicząca może działać jako koordynator i składać wniosek w imieniu wszystkich organizacji zaangażowanych w konsorcjum.

Liczba organizacji uczestniczących

Konsorcjum realizujące projekty mobilności musi składać się z co najmniej trzech uprawnionych organizacji uczestniczących, w tym z dwóch wysyłających instytucji szkolnictwa wyższego.

W czasie ubiegania się o akredytację dla konsorcjum realizującego projekty mobilności należy wskazać wszystkie organizacje będące członkami konsorcjum realizującego projekty mobilności.

Okres obowiązywania akredytacji dla konsorcjum

Cały okres trwania programu

Gdzie należy złożyć wniosek?

Do agencji narodowej kraju, w którym ma siedzibę organizacja składająca wniosek.

Kiedy należy złożyć wniosek?

Wnioskodawcy muszą złożyć swoje wnioski o akredytację do dnia 23 lutego do godz. 12:00:00 (w południe czasu obowiązującego w Brukseli) w przypadku projektów, których realizacja ma się rozpocząć w dniu 1 czerwca tego samego roku.

Jak należy złożyć wniosek?

Informacje na temat sposobu składania wniosków znajdują się w części C niniejszego przewodnika.

Kryteria przyznawania dofinansowania

Wniosek o akredytację będzie oceniany według następujących kryteriów:

Adekwatność konsorcjum - (maksymalny wynik: 30 punktów)

• Adekwatność wniosku w odniesieniu do: 
  • elów akcji
  • potrzeb i celów organizacji uczestniczących w konsorcjum i poszczególnych uczestników.
• Zakres, w jakim wniosek jest odpowiedni do: 
  • generowania wysokiej jakości efektów uczenia się uczestników
  • wzmacniania zdolności i międzynarodowego zasięgu organizacji uczestniczących w konsorcjum;
  • wnoszenia wartości dodanej na szczeblu UE dzięki rezultatom, które nie zostałyby osiągnięte, gdyby działania były prowadzone osobno przez każdą indywidualną instytucję szkolnictwa wyższego.

Jakość składu konsorcjum i metod współpracy -  (maksymalny wynik: 20 punktów)

• Zakres, w jakim: 
  • w skład konsorcjum wchodzą odpowiednie wysyłające instytucje szkolnictwa wyższego, w stosownych przypadkach z uzupełniającymi organizacjami uczestniczącymi z innych sektorów społeczno-ekonomicznych o profilu, doświadczeniu i wiedzy fachowej niezbędnych do skutecznej realizacji wszystkich aspektów projektu
  • koordynator konsorcjum ma już doświadczenie w zarządzaniu konsorcjum lub projektem podobnego rodzaju
  • podział ról, obowiązków i zadań/zasobów jest dobrze określony i przewiduje zaangażowanie i czynny udział wszystkich organizacji uczestniczących
  • zadania/zasoby są łączone i wspólnie wykorzystywane
  • obowiązki dotyczące spraw wynikających z umowy i zarządzania finansami są jasne
  • konsorcjum angażuje nowe osoby po raz pierwszy uczestniczące w akcji oraz mniej doświadczone organizacje.

Jakość planu działania konsorcjum i jego realizacji -  (maksymalny wynik: 20 punktów)

• Przejrzystość, kompletność i jakość wszystkich etapów projektu mobilności (przygotowanie, realizacja działań w zakresie mobilności i działania następcze).
• Jakość praktycznych ustaleń, zarządzania i rodzajów wsparcia (np. znajdowania organizacji przyjmujących, wyszukiwania i kojarzenia partnerów, informacji, wsparcia językowego i międzykulturowego, monitorowania).
• Jakość współpracy, koordynacji i komunikacji między organizacjami uczestniczącymi oraz z innymi odpowiednimi zainteresowanymi stronami.
• W stosownych przypadkach jakość ustaleń dotyczących uznawania i poświadczania efektów uczenia się uczestników oraz spójnego stosowania unijnych narzędzi przejrzystości i uznawalności.
• W stosownych przypadkach odpowiedniość środków w odniesieniu do wyboru uczestników działań w zakresie mobilności i środków wspierania uczestnictwa osób o mniejszych szansach w działaniach w zakresie mobilności.

Wpływ i upowszechnianie -  (maksymalny wynik: 30 punktów)

• Jakość środków stosowanych przy ocenie rezultatów działań prowadzonych przez konsorcjum.
• Potencjalny wpływ projektu: 
  • na uczestników i organizacje uczestniczące w trakcie realizacji projektu i po jego zakończeniu;
  • na inne podmioty niż organizacje i osoby bezpośrednio uczestniczące w projekcie na szczeblu instytucjonalnym, lokalnym, regionalnym, krajowym lub międzynarodowym.
• Odpowiedniość i jakość środków mających na celu upowszechnianie rezultatów działań prowadzonych przez konsorcjum wśród organizacji uczestniczących i partnerów oraz poza nimi.

Aby uzyskać akredytację, wnioski muszą otrzymać łącznie co najmniej 60 punktów. Ponadto muszą uzyskać co najmniej połowę maksymalnej liczby punktów za każde kryterium oceny.

Opracowanie projektu

Organizacja będąca wnioskodawcą składa wniosek o dofinansowanie projektu mobilności, podpisuje i wykonuje umowę o udzielenie dotacji oraz przygotowuje sprawozdania.

Organizacje uczestniczące zaangażowane w projekt mobilności podejmują się następujących ról i zadań:

• organizacja wysyłająca: odpowiada za dokonywanie wyboru studentów lub pracowników i wysyłanie ich za granicę. Do jej zadań należy również wypłacanie dofinansowania (dla osób z państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem), przygotowywanie, monitorowanie i automatyczne uznawanie związane z okresem mobilności;
• organizacja przyjmująca: odpowiada za przyjmowanie studentów/pracowników z zagranicy i oferowanie im programu studiów/praktyki lub programu szkoleń lub korzystanie z działalności dydaktycznej; Do jej zadań należy również wypłacanie dofinansowania (dla osób z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem);
• organizacja pośrednicząca: działa aktywnie na rynku pracy lub w dziedzinie edukacji, szkoleń i pracy z młodzieżą w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem. może ona być członkiem konsorcjum realizującego projekty mobilności, ale nie działa w charakterze organizacji wysyłającej. Jej rolą może być wspólne prowadzenie i ułatwianie procedur administracyjnych wysyłających instytucji szkolnictwa wyższego oraz lepsze dopasowywanie profili studentów do potrzeb przedsiębiorstw w przypadku praktyk, a także wspólne przygotowywanie uczestników.

Organizacje wysyłające i przyjmujące wraz ze studentami/pracownikami muszą uzgodnić działania podejmowane przez studentów – w porozumieniu o programie zajęć – lub przez pracowników – w porozumieniu o mobilności – przed rozpoczęciem okresu mobilności. W porozumieniu o programie zajęć określa się treści na potrzeby okresu nauki za granicą oraz definiuje się postanowienia dotyczące formalnego uznawania każdej ze stron. Prawa i obowiązki określa się w umowie o udzielenie dotacji. W przypadku gdy działanie dotyczy dwóch instytucji szkolnictwa wyższego (mobilność studentów w celu studiowania, w tym mobilność mieszana, i mobilność pracowników w celu nauczania), porozumienie międzyinstytucjonalne musi być zawarte między instytucją wysyłającą a instytucją przyjmującą jeszcze przed rozpoczęciem wymian.

Wymiar międzynarodowy

Podczas opracowywania projektu mobilności należy wzmocnić wymiary horyzontalne przedstawione poniżej.

Włączenie społeczne i różnorodność w mobilności w szkolnictwie wyższym

Aby umożliwić mobilność studentów i pracowników w jak największym stopniu, zgodnie z zasadami ECHE, instytucje szkolnictwa wyższego muszą zapewnić równy i sprawiedliwy dostęp i szanse obecnym i potencjalnym uczestnikom ze wszystkich środowisk. Oznacza to uwzględnienie uczestników o mniejszych szansach, takich jak uczestnicy cierpiący na schorzenia fizyczne, psychiczne i zdrowotne, studenci z dziećmi, studenci, którzy pracują lub są profesjonalnymi sportowcami, oraz studenci wszystkich kierunków, w przypadku których mobilność nie jest powszechna. Zasadnicze znaczenie dla przestrzegania tej zasady ma zdefiniowanie wewnętrznych procedur wyboru uwzględniających równy dostęp i włączenie społeczne oraz zapewniających całościową ocenę zalet i motywacji kandydatów. Ponadto zaleca się, aby instytucje szkolnictwa wyższego tworzyły wbudowane możliwości w zakresie mobilności, takie jak okna mobilności w ramach programów nauczania, aby ułatwić udział studentów ze wszystkich kierunków studiów. W tej kwestii mobilność mieszana może pomóc zapewnić dodatkowe możliwości, które mogą być bardziej odpowiednie dla niektórych osób lub grup studentów. W tym kontekście wyznaczenie urzędników ds. włączenia społecznego w instytucjach szkolnictwa wyższego pomaga zająć się kwestią włączenia społecznego i różnorodności. Urzędnicy ds. włączenia mogą na przykład pomóc w zwiększeniu świadomości, określić strategie w zakresie komunikacji i działań informacyjnych, wraz z odpowiednimi współpracownikami zapewnić właściwe wsparcie podczas całego okresu mobilności oraz ułatwić współpracę między odpowiednimi pracownikami instytucji mającymi wiedzę ekspercką w dziedzinie włączenia i różnorodności.

Zrównoważenie środowiskowe i praktyki ekologiczne w mobilności szkolnictwie wyższym

Zgodnie z zasadami ECHE instytucje szkolnictwa wyższego muszą propagować praktyki przyjazne środowisku w ramach wszystkich działań związanych z programem. Oznacza to promowanie korzystania ze zrównoważonych środków transportu w ramach mobilności, podejmowanie aktywnych działań przy organizowaniu wydarzeń, konferencji i spotkań związanych z mobilnością w ramach programu Erasmus+ w sposób bardziej przyjazny dla środowiska oraz zastępowanie procesów administracyjnych w formie papierowej procesami cyfrowymi (zgodnie ze standardami i harmonogramem inicjatywy dotyczącej europejskiej legitymacji studenckiej). Instytucje szkolnictwa wyższego powinny również zwiększać wśród wszystkich uczestników świadomość w zakresie różnorodnych działań, które mogą oni podejmować za granicą, aby ograniczyć ślad węglowy i środowiskowy wynikające z ich mobilności, oraz monitorować postępy w zapewnieniu bardziej zrównoważonej mobilności studentów i pracowników.

Transformacja i edukacja cyfrowa oraz umiejętności cyfrowe w mobilności na poziomie szkolnictwa wyższego

Zgodnie z zasadami ECHE instytucje szkolnictwa wyższego powinny wdrożyć cyfrowe zarządzanie mobilnością studentów zgodnie ze standardami technicznymi określonymi w ramach inicjatywy dotyczącej europejskiej legitymacji studenckiej. Oznacza to, że instytucje szkolnictwa wyższego uczestniczące w programie muszą podłączyć się do sieci „Erasmus bez papieru”, aby wymieniać dane dotyczące mobilności i zarządzać porozumieniami o programie zajęć online i cyfrowymi porozumieniami międzyinstytucjonalnymi, jak tylko funkcje te zostaną uruchomione5 . Instytucje szkolnictwa wyższego mogą wykorzystywać swoje fundusze wsparcia organizacyjnego na wdrażanie cyfrowego zarządzania mobilnością. Instytucje te powinny promować mobilność mieszaną – połączenie mobilności fizycznej z wirtualną – aby oferować bardziej elastyczne formy mobilności i dodatkowo zwiększyć efekty uczenia się i wpływ mobilności fizycznej. Instytucje szkolnictwa wyższego muszą zapewnić jakość działań w zakresie mobilności mieszanej oraz formalne uznawanie udziału w mobilności mieszanej, w tym w komponencie wirtualnym. Instytucje powinny również informować swoich studentów i pracowników o możliwościach zdobycia i dalszego rozwijania odpowiednich umiejętności cyfrowych w ramach wszystkich kierunków studiów. Taką możliwością są np. staże „Cyfrowe możliwości” dla studentów i osób, które niedawno ukończyły studia. Staże te mają na celu rozwijanie lub nabywanie umiejętności cyfrowych6 . Pracownicy dydaktyczni i administracyjni również mogą korzystać ze szkoleń w zakresie umiejętności cyfrowych w celu zdobycia odpowiednich umiejętności, które umożliwią im wykorzystanie technologii cyfrowych podczas zajęć i do celów cyfryzacji administracji.

Uczestnictwo i zaangażowanie obywatelskie

Celem programu jest pomoc uczestnikom w odkrywaniu korzyści płynących z aktywności obywatelskiej oraz uczestnictwa w życiu demokratycznym. Objęte wsparciem działania w zakresie mobilności powinny poprawić umiejętności związane z uczestnictwem w różnych sferach społeczeństwa obywatelskiego, a także rozwój kompetencji społecznych i międzykulturowych, krytycznego myślenia i umiejętności korzystania z mediów. W miarę możliwości projekty powinny umożliwiać uczestnictwo w życiu demokratycznym oraz społeczne i obywatelskie zaangażowanie poprzez formalne lub pozaformalne działania związane z uczeniem się, a także wspieranie praktyk współtworzenia i współprojektowania takich działań. Udział w mobilności powinien również zwiększać wiedzę uczestników na temat Unii Europejskiej i wspólnych unijnych wartości, takich jak poszanowanie zasad demokratycznych, godności człowieka, zasad jedności i różnorodności, dialogu międzykulturowego, a także europejskiego dziedzictwa społecznego, kulturowego i historycznego.

Opis działań

Mobilność studentów

Mobilność studentów można realizować na dowolnym kierunku i w dowolnym cyklu studiów (krótki cykl kształcenia na poziomie studiów wyższych/studia licencjackie/magisterskie/doktoranckie). Aby zapewnić wysoką jakość działań w zakresie mobilności, które w maksymalnym stopniu wpłyną na studentów, działanie w zakresie mobilności musi być zgodne ze stopniem studiów, jakie odbywa dany student, oraz z jego osobistymi potrzebami rozwojowymi.

Studenci mogą realizować działania opisane poniżej:

• okres studiów za granicą w partnerskiej instytucji szkolnictwa wyższego; Okres studiów za granicą musi być częścią programu studiów studenta, którego celem jest uzyskanie dyplomu w dowolnym cyklu studiów. Okres studiów realizowanych za granicą może obejmować również czas praktyki. Takie połączenie sprzyja powstawaniu synergii między doświadczeniem akademickim a zawodowym za granicą.
• praktyka (staż) za granicą w przedsiębiorstwie, instytucie badawczym, laboratorium, organizacji lub dowolnym innym odpowiednim miejscu pracy. Praktyki zagraniczne można odbywać podczas studiów w dowolnym cyklu i tuż po ich zakończeniu. Obejmuje to asystentury w nauczaniu dla studentów – przyszłych nauczycieli oraz asystentury badawcze dla studentów i doktorantów w dowolnym odpowiednim ośrodku badawczym. Aby dodatkowo zwiększyć synergię z programem „Horyzont Europa”, mobilność ta może odbywać się również w kontekście projektów badawczych finansowanych w ramach programu „Horyzont Europa”, przy pełnym poszanowaniu zakazu podwójnego finansowania działań przez UE. W miarę możliwości praktyki powinny stanowić integralną część programu studiów. 

Mobilność doktorantów

Aby lepiej sprostać zróżnicowanym potrzebom doktorantów w zakresie kształcenia i szkolenia oraz aby zapewnić równe szanse w stosunku do osób, które mają status personelu szkolnictwa wyższego, doktoranci i osoby, które niedawno ukończyły studia doktoranckie7 , mogą realizować krótko- lub długoterminową mobilność związaną z fizycznymi studiami lub praktykami za granicą. Zachęca się do uzupełnienia mobilności fizycznej komponentem wirtualnym.

Mobilność mieszana

Każdy okres studiów lub praktyk zawodowych za granicą o dowolnej długości, również w ramach mobilności doktorantów, można zrealizować w formie mobilności mieszanej. Mobilność mieszana to połączenie mobilności fizycznej i wirtualnej ułatwiające pracę zespołową i wymianę doświadczeń na podstawie e-uczenia się opartego na współpracy. Na przykład, w ramach komponentu wirtualnego można stworzyć wspólną przestrzeń online dla uczących się osób z różnych krajów i kierunków studiów, dzięki której mogą one brać udział w kursach internetowych lub pracować wspólnie i jednocześnie nad zadaniami, które są uznawane jako część ich studiów.

Każdy student może również realizować mobilność mieszaną, uczestnicząc w mieszanym programie intensywnym zgodnie z określonymi kryteriami kwalifikowalności mieszanych programów intensywnych, o których mowa w niniejszym przewodniku.

Ponadto studenci (krótkiego cyklu kształcenia na poziomie studiów wyższych/studiów licencjackich/magisterskich), którzy nie mogą uczestniczyć w długoterminowej mobilności w formie fizycznych studiów lub praktyk, na przykład ze względu na kierunek studiów lub mniejsze możliwości uczestnictwa, będą mogli wziąć udział w krótkoterminowej mobilności fizycznej poprzez połączenie jej z obowiązkowym komponentem wirtualnym.

Mobilność kadry

Mobilność kadry może realizować każdy rodzaj kadry szkolnictwa wyższego lub zaproszona kadra spoza instytucji szkolnictwa wyższego. Aby zapewnić wysoką jakość działań w zakresie mobilności o maksymalnym wpływie, działanie w zakresie mobilności musi być związane z rozwojem zawodowym pracownika oraz z jego potrzebami w zakresie uczenia się i osobistymi potrzebami rozwojowymi.

Pracownicy mogą realizować dowolne z opisanych poniżej działań:

• okres nauczania za granicą w partnerskiej instytucji szkolnictwa wyższego. Okres nauczania za granicą umożliwia pracownikom dydaktycznym instytucji szkolnictwa wyższego lub pracownikom przedsiębiorstw prowadzenie zajęć dydaktycznych w partnerskich instytucjach szkolnictwa wyższego za granicą. Mobilność pracowników związana z prowadzeniem zajęć dydaktycznych może mieć miejsce w dowolnej dyscyplinie akademickiej;
• okres szkolenia za granicą w partnerskiej instytucji szkolnictwa wyższego, przedsiębiorstwie lub innym odpowiednim miejscu pracy. Okres szkolenia umożliwia pracownikom instytucji szkolnictwa wyższego wzięcie udziału w szkoleniach za granicą, które są istotne z punktu widzenia ich codziennej pracy w instytucji szkolnictwa wyższego. Może to mieć formę szkoleń (z wyłączeniem konferencji) lub okresów obserwacji pracy i przyglądania się działalności dydaktycznej.

W okresie mobilności pracowników za granicą można łączyć działania w zakresie nauczania i szkolenia. Każdy okres nauczania lub szkolenia za granicą można zrealizować w formie mobilności mieszanej.

Mieszane programy intensywne

Są to krótkie intensywne programy, w ramach których wykorzystuje się innowacyjne metody uczenia się i nauczania, w tym współpracę online. Programy mogą obejmować uczenie się w oparciu o wyzwania, w ramach którego transnarodowe i transdyscyplinarne zespoły współpracują ze sobą, aby sprostać pewnym wyzwaniom, na przykład związanym z celami zrównoważonego rozwoju ONZ lub innym wyzwaniom społecznym, przed jakimi stają konkretne regiony, miasta lub przedsiębiorstwa. Intensywny program powinien mieć wartość dodaną w porównaniu z istniejącymi kursami lub szkoleniami oferowanymi przez uczestniczące w nim instytucje szkolnictwa wyższego i może on trwać kilka lat. Przez zapewnienie nowych i bardziej elastycznych formatów mobilności łączących mobilność fizyczną z wirtualną mieszane programy intensywne mają na celu dotarcie do wszystkich rodzajów studentów ze wszystkich środowisk, kierunków i cykli studiów.

Grupy instytucji szkolnictwa wyższego będą miały możliwość zorganizowania krótkich mieszanych programów intensywnych w zakresie uczenia się, nauczania i szkolenia dla studentów i pracowników. Podczas tych mieszanych programów intensywnych grupy studentów lub pracowników w charakterze osób uczących się będą realizować krótkotrwałą mobilność fizyczną za granicą połączoną z obowiązkowym komponentem wirtualnym umożliwiającym pracę zespołową i wymianę doświadczeń w zakresie e-uczenia się opartego na współpracy. Komponent wirtualny musi zapewniać osobom uczącym się przestrzeń do wspólnej i jednoczesnej pracy online nad konkretnymi zadaniami, które stanowią część mieszanego programu intensywnego i przyczyniają się do osiągnięcia ogólnych efektów uczenia się.

Mieszane programy intensywne mogą być dostępne dla studentów i pracowników z instytucji szkolnictwa wyższego spoza partnerstwa. W ramach mieszanych programów intensywnych buduje się zdolności w zakresie opracowywania i wdrażania innowacyjnych praktyk nauczania i uczenia się w uczestniczących w tych programach instytucjach szkolnictwa wyższego.

Mobilność międzynarodowa obejmująca państwa trzecie niestowarzyszone z Programem

Głównym celem akcji w obszarze mobilności w szkolnictwie wyższym jest wspieranie działań w zakresie mobilności wśród państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem – wymiaru europejskiego. Ponadto akcja ta wspiera wymiar międzynarodowy za pośrednictwem dwóch aspektów działań w zakresie mobilności obejmujących państwa trzecie niestowarzyszone z Programem na całym świecie. W ramach jednego aspektu wspiera się mobilność do wszystkich państw trzecich niestowarzyszonych z Programem (regiony 1–148 , przy czym działania w ramach tego aspektu są finansowane z funduszy polityki wewnętrznej UE9 . W ramach drugiego aspektu wspiera się mobilność do i z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem (z wyjątkiem regionów 13 i 14), a działania w ramach tego aspektu są finansowane w ramach instrumentów działań zewnętrznych UE (zob. sekcja „Kraje uprawnione” w części A niniejszego przewodnika).

W ramach tych dwóch aspektów mobilności międzynarodowej dąży się do osiągnięcia różnych, lecz uzupełniających się celów, które odzwierciedlają priorytety odpowiednich źródeł finansowania:

Międzynarodowa mobilność wyjazdowa wspierana z funduszy polityki wewnętrznej:

Koncentruje się przede wszystkim na rozwoju umiejętności w dziedzinach przyszłościowych i innych istotnych umiejętności studentów i kadry z instytucji szkolnictwa wyższego zlokalizowanych w państwach członkowskich UE i państwach trzecich stowarzyszonych z Programem. Działania w zakresie mobilności międzynarodowej do każdego państwa niestowarzyszonego z Programem otrzymują dofinansowanie na projekty w zakresie mobilności. Beneficjenci dofinansowania mogą wykorzystać do 20% ostatniego przyznanego dofinansowania na mobilność wyjazdową do państw niestowarzyszonych na całym świecie (regiony 1–14). Możliwości te mają za zadanie zachęcić organizacje w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem do opracowania działań w zakresie mobilności wyjazdowej z kilkoma państwami trzecimi niestowarzyszonymi z Programem; oczekuje się, że takie możliwości obejmą swoim zakresem jak największy obszar geograficzny.

Projekty mobilności międzynarodowej wyjazdowej i przyjazdowej wspierane z funduszy polityki zewnętrznej:

W tej akcji stawia się nacisk na priorytety polityki zewnętrznej UE. W związku z tym szereg założeń i zasad współpracy ustalono wspólnie z dwunastoma uprawnionymi regionami (1–12), które omówiono szczegółowo w dalszej części, w sekcji „Dodatkowe informacje dotyczące projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki zewnętrznej”.

O ile nie określono inaczej, działania w zakresie mobilności międzynarodowej opisane w ramach tej akcji mają zastosowanie do obydwu aspektów.

Jakie kryteria należy spełnić, aby złożyć wniosek w sprawie realizacji i wdrożenia projektu mobilności?

Ogólne kryteria kwalifikowalności dotyczą głównych wymogów na poziomie projektu, a szczególne kryteria przedstawione w kolejnych podrozdziałach dotyczą wymogów w zakresie realizacji konkretnych działań.

Ogólne kryteria kwalifikowalności projektów mobilności

Aby kwalifikować się do otrzymania dofinansowania w ramach programu Erasmus+, projekt mobilności szkolnictwie wyższym musi spełniać przedstawione poniżej kryteria formalne.

Uprawnione działania

Instytucja szkolnictwa wyższego może realizować jedno lub więcej z poniższych działań:

• Mobilność studentów w celu studiowania 
  • Mobilność studentów w celu odbycia praktyki
• Mobilność pracowników w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych
• Mobilność pracowników w celu udziału w szkoleniu
• Mieszane programy intensywne (nie mają zastosowania do projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki zewnętrznej)

Kierunki mobilności w ramach uprawnionych działań w zakresie mobilności:

• w przypadku projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki wewnętrznej: z państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem do każdego kraju na świecie (państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem oraz państw trzecich niestowarzyszonych z Programem z regionów 1–14);
• w przypadku projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki zewnętrznej: między państwami członkowskimi UE lub państwami trzecimi stowarzyszonymi z Programem a państwami trzecimi niestowarzyszonymi z Programem (z wyłączeniem regionów 13 i 14).

Kto może złożyć wniosek?

Organizacje, które uzyskały następującą akredytację, mogą ubiegać się o dofinansowanie:

• W przypadku wniosku pojedynczej instytucji szkolnictwa wyższego: instytucje szkolnictwa wyższego z siedzibą w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem, którym przyznano Kartę Erasmusa dla szkolnictwa wyższego (ECHE).
• W przypadku wniosku składanego przez konsorcjum realizujące projekty mobilności: organizacje koordynujące ustanowione w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem i koordynujące działalność konsorcjum posiadającego akredytację w programie Erasmus dla konsorcjum realizującego projekty mobilności w szkolnictwie wyższym. Organizacje, które nie mają ważnej akredytacji dla konsorcjum, mogą wystąpić z wnioskiem o taką akredytację w imieniu konsorcjum realizującego projekty mobilności w czasie zaproszenia, w ramach którego składają wniosek o dofinansowanie projektu mobilności, lub wcześniejszego. Wszystkie zaangażowane instytucje szkolnictwa wyższego z państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem muszą mieć Kartę Erasmusa dla szkolnictwa wyższego (ECHE). Organizacje te będą kwalifikowały się do projektu mobilności dopiero po pozytywnym rozpatrzeniu ich wniosku o wydanie akredytacji dla konsorcjum.

Studenci i pracownicy szkolnictwa wyższego nie mogą bezpośrednio występować z wnioskiem o dofinansowanie; kryteria wyboru dotyczące udziału w działaniach w zakresie mobilności i mieszanych programów intensywnych określa ich instytucja szkolnictwa wyższego.

Kraje uprawnione

W przypadku uczestnictwa w działaniach:

• każde państwo członkowskie UE lub państwo trzecie stowarzyszone z Programem
• każde państwo trzecie niestowarzyszone z Programem (informacje na temat możliwych warunków projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki zewnętrznej można znaleźć w sekcji „Dodatkowe informacje dotyczące projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki zewnętrznej” tej akcji oraz w sekcji „Kraje uprawnione” w części A)

Liczba organizacji uczestniczących

Liczba organizacji w formularzu wniosku wynosi jeden (organizacja składająca wniosek). Jest to albo indywidualna instytucja szkolnictwa wyższego albo koordynator konsorcjum realizującego projekty mobilności z siedzibą w państwie członkowskim UE lub w państwie trzecim stowarzyszonym z Programem.

Podczas realizacji projektu mobilności zaangażowane muszą być co najmniej dwie organizacje z różnych krajów programu (co najmniej jedna organizacja wysyłająca i co najmniej jedna przyjmująca). W przypadku projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki zewnętrznej musi być zaangażowana co najmniej jedna organizacja z państwa trzeciego niestowarzyszonego z Programem.

W przypadku mieszanych programów intensywnych dotyczących projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki wewnętrznej: oprócz wnioskodawcy (wnioskującej instytucji szkolnictwa wyższego lub instytucji szkolnictwa wyższego należącej do wnioskującego konsorcjum realizującego projekty mobilności) w organizowaniu mieszanego programu intensywnego muszą uczestniczyć co najmniej dwie instytucje szkolnictwa wyższego z dwóch innych państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem.

Czas trwania projektu

Projekty mobilności finansowane z funduszy polityki wewnętrznej: 26 miesięcy

Projekty mobilności wspierane z funduszy polityki zewnętrznej: 24 miesiące lub 36 miesięcy

Gdzie należy złożyć wniosek?

Do agencji narodowej kraju, w którym ma siedzibę organizacja składająca wniosek.

Kiedy należy złożyć wniosek?

Zarówno w przypadku projektów finansowanych z funduszy polityki wewnętrznej, których realizacja ma rozpocząć się dnia 1 czerwca tego samego roku, jak i w przypadku projektów finansowanych w ramach instrumentów działań zewnętrznych, których realizacja ma rozpocząć się dnia 1 sierpnia tego samego roku, wnioskodawcy muszą złożyć wnioski o dofinansowanie do dnia 23 lutego do godz. 12:00:00 (w południe czasu obowiązującego w Brukseli).

Jak należy złożyć wniosek?

Informacje na temat sposobu składania wniosków znajdują się w części C niniejszego przewodnika.

Inne kryteria, które należy spełnić

Instytucja szkolnictwa wyższego może złożyć wniosek do swojej agencji narodowej za pośrednictwem dwóch kanałów:

• bezpośrednio jako indywidualna instytucja szkolnictwa wyższego;
• za pośrednictwem konsorcjum realizującego projekty mobilności, którego jest koordynatorem/członkiem.

Instytucja szkolnictwa wyższego może złożyć wniosek tylko raz w ramach tej samej rundy selekcyjnej w odniesieniu do projektu mobilności jako indywidualna instytucja szkolnictwa wyższego lub jako instytucja koordynująca danego konsorcjum. Instytucja szkolnictwa wyższego może jednak należeć do kilku różnych konsorcjów, które składają wnioski w tym samym czasie, lub je koordynować.

Obydwa sposoby składania wniosku (wniosek indywidualny oraz za pośrednictwem konsorcjum) mogą zostać wykorzystane jednocześnie. Instytucja szkolnictwa wyższego jest jednak odpowiedzialna za uniknięcie podwójnego dofinansowania uczestnika w przypadku wykorzystania obu sposobów składania wniosku w tym samym roku akademickim.

W ramach projektu mobilności należy realizować inicjatywę dotyczącą europejskiej legitymacji studenckiej, aby ułatwić zarządzanie cyklem mobilności online oraz inne bardziej przyjazne dla środowiska i bardziej włączające podejścia, zgodnie z Kartą Erasmusa dla szkolnictwa wyższego (ECHE) i wytycznymi ECHE.

Oprócz kryteriów kwalifikowalności wymienionych powyżej, wnioskodawcy będą oceniani pod kątem odpowiednich kryteriów kwalifikowalności wskazanych w poniższej sekcji oraz pod kątem odpowiednich kryteriów wyłączających, kryteriów wyboru i kryteriów przyznania dofinansowania. W celu uzyskania dodatkowych informacji proszę zapoznać się z częścią C niniejszego przewodnika.

Szczególne Kryteria Kwalifikowalności dotyczące Mobilności studentów

Uprawnione organizacje uczestniczące

Mobilność studentów w celu studiowania:

Wszystkie organizacje uczestniczące z państw członkowskich UE lub państw trzecich stowarzyszonych z Programem (zarówno wysyłające, jak i przyjmujące) muszą być instytucjami szkolnictwa wyższego posiadającymi ECHE. Wszystkie organizacje z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem (zarówno wysyłające, jak i przyjmujące) muszą być instytucjami szkolnictwa wyższego uznanymi przez właściwe organy, które podpisały porozumienia międzyinstytucjonalne z partnerami z państw członkowskich UE lub państw trzecich stowarzyszonych z Programem przed rozpoczęciem mobilności.

Mobilność studentów w celu odbycia praktyki:

Organizacja wysyłająca musi być instytucją szkolnictwa wyższego z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem posiadającą ECHE lub instytucją szkolnictwa wyższego z państwa trzeciego niestowarzyszonego z Programem uznaną przez właściwe organy, która podpisała porozumienia międzyinstytucjonalne z partnerami z państw członkowskich UE lub państw trzecich stowarzyszonych z Programem przed rozpoczęciem mobilności.

W przypadku mobilności studentów w celu odbycia praktyk organizacją przyjmującą może być10 :

• każda organizacja publiczna lub prywatna prowadząca działalność na rynku pracy lub w dziedzinie kształcenia, szkolenia, młodzieży i badań naukowych i innowacji. Przykładowo taką organizacją może być:
  • publiczne lub prywatne małe, średnie lub duże przedsiębiorstwo (w tym przedsiębiorstwa społeczne);
  • organ publiczny na szczeblu lokalnym, regionalnym lub krajowym;
  • ambasada lub urząd konsularny wysyłającego państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem;
  • partner społeczny lub inny przedstawiciel świata pracy, w tym izby handlowe, rzemieślnicze/zawodowe i związki zawodowe;
  • instytut badawczy;
  • fundacja;
  • szkoła/instytut/ośrodek edukacji (na dowolnym poziomie, począwszy od kształcenia na poziomie przedszkolnym, a skończywszy na kształceniu na poziomie średnim II stopnia, w tym również kształceniu zawodowym i edukacji dorosłych);
• organizacja niekomercyjna non-profit, stowarzyszenie, organizacja pozarządowa;
• instytucja prowadząca poradnictwo zawodowe, doradztwo zawodowe i usługi informacyjne;
• instytucja szkolnictwa wyższego z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem posiadająca ECHE lub instytucja szkolnictwa wyższego z państwa trzeciego niestowarzyszonego z Programem uznana przez właściwe organy, która podpisała porozumienia międzyinstytucjonalne z partnerami z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem przed rozpoczęciem mobilności.

Czas trwania działania

Mobilność studentów w celu studiowania: od 2 miesięcy (lub jednego semestru lub trymestru akademickiego) do 12 miesięcy mobilności fizycznej, z wyłączeniem czasu podróży.Mobilność ta może obejmować uzupełniający okres praktyki, jeżeli jest planowana, oraz może zostać zorganizowana w różny sposób, zależnie od okoliczności: jedno działanie może następować po drugim lub mogą one przebiegać jednocześnie. Przy połączeniu działań należy przestrzegać zasad dotyczących dofinansowania oraz minimalnego okresu mobilności uczniów.

Mobilność studentów w celu odbycia praktyki: od 2 dni do 2 miesięcy mobilności fizycznej, z wyłączeniem czasu podróży.

Każdy student, a w szczególności studenci, którzy nie mogą uczestniczyć w długoterminowej mobilności fizycznej w celu studiowania lub odbycia praktyk zawodowych, może skorzystać z krótszej mobilności fizycznej połączonej z mobilnością wirtualną (krótkoterminowa mobilność mieszana). Dodatkowo każdy student może uczestniczyć w intensywnych programach mieszanych. W tych przypadkach mobilność fizyczna musi trwać od 5 do 30 dni (z wyłączeniem czasu podróży) i musi łączyć się z obowiązkowym komponentem wirtualnym umożliwiającym pracę zespołową i wymianę doświadczeń na podstawie e-uczenia się opartego na współpracy. W ramach mobilności mieszanej w celu studiowania muszą zostać przyznane co najmniej 3 punkty ECTS.

Mobilność w celu studiowania lub odbycia praktyki dla doktorantów: od 5 do 30 dni lub od 2 do 12 miesięcy (w tym okres mobilności w celu studiowania może obejmować okres praktyki, jeśli jest ona planowana), z wyłączeniem czasu podróży.

Całkowity kwalifikowalny czas trwania w przeliczeniu na cykl studiów:

Jeden student może uczestniczyć w okresach mobilności o łącznym maksymalnym czasie trwania do 12 miesięcy11 na każdy cykl studiów12 , niezależnie od liczby i rodzajów działań w zakresie mobilności:

• w trakcie studiów pierwszego stopnia (licencjat lub studia odpowiadające licencjatowi), w tym studiów o krótkim cyklu (poziomy 5 i 6 ERK);
• w trakcie studiów drugiego stopnia (studia magisterskie lub odpowiadające magisterskim – 7 poziom ERK); oraz
• w trakcie studiów trzeciego stopnia jako doktorant (poziom doktorancki lub 8 poziom ERK).

Czas trwania praktyki w przypadku niedawnych absolwentów wynosi maksymalnie 12 miesięcy w ramach cyklu studiów, na którym składają oni wniosek o praktykę.

Okres mobilności fizycznej może zostać przerwany. Okres przerwy nie wlicza się do czasu trwania działania w zakresie mobilności.

W przypadku praktyk okresu wolnego od pracy w przedsiębiorstwie/organizacji nie uznaje się za okres przerwy. Podczas takiego okresu wolnego od pracy utrzymuje się dofinansowanie. Okres wolny od pracy wlicza się do minimalnego okresu trwania praktyki.

Miejsce (miejsca) działania

Studenci muszą realizować swoje działanie w zakresie mobilności fizycznej w państwie członkowskim UE lub państwach trzecich stowarzyszonych z Programem lub w państwie trzecim niestowarzyszonym z Programem innym niż kraj organizacji wysyłającej i kraj, w którym student zamieszkuje podczas studiów13 .

Uprawnieni uczestnicy

Studenci zapisani do instytucji szkolnictwa wyższego i przyjęci na studia kończące się uzyskaniem uznawanej kwalifikacji (dyplomu) lub innej uznawanej kwalifikacji zdobytej w szkolnictwie wyższym (do poziomu doktoratu włącznie). W przypadku mobilności doktorantów uczestnik musi być na poziomie 8 ERK.

Niedawni absolwenci uczelni wyższych mogą wziąć udział w mobilności w celu odbycia praktyki. Organizacje będące beneficjentami może zrezygnować z praktyk dla niedawnych absolwentów. Niedawni absolwenci muszą zostać wybrani przez swoją macierzystą instytucję szkolnictwa wyższego w czasie ostatniego roku studiów oraz muszą odbyć i ukończyć zagraniczną praktykę w ciągu jednego roku po zakończeniu studiów14 .

Pozostałe kryteria

Mobilność studentów może mieć miejsce w dowolnej dyscyplinie akademickiej. Mobilność studentów może być okresem studiów połączonym z krótką praktyką (krótszą niż 2 miesiące) i jednocześnie może być traktowana jako ogólny okres studiów. Student, organizacja wysyłająca i organizacja przyjmująca muszą podpisać porozumienie o programie zajęć.

Okres studiów za granicą musi być częścią programu studiów studenta, którego celem jest uzyskanie dyplomu. W miarę możliwości praktyki powinny stanowić integralną część programu studiów.

Uczęszczanie na zajęcia w instytucji szkolnictwa wyższego nie może być uznane za praktykę (staż).

W przypadku mieszanej mobilności studentów działania mogą obejmować uczestnictwo w kursach oferowanych w formacie kształcenia mieszanego w dowolnej partnerskiej instytucji szkolnictwa wyższego, szkoleniach online i wyznaczonych zadaniach lub uczestnictwo w mieszanych programach intensywnych.

Jeśli chodzi o mobilność międzynarodową, zob. sekcja „Mobilność międzynarodowa obejmująca państwa trzecie niestowarzyszone z Programem”.

Szczególne kryteria kwalifikowalności dotyczące mobilności pracowników

Uprawnione organizacje uczestniczące

Mobilność pracowników w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych:

Organizacją wysyłającą musi być:

• instytucja szkolnictwa wyższego z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem posiadająca ECHE lub
• instytucja szkolnictwa wyższego państwa trzeciego niestowarzyszonego z Programem uznana przez właściwe organy, która podpisała porozumienia międzyinstytucjonalne z partnerami z państw członkowskich UE lub państw trzecich stowarzyszonych z Programem, lub
• w przypadku pracowników zaproszonych do prowadzenia zajęć dydaktycznych w instytucji szkolnictwa wyższego: każda organizacja publiczna lub prywatna (nieposiadająca ECHE) w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem lub w państwie trzecim niestowarzyszonym z Programem, prowadząca działalność na rynku pracy lub w dziedzinie kształcenia, szkolenia, badań naukowych i innowacji oraz na rzecz młodzieży. Przykładowo taką organizacją może być:
  • publiczne lub prywatne małe, średnie lub duże przedsiębiorstwo (w tym przedsiębiorstwa społeczne);
  • organ publiczny na szczeblu lokalnym, regionalnym lub krajowym;
  • partner społeczny lub inny przedstawiciel świata pracy, w tym izby handlowe, rzemieślnicze/zawodowe i związki zawodowe;
  • instytut badawczy;
  • fundacja;
  • szkoła/instytut/ośrodek edukacji (na dowolnym poziomie, począwszy od kształcenia na poziomie przedszkolnym, a skończywszy na kształceniu na poziomie średnim II stopnia, w tym również kształceniu zawodowym i edukacji dorosłych);
  • organizacja niekomercyjna non-profit, stowarzyszenie, organizacja pozarządowa;
  • instytucja prowadząca poradnictwo zawodowe, doradztwo zawodowe i usługi informacyjne.

Organizacja przyjmująca musi być instytucją szkolnictwa wyższego z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem posiadającą ECHE lub instytucją szkolnictwa wyższego z państwa trzeciego niestowarzyszonego z Programem uznaną przez właściwe organy, która podpisała umowę międzyinstytucjonalną z partnerem z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem przed rozpoczęciem mobilności.

Mobilność pracowników w celu udziału w szkoleniu:

Organizacja wysyłająca musi być instytucją szkolnictwa wyższego z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem posiadającą ECHE lub instytucją szkolnictwa wyższego z państwa trzeciego niestowarzyszonego z Programem uznaną przez właściwe organy, która podpisała porozumienia międzyinstytucjonalne z partnerami z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem przed rozpoczęciem mobilności.

Organizacją przyjmującą musi być:

• instytucja szkolnictwa wyższego z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem posiadająca ECHE lub instytucja szkolnictwa wyższego z państwa trzeciego niestowarzyszonego z Programem uznana przez właściwe organy, która podpisała porozumienia międzyinstytucjonalne z partnerami z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem przed rozpoczęciem mobilności lub
• dowolna organizacja publiczna lub prywatna z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem (lub z państwa trzeciego niestowarzyszonego z Programem, jeśli projekt mobilności finansowany jest z funduszy polityki wewnętrznej) prowadząca działalność na rynku pracy lub w dziedzinie kształcenia, szkolenia, badań naukowych i innowacji oraz na rzecz młodzieży.

Czas trwania działania w zakresie mobilności

Mobilność pracowników w celu nauczania i szkolenia:

Czas trwania mobilności pomiędzy państwami członkowskimi UE i państwami stowarzyszonymi z Programem musi wynosić od 2 dni do 60 dni fizycznej mobilności, z wyłączeniem czasu podróży. W przypadku zaproszonych pracowników przedsiębiorstw minimalny czas trwania mobilności fizycznej wynosi 1 dzień.

W przypadku mobilności z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem czas trwania musi wynosić od 5 dni do 60 dni, z wyłączeniem czasu podróży. To samo dotyczy zaproszonych pracowników przedsiębiorstw.

We wszystkich przypadkach minimalna liczba dni musi obejmować dni kolejno następujące po sobie.

Okres mobilności fizycznej może zostać przerwany. Okres przerwy nie wlicza się do czasu trwania działania w zakresie mobilności.

Działanie dydaktyczne musi obejmować co najmniej 8 godzin w tygodniu (lub w dowolnym innym okresie pobytu krótszym niż jeden tydzień). Jeżeli mobilność trwa dłużej niż jeden tydzień, minimalna liczba godzin dydaktycznych w niepełnym tygodniu powinna być proporcjonalna do czasu trwania takiego tygodnia. Obowiązujące wyjątki:

• W przypadku zaproszonych pracowników przedsiębiorstw nie istnieje minimalna liczba godzin dydaktycznych.
• Jeżeli działanie dydaktyczne jest łączone z działaniem szkoleniowym podczas jednego okresu pobytu za granicą, wówczas minimalna liczba godzin dydaktycznych na tydzień (lub dowolny inny okres pobytu krótszy niż jeden tydzień) zostaje ograniczona do 4 godzin.

Miejsce (miejsca) działania

Pracownicy muszą realizować swoje działanie w zakresie mobilności fizycznej w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem lub w państwie trzecim niestowarzyszonym z Programem innym niż kraj organizacji wysyłającej i kraj zamieszkania pracownika.

Uprawnieni uczestnicy

Mobilność pracowników w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych:

• pracownicy zatrudnieni w instytucji szkolnictwa wyższego w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem lub w państwie trzecim niestowarzyszonym z Programem.
• Pracownicy dowolnego przedsiębiorstwa z dowolnego kraju zatrudnieni w publicznej lub prywatnej organizacji (niebędącej instytucją szkolnictwa wyższego posiadającą ECHE), prowadzący działalność na rynku pracy lub w dziedzinie kształcenia, szkolenia, młodzieży i badań naukowych i innowacji, zaproszeni do prowadzenia zajęć dydaktycznych w instytucji szkolnictwa wyższego w dowolnym kraju (w tym zatrudnieni doktoranci).

Mobilność pracowników w celu udziału w szkoleniu: pracownicy zatrudnieni w instytucji szkolnictwa wyższego w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem lub w państwie trzecim niestowarzyszonym z Programem.

Pozostałe kryteria

Mobilność pracowników może być okresem nauczania połączonym z okresem szkolenia i jednocześnie może być traktowana jako ogólny okres nauczania. Mobilność w celu nauczania lub szkolenia może odbywać się w więcej niż jednej organizacji przyjmującej w tym samym kraju, przy czym uznaje się ją za jeden okres nauczania lub szkolenia i obowiązuje minimalny czas trwania pobytu.

Mobilność w celu nauczania może mieć miejsce w dowolnej dyscyplinie akademickiej.

Mobilność w celu nauczania może obejmować zapewnianie szkoleń mających na celu rozwój partnerskiej instytucji szkolnictwa wyższego.

Pracownik, organizacja wysyłająca i organizacja przyjmująca muszą podpisać porozumienie o mobilności.

Jeśli chodzi o mobilność międzynarodową, zob. „Mobilność międzynarodowa obejmująca państwa trzecie niestowarzyszone z Programem”.

Szczególne kryteria kwalifikowalności mieszanych programów intensywnych

Uprawnione organizacje uczestniczące

Mieszany program intensywny musi zostać opracowany i wdrożony przez co najmniej trzy instytucje szkolnictwa wyższego z co najmniej trzech państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem.

Ponadto udział polegający na wysłaniu pracowników mogą wziąć inne instytucje szkolnictwa wyższego lub organizacje znajdujące się w państwie członkowskim UE, państwie trzecim stowarzyszonym z Programem lub państwie trzecim niestowarzyszonym z Programem.

Instytucja szkolnictwa wyższego wysyłająca studentów i pracowników w charakterze osób uczących się w ramach mieszanych programach intensywnych musi być instytucją szkolnictwa wyższego z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem posiadającą ECHE lub instytucją szkolnictwa wyższego z państwa trzeciego niestowarzyszonego z Programem uznaną przez właściwe organy, która podpisała porozumienia międzyinstytucjonalne z partnerami z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem, przed rozpoczęciem mobilności.

W przypadku nauczycieli i kadry prowadzącej szkolenia zaangażowanych w realizację programu może to być dowolna organizacja z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem lub z państwa trzeciego niestowarzyszonego z Programem (zob. uprawnieni uczestnicy).

Uczestnicy mogą być wysłani w ramach finansowania z programu Erasmus+ lub uczestniczyć na własny koszt. Instytucje szkolnictwa wyższego z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem mogą wysyłać uczestników w ramach programu Erasmus+, jeśli instytucja przyjmująca realizuje jednocześnie projekt mobilności finansowany z funduszy polityki zewnętrznej zapewniających finansowanie dla przyjeżdżających studentów i pracowników z tych państw. Wspomniani uczestnicy z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem nie wliczają się do minimalnych wymogów.

Przyjmująca instytucja szkolnictwa wyższego musi posiadać ECHE. Przyjmująca instytucja szkolnictwa wyższego może być taka sama jak koordynująca instytucja szkolnictwa wyższego lub różna od koordynującej instytucji szkolnictwa wyższego. Inne organizacje mogą również gościć uczestników w państwie przyjmującym podczas części aktywności fizycznej.

Koordynująca instytucja szkolnictwa wyższego musi również posiadać ECHE. Koordynującą lub przyjmującą instytucją szkolnictwa wyższego jest albo instytucja składająca wniosek, albo instytucja szkolnictwa wyższego będąca członkiem konsorcjum realizującego projekt mobilności finansowany z funduszy polityki wewnętrznej.

Czas trwania działania

Czas trwania komponentu fizycznego mieszanego programu intensywnego musi wynosić od 5 dni do 30 dni. Nie określono kryteriów kwalifikowalności na czas trwania komponentu wirtualnego, ale połączone komponenty wirtualny i fizyczny muszą zapewnić studentom co najmniej 3 punkty ECTS.

Miejsce (miejsca) działania

Aktywność fizyczna może odbywać się w przyjmującej instytucji szkolnictwa wyższego lub w dowolnym innym miejscu w kraju przyjmującej instytucji szkolnictwa wyższego.

Uprawnieni uczestnicy

Studenci:

Studenci zapisani do instytucji szkolnictwa wyższego w państwie członkowskim UE, państwie trzecim stowarzyszonym z Programem lub w państwie trzecim niestowarzyszonym z Programem i przyjęci na studia kończące się uzyskaniem uznawanej kwalifikacji lub innej uznawanej kwalifikacji zdobytej w szkolnictwie wyższym (do poziomu doktoratu włącznie).

Kadra/pracownicy:

Pracownicy zatrudnieni w instytucji szkolnictwa wyższego w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem lub w państwie trzecim niestowarzyszonym z Programem.

Nauczyciele i kadra prowadząca szkolenia zaangażowani w realizację programu:

• Pracownicy zatrudnieni w instytucji szkolnictwa wyższego w państwie członkowskim UE, państwie trzecim stowarzyszonym z Programem lub w państwie trzecim niestowarzyszonym z Programem.
• Pracownicy zaproszeni do prowadzenia zajęć dydaktycznych w instytucji szkolnictwa wyższego, zatrudnieni w dowolnym publicznym lub prywatnym przedsiębiorstwie lub w dowolnej publicznej lub prywatnej organizacji (z wyjątkiem instytucji szkolnictwa wyższego posiadającej ECHE); przedsiębiorstwo lub organizacja powinna pochodzić z państwa członkowskiego UE, państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem lub państwa trzeciego niestowarzyszonego z Programem i prowadzić działalność na rynku pracy lub w dziedzinie kształcenia, szkolenia, badań naukowych i innowacji oraz młodzieży; zatrudnieni doktoranci również kwalifikują się w ramach tego działania.

Pozostałe kryteria

Mieszane programy intensywne dla studentów i pracowników muszą składać się z krótkotrwałej mobilności fizycznej za granicą połączonej z obowiązkowym komponentem wirtualnym umożliwiającym pracę zespołową i wymianę doświadczeń na podstawie e-uczenia się opartego na współpracy. Komponent wirtualny musi zapewniać osobom uczącym się przestrzeń do wspólnej i jednoczesnej pracy online nad konkretnymi zadaniami, które stanowią część mieszanego programu intensywnego i przyczyniają się do osiągnięcia ogólnych efektów uczenia się.

Mieszane programy intensywne muszą zapewniać studentom co najmniej 3 punkty ECTS.

Aby mieszany program intensywny kwalifikował się do uzyskania wsparcia organizacyjnego, minimalna liczba mobilnych osób uczących się w ramach programu Erasmus+, finansowanych z funduszy polityki wewnętrznej, musi wynosić 15 (nie wliczając nauczycieli/kadry prowadzącej szkolenia zaangażowanych w realizację programu). Tych 15 uczestników musi podejmować mobilność konkretnie w celu wzięcia udziału w mieszanym programie intensywnym w ramach jednego z następujących działań w zakresie mobilności programu Erasmus+: mieszana krótkoterminowa mobilność studentów w celu studiowania albo mobilność pracowników w celu udziału w szkoleniu.

Indywidualne wsparcie oraz, w stosownych przypadkach, wsparcie podróży dla uczestników aktywności fizycznej, zapewnia wysyłająca instytucja szkolnictwa wyższego (oraz przyjmująca instytucja szkolnictwa wyższego w przypadku zaproszonych pracowników przedsiębiorstw i uczestników pochodzących z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem korzystających z finansowania instrumentów działań zewnętrznych).

Dodatkowe informacje dotyczące projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki zewnętrznej

Fundusze dostępne na projekty mobilności wspierane z funduszy polityki zewnętrznej podzielone są pomiędzy różne regiony świata na 12 pul budżetowych, przy czym wielkość każdej z puli różni się w zależności od unijnych priorytetów polityki zewnętrznej. Dodatkowe informacje dotyczące dostępnych kwot w ramach każdej puli zostaną opublikowane na stronach internetowych agencji narodowych.

Co do zasady środki będą musiały zostać wykorzystane z zastosowaniem równowagi geograficznej. UE ustanowiła pewną liczbę orientacyjnych celów dotyczących równowagi geograficznej i priorytetów, które muszą zostać osiągnięte na szczeblu europejskim w trakcie trwania programu (2021–2027), w tym w zakresie współpracy z krajami najsłabiej rozwiniętymi. Przedmiotowe orientacyjne cele te nie muszą zostać osiągnięte przez poszczególne instytucje szkolnictwa wyższego, ale agencje narodowe wezmą je pod uwagę w celu przyznania dostępnego budżetu. W odniesieniu do projektów mobilności wspieranych ze wszystkich funduszy polityki zewnętrznej na szczeblu państw członkowskich UE oraz państw stowarzyszonych z Programem do 2027 roku ustalone zostały następujące cele:

•  Azji:  
  • minimum 25% budżetu powinno być przeznaczone na mobilność z krajami najsłabiej rozwiniętymi w tym regionie;
  • nie więcej niż 25% budżetu powinno być przeznaczone na mobilność z krajami o wysokich dochodach w tym regionie;
  • nie więcej niż 15% budżetu powinno być przeznaczone na mobilność z Chinami;
  • nie więcej niż 10% budżetu powinno być przeznaczone na mobilność z Indiami.
• Pacyfik: 
  • Nie więcej niż 86,5% budżetu powinno być przeznaczone na mobilność z Australią i Nową Zelandią łącznie.
• Afryka Subsaharyjska: 
  • minimum 35% budżetu powinno być przeznaczone na mobilność z krajami najsłabiej rozwiniętymi w tym regionie, ze szczególnym uwzględnieniem krajów priorytetowych w zakresie migracji;
  • na mobilność z jakimkolwiek krajem nie należy przeznaczać więcej niż 8% budżetu.
• Ameryka Łacińska: 
  • Nie więcej niż 30% budżetu powinno być przeznaczone na mobilność z Brazylią i Meksykiem łącznie.
• Partnerstwo Wschodnie: 
  • Minimum 40% budżetu powinno być przeznaczone dla studentów o mniejszych szansach.
• Południowe sąsiedztwo:  
  • na mobilność z jakimkolwiek krajem nie należy przeznaczać więcej niż 15% budżetu;
  • minimum 65% funduszy powinno być przeznaczone dla studentów, z czego 50% powinno być przeznaczone dla studentów o mniejszych szansach.
• Bałkany Zachodnie: nacisk należy położyć na mobilność studentów.

Ze względu na wymóg przyczyniania się do pomocy rozwojowej mobilność studentów krótkiego cyklu oraz pierwszego i drugiego stopnia organizowana z krajami kwalifikującymi się do oficjalnej pomocy rozwojowej15 w regionach 2–11 jest ograniczona do mobilności przyjazdowej z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem. Mobilność wyjazdowa do powyższych regionów jest możliwa jedynie w przypadku studentów na poziomie studiów doktoranckich i kadry.

Jeśli wnioskująca instytucja szkolnictwa wyższego realizuje projekt mobilności finansowany w ramach funduszy polityki wewnętrznej, wyżej wymieniona niekwalifikująca się międzynarodowa mobilność wyjazdowa do tych regionów może być finansowana w sposób uzupełniający w ramach projektu mobilności finansowanego z funduszy polityki wewnętrznej.

Instytucje szkolnictwa wyższego mogą wnioskować o 100% mobilności pracowników albo 100% mobilności studentów, albo dowolne połączenie tych dwóch grup, pod warunkiem, że odpowiada to dodatkowym kryteriom ustanowionym przez agencję narodową (patrz poniższy podrozdział).

Kryteria drugorzędne w odniesieniu do projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki zewnętrznej ustalone przez agencje narodowe

Jeżeli transza budżetowa dla określonego partnerskiego regionu lub kraju jest ograniczona, agencja narodowa może wprowadzić jedno lub więcej kryteriów drugorzędnych z poniższej listy:

• ograniczenie poziomu studiów (na przykład ograniczenie wniosków do jednego lub dwóch poziomów studiów – licencjackich, magisterskich lub doktoranckich);
• ograniczenie czasu trwania mobilności (na przykład ograniczenie mobilności studentów do 6 miesięcy lub mobilności pracowników do 10 dni)

sytuacji, gdy agencja narodowa zdecyduje się na wprowadzenie dodatkowych kryteriów, zostaną one przedstawione z wyprzedzeniem przed upływem terminu, w szczególności na stronie internetowej agencji narodowej.

Kryteria przyznania dofinansowania

Kryteria przyznawania dofinansowania w przypadku projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki wewnętrznej

Nie prowadzi się żadnej oceny jakościowej (jakość oceniono na etapie składania wniosku dotyczącego Karty Erasmusa dla szkolnictwa wyższego lub przy wyborze akredytacji konsorcjum realizującego projekty mobilności) i dlatego nie istnieją żadne kryteria przyznawania dofinansowania.

Finansowanie otrzyma każdy kwalifikujący się wniosek o dofinansowanie (po sprawdzeniu jego kwalifikowalności).

Maksymalna kwota przyznanego dofinansowania będzie zależała od szeregu elementów:

• liczby okresów mobilności, których dotyczy wniosek;
• poprzednich rezultatów wnioskodawcy pod względem liczby okresów mobilności, dobrej jakości w odniesieniu do realizacji działań i należytego zarządzania finansami w przypadku, gdy wnioskodawca w latach poprzednich otrzymał podobne dofinansowanie;
• liczby mieszanych programów intensywnych, których dotyczy wniosek;
• całkowitego budżetu krajowego przyznanego na akcję w zakresie mobilności w przypadku projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki wewnętrznej.

Kryteria przyznawania dofinansowania dla projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki zewnętrznej

Kwalifikujące się wnioski o dofinansowanie (po sprawdzeniu ich kwalifikowalności) zostaną poddane ocenie, na podstawie następujących kryteriów:

Jakość planu projektu i ustaleń dotyczących współpracy - (maksymalnie 40 punktów) kryterium przyznawania dofinansowania na poziomie projektu

• Zakres, w jakim organizacja składająca wniosek jasno opisuje obowiązki, role i zadania partnerów.
• Kompletność i jakość ustaleń dotyczących wyboru uczestników, udzielanego im wsparcia i uznawania ich okresu mobilności (w szczególności w państwie trzecim niestowarzyszonym

Adekwatność strategii - (maksymalnie 40 punktów), kryterium przyznawania dofinansowania na poziomie regionalnym

• Zakres, w jakim planowany projekt mobilności jest adekwatny w odniesieniu do strategii umiędzynarodowienia zaangażowanych instytucji szkolnictwa wyższego.
• Uzasadnienie wyboru mobilności pracowników lub studentów oraz wcześniejsze doświadczenia w realizacji podobnych projektów z instytucjami/organizacjami szkolnictwa wyższego w regionie partnerskim.

Wpływ i upowszechnianie - (maksymalnie 20 punktów), kryterium przyznawania dofinansowania na poziomie regionalnym

• Potencjalny wpływ projektu na uczestników, beneficjentów i organizacje partnerskie na poziomie lokalnym, regionalnym oraz krajowym.
• Jakość środków mających na celu upowszechnienie wyników projektu mobilności na poziomie wydziału i instytucji, a w stosownych przypadkach – także poza nimi we wszystkich zaangażowanych państwach.

Wnioskodawca wyjaśnia, w jaki sposób projekt spełnia te trzy kryteria z punktu widzenia jego własnej instytucji (lub

kilku instytucji w przypadku wniosków składanych przez konsorcja) oraz instytucji partnerskich w państwach trzecich niestowarzyszonych z Programem.

Aby wnioski mogły zostać rozpatrzone pod kątem finansowania, muszą uzyskać co najmniej 60 punktów w odniesieniu do każdego uwzględnionego regionu oraz osiągnąć jednocześnie próg 50% w odniesieniu do każdego kryterium przyznania dofinansowania przedstawionego w tabeli.

Kwota dofinansowania przyznanego instytucji szkolnictwa wyższego będzie zależała od szeregu elementów:

• liczby okresów mobilności oraz wnioskowanych miesięcy/dni;
• budżetu przeznaczonego na kraj lub region;
• równowagi geograficznej w danym regionie.

Niezależnie od uzyskanego przez każdy region wyniku powyżej wskazanego progu, agencja narodowa może przyznać pierwszeństwo mobilności z udziałem określonych krajów, aby zapewnić równowagę geograficzną w obrębie tego regionu zgodnie z przedstawionymi wyżej celami geograficznymi.

Agencja narodowa nie ma obowiązku finansowania wszystkich wnioskowanych mobilności w przypadku danego państwa trzeciego niestowarzyszonego z Programem, jeżeli wniosek zostanie uznany za zbyt kosztowny w stosunku do istniejącego budżetu.

A) Zasady finansowania mające zastosowanie do wszystkich działań w zakresie mobilności w szkolnictwie wyższym

Pozycja budżetu - Wsparcie organizacyjne

Koszty kwalifikowalne i mające zastosowanie zasady

Koszty bezpośrednio związane z realizacją działań w zakresie mobilności (z wyłączeniem kosztów utrzymania i podróży uczestników).

Mechanizm finansowania: dofinansowanie kosztów jednostkowych.

Zasada alokacji: na podstawie liczby uczestników projektu mobilności.

Kwota

W przypadku projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki wewnętrznej:

Do setnego uczestnika: 400 EUR na uczestnika, zaś powyżej setnego uczestnika: 230 EUR na każdego dodatkowego uczestnika

W przypadku projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki zewnętrznej:

500 EUR na uczestnika

Pozycja budżetu - Wsparcie włączenia

Koszty kwalifikowalne i mające zastosowanie zasady

Wsparcie włączenia dla organizacji: Koszty związane z organizacją działań w zakresie mobilności dla osób o mniejszych szansach, którzy wymagają dodatkowego wsparcia na podstawie kosztów rzeczywistych.

Mechanizm finansowania: dofinansowanie kosztów jednostkowych

Zasada alokacji: na podstawie liczby uczestników o mniejszych szansach otrzymujących dodatkowe wsparcie w oparciu o rzeczywiste koszty w ramach kategorii wsparcia integracyjnego.

Kwota

100 EUR na uczestnika

Wsparcie włączenia dla uczestników: Dodatkowe koszty bezpośrednio związane z uczestnikami o mniejszych szansach, których nie można uwzględnić w kwocie dopłat uzupełniających na potrzeby indywidualnego wsparcia dla uczestników o mniejszych szansach. W szczególności koszty te mają za zadanie objąć dodatkowe wsparcie finansowe, jakiego potrzebują uczestnicy cierpiący na schorzenia fizyczne, psychiczne lub zdrowotne, aby mogli uczestniczyć w mobilności i w wizytach przygotowawczych, oraz osoby towarzyszące (w tym koszty związane z podróżą i utrzymaniem, jeżeli jest to uzasadnione i o ile nie jest to uwzględnione w pozycjach budżetowych „wsparcie podróży” i „wsparcie indywidualne” dla tych uczestników)16 .

Mechanizm finansowania: koszty rzeczywiste

Zasada alokacji: wniosek musi być uzasadniony przez wnioskodawcę i zatwierdzony przez agencję narodową.

Kwota

100% kosztów kwalifikowalnych

Pozycja budżetu - Koszty nadzwyczajne

Koszty kwalifikowalne i mające zastosowanie zasady

Koszty dotyczące udzielenia zabezpieczenia finansowego, w przypadku gdy zażąda go agencja narodowa.

W przypadku projektu mobilności finansowanego z funduszy polityki wewnętrznej: wysokie koszty podróży uczestników kwalifikujących się do wsparcia w zakresie kosztów podróży.

Mechanizm finansowania: koszty rzeczywiste

Zasada alokacji: wniosek musi być uzasadniony przez wnioskodawcę i zatwierdzony przez agencję narodową

Kwota

Koszty dotyczące zabezpieczenia finansowego: 80 % kosztów kwalifikowalnych

Wysokie koszty podróży: 80% kwalifikowalnych kosztów podróży

Dofinansowanie na wsparcie organizacyjne dla beneficjenta (instytucji szkolnictwa wyższego lub konsorcjów):

Dofinansowanie na wsparcie organizacyjne stanowi wkład we wszelkie koszty ponoszone przez instytucje w związku z działaniami wspierającymi mobilność studentów i pracowników, zarówno przyjazdową, jak i wyjazdową, w celu spełnienia wymogów Karty Erasmusa dla szkolnictwa wyższego w państwach członkowskich UE i państwach trzecich stowarzyszonych z Programem oraz przestrzegania zasad ECHE odzwierciedlonych w porozumieniach międzyinstytucjonalnych uzgodnionych w przypadku instytucji z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem. Przykładowe działania:

• ustalenia organizacyjne z instytucjami partnerskimi, obejmujące wizyty u potencjalnych partnerów, dotyczące zgody na warunki porozumień międzyinstytucjonalnych w odniesieniu do wyboru, przygotowania, przyjęcia i integracji uczestników projektu mobilności oraz aktualizowania tych porozumień międzyinstytucjonalnych;
• udostępnianie studentom zagranicznym aktualnych katalogów zajęć;
• udostępnianie studentom i pracownikom informacji oraz zapewnianie pomocy;
• dokonywanie wyboru studentów i pracowników;
• przygotowywanie porozumień o programie zajęć w celu zapewnienia pełnego uznania wszystkich elementów programu zajęć uczniów; przygotowywanie i uznawanie indywidualnych programów nauczania/szkolenia w przypadku wyjazdów pracowników;
• przygotowywanie i uznawanie indywidualnych programów nauczania/szkolenia w przypadku wyjazdów pracowników; przygotowanie językowe i międzykulturowe zapewniane studentom i pracownikom zarówno przyjeżdżającym, jak i wyjeżdżającym, uzupełniające wsparcie językowe online w ramach Erasmus+;
• ułatwianie integracji przyjeżdżającym uczestnikom projektu mobilności w instytucji szkolnictwa wyższego;
• zapewnianie rozwiązań dotyczących efektywnej opieki pedagogicznej i nadzoru w odniesieniu do uczestników projektu mobilności;
• szczegółowe ustalenia mające na celu zapewnienie wysokiej jakości praktyk studenckich w przyjmujących przedsiębiorstwach lub organizacjach;
• zapewnianie uznawania poszczególnych elementów programu studiów studentów i związanych z nimi punktów zaliczeniowych, wydawanie wykazu zaliczeń i suplementów do dyplomu;
• wspieranie reintegracji uczestników projektu mobilności i wykorzystywanie zdobytych przez nich nowych kompetencji na korzyść danej instytucji szkolnictwa wyższego i osób w niej studiujących.
• wdrożenie inicjatywy dotyczącej europejskiej legitymacji studenckiej (cyfryzacja zarządzania mobilnością)
• promowanie przyjaznych dla środowiska sposobów mobilności oraz zazielenianie procedur administracyjnych;
• promowanie uczestnictwa osób o mniejszych szansach oraz zarządzanie tym uczestnictwem;
• określanie i promowanie działań z zakresu uczestnictwa obywatelskiego i monitorowanie uczestnictwa w takich działaniach;
• promowanie mobilności mieszanej lub międzynarodowej oraz zarządzanie nią.

Instytucje szkolnictwa wyższego zobowiązują się do przestrzegania wszystkich zasad Karty, aby zapewnić mobilność wysokiej jakości, m.in.: „zapewnienia dobrego przygotowania wyjeżdżających uczestników projektu mobilności, w tym mobilności mieszanej, przez podejmowanie działań mających na celu osiągnięcie przez nich niezbędnego poziomu biegłości językowej i rozwijanie kompetencji międzykulturowych” i „udzielania przyjeżdżającym uczestnikom mobilności odpowiedniego wsparcia językowego”. Można korzystać z istniejącej infrastruktury w instytucjach szkoleń językowych. Te instytucje szkolnictwa wyższego, które będą w stanie zapewnić studentom i kadrze uczestniczącym w projektach w zakresie mobilności wysoką jakość, w tym wsparcie językowe, po niższych kosztach (lub ze względu na to, że są one finansowane z innych źródeł niż finansowanie UE), będą miały możliwość przeniesienia części dofinansowania przeznaczonego na wsparcie organizacyjne na finansowanie większej liczby działań w zakresie mobilności. Umowa o udzielenie dotacji szczegółowo określa poziom elastyczności w tym zakresie.

We wszystkich przypadkach beneficjenci będą zobowiązani zapisami umowy do świadczenia takich usług wysokiej jakości, a ich realizacja będzie monitorowana i sprawdzana przez agencje narodowe, także z uwzględnieniem sprawozdań studentów i pracowników uczestniczących w programie, które są bezpośrednio dostępne agencjom narodowym i Komisji.

Dofinansowanie na wsparcie organizacyjne oblicza się na podstawie liczby wszystkich uczestników projektu mobilności otrzymujących wsparcie (w tym uczestników projektu mobilności nieotrzymujących dofinansowania ze środków UE w ramach programu Erasmus+ w odniesieniu do całego okresu mobilności – zob. poniżej – oraz pracowników przedsiębiorstw prowadzących zajęcia dydaktyczne w instytucji szkolnictwa wyższego). Uczestnicy projektu mobilności nieotrzymujący dofinansowania z funduszy UE Erasmus+ na cały okres mobilności liczą się jako finansowani uczestnicy mobilności, ponieważ korzystają z ram mobilności i działań organizacyjnych. Wsparcie organizacyjne jest zatem wypłacane również w odniesieniu do tych uczestników. Nie dotyczy ono osób towarzyszących uczestnikom podczas ich działalności za granicą. W projektach mobilności wspieranych z funduszy polityki zewnętrznej obliczenia nie uwzględniają dodatkowych wyjazdów, które mogą być organizowane przez przeniesienie środków pomiędzy kategoriami budżetu.

W przypadku konsorcjów realizujących projekty mobilności dofinansowanie może zostać podzielone pomiędzy wszystkich członków zgodnie z zasadami, które uzgodnili oni między sobą.

W przypadku projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki zewnętrznej dofinansowanie na wsparcie organizacyjne będzie dzielone między zainteresowanych partnerów na wzajemnie akceptowalnych zasadach ustalonych przez uczestniczące instytucje.

Uczestnicy projektu mobilności nieotrzymujący dofinansowania ze środków UE Erasmus+

Studentami i pracownikami nieotrzymującymi dofinansowania ze środków UE Erasmus+ są uczestnicy projektu mobilności, którzy nie otrzymują dofinansowania UE Erasmus+ związanego z kosztami podróży i utrzymania, ale spełniają wszystkie kryteria dotyczące mobilności studentów i kadry oraz odnoszą wszystkie korzyści wynikające ze statusu studentów i pracowników uczestniczących w programie Erasmus+. Może im zostać przyznane finansowanie UE niezwiązane z programem Erasmus+ (ze środków EFS itp.), finansowanie krajowe, regionalne lub finansowanie innego rodzaju, jako wkład w ich koszty związane z mobilnością. Liczbę uczestników projektu mobilności nieotrzymujących dofinansowania z funduszy UE w ramach programu Erasmus+ w odniesieniu do całego okresu mobilności uwzględnia się w statystykach dotyczących wskaźnika efektywności wykorzystywanego do podziału budżetu UE między kraje.

Wsparcie włączenia

Osobą o mniejszych szansach jest potencjalny uczestnik, którego osobisty stan fizyczny, psychiczny lub stan związany ze zdrowiem sprawia, że udział tej osoby w projekcie/akcji w zakresie mobilności byłby niemożliwy bez dodatkowego wsparcia finansowego lub wsparcia innego rodzaju. Instytucje szkolnictwa wyższego, które wybrały studentów lub kadrę o mniejszych szansach, mogą złożyć wniosek do agencji narodowej o dodatkowe dofinansowanie w celu pokrycia kosztów dodatkowych związanych z udziałem takich osób w działaniach w zakresie mobilności. W związku z tym w przypadku uczestników o mniejszych szansach, w szczególności tych cierpiących na schorzenia fizyczne, psychiczne i zdrowotne, dofinansowanie może być wyższe niż maksymalna kwota indywidualnego dofinansowania określona poniżej. Instytucje szkolnictwa wyższego poinformują na swoich stronach internetowych, w jaki sposób studenci i pracownicy o mniejszych szansach mogą ubiegać się o takie dodatkowe dofinansowanie i je uzasadnić.

Dodatkowe finansowanie dla studentów i pracowników o mniejszych szansach może również pochodzić z innych źródeł na szczeblu lokalnym, regionalnym lub krajowym.

Osoby towarzyszące studentom i pracownikom o mniejszych szansach są uprawnione do otrzymania dofinansowania opartego na kosztach rzeczywistych.

Każda instytucja szkolnictwa wyższego, podpisując Kartę Erasmusa dla szkolnictwa wyższego, zobowiązuje się zapewnić uczestnikom z różnych środowisk równy dostęp i równe szanse. W związku z tym studenci i pracownicy o mniejszych szansach mogą korzystać ze wsparcia oferowanego przez instytucję przyjmującą lokalnym studentom i pracownikom.

Koszty nadzwyczajne związane z wysokimi kosztami podróży

Do dofinansowania nadzwyczajnych kosztów związanych z wysokimi kosztami podróży kwalifikują się tylko uczestnicy uprawnieni do otrzymania dofinansowania podróży, którzy uczestniczą w projektach mobilności wspieranych z funduszy polityki wewnętrznej.

beneficjenci projektów mobilności będą mogli wnioskować o dofinansowanie wysokich kosztów podróży uczestników w pozycji budżetowej „Koszty nadzwyczajne” (80% całkowitych kosztów kwalifikowalnych). Powyższy mechanizm będzie dozwolony pod warunkiem, że beneficjenci będą w stanie wykazać, iż zasady dofinansowania (oparte na kosztach jednostkowych przypadających na dany przedział odległości) nie pokrywają co najmniej 70% kosztów podróży uczestników. W przypadku przyznania dofinansowania nadzwyczajne koszty związane z wysokimi kosztami podróży zastępują wsparcie podróży.

Inne źródła finansowania

Poza dofinansowaniem UE Erasmus+ lub zamiast dofinansowania UE (w przypadku uczestników projektu mobilności nieotrzymujących dofinansowania z funduszy UE) studenci i pracownicy mogą otrzymać dofinansowanie regionalne, krajowe lub innego rodzaju, którym zarządza inna organizacja niż agencja narodowa (np. ministerstwo lub władze regionalne). Dofinansowanie w ramach programu Erasmus+ można również zastąpić innymi funduszami z budżetu UE (ze środków EFS itp.). Te rodzaje dofinansowania pochodzące z innych źródeł finansowania niż budżet UE nie podlegają ustaleniom dotyczącym kwot i minimalnych/maksymalnych przedziałów określonych w niniejszym dokumencie.

B) Dofinansowanie na mobilność studentów

Wsparcie indywidualne mobilności fizycznej – kwoty bazowe w przypadku mobilności długoterminowej

Studenci mogą otrzymać wsparcie indywidualne jako wkład w ich dodatkowe koszty podróży i utrzymania związane z okresem studiów lub praktyki za granicą.

W przypadku mobilności pomiędzy państwami członkowskimi UE i państwami trzecimi stowarzyszonymi z Programem a państwami trzecimi niestowarzyszonymi z Programem z regionów 13 i 14 miesięczne kwoty zostaną określone przez agencje narodowe w porozumieniu z władzami krajowymi lub instytucjami szkolnictwa wyższego na podstawie obiektywnych i przejrzystych kryteriów opisanych poniżej. Dokładne kwoty zostaną opublikowane na stronach internetowych agencji narodowych i instytucji szkolnictwa wyższego.

Państwa członkowskie UE i państwa trzecie stowarzyszone z Programem oraz państwa trzecie niestowarzyszone z Programem z regionów 13 i 1417 dzielą się na trzy następujące grupy:

Grupa 1 - Kraje o wyższych kosztach utrzymania

Dania, Finlandia, Islandia, Irlandia, Liechtenstein, Luksemburg, Norwegia i Szwecja

Państwa trzecie niestowarzyszone z Programem z regionu 14.

Grupa 2 - Kraje o średnich kosztach utrzymania

Austria, Belgia, Cypr, Francja, Niemcy, Grecja, Włochy, Malta, Niderlandy, Portugalia i Hiszpania.

Państwa trzecie niestowarzyszone z Programem z regionu 13.

Grupa 3 - Kraje o niższych kosztach utrzymania

Bułgaria, Chorwacja, Republika Czeska, Estonia, Węgry, Łotwa, Litwa, Macedonia Północna, Polska, Rumunia, Serbia, Słowacja, Słowenia, Turcja.

Wsparcie indywidualne UE w ramach programu Erasmus+ przyznane studentom będzie zależało od kierunku ich mobilności między krajami wysyłającymi i przyjmującymi zgodnie z poniższymi wytycznymi:

• mobilność do krajów o zbliżonych kosztach utrzymania: studenci otrzymają dofinansowanie UE w przedziale kwot średnich;
• mobilność do krajów o wyższych kosztach utrzymania: studenci otrzymają dofinansowanie UE w przedziale kwot wyższych;
• mobilność do krajów o niższych kosztach utrzymania: studenci otrzymają dofinansowanie UE w przedziale kwot niższych.

Kwoty określone przez agencje narodowe będą ustalane w ramach poniższych minimalnych i maksymalnych przedziałów:

• średni przedział dofinansowania UE: średni przedział dofinansowania, od 260 do 540 EUR miesięcznie, dotyczy działań w zakresie mobilności do krajów o zbliżonych kosztach utrzymania: a) z kraju grupy 1 do kraju grupy 1, b) z kraju grupy 2 do kraju grupy 2 oraz c) z kraju grupy 3 do kraju grupy 3;
• Wyższy przedział dofinansowania UE: odpowiada średniemu przedziałowi stosowanemu przez agencję narodową powiększonemu o co najmniej 50 EUR i wynosi od 310 do 600 EUR miesięcznie. Dotyczy działań w zakresie mobilności do krajów o wyższych kosztach utrzymania: a) z kraju grupy 2 do kraju grupy 1 oraz b) z kraju grupy 3 do krajów grup 1 i 2;
• Niższy przedział dofinansowania UE: odpowiada średniemu przedziałowi stosowanemu przez agencję narodową pomniejszonemu o co najmniej 50 EUR i wynosi od 200 do 490 EUR miesięcznie. Dotyczy działań w zakresie mobilności do krajów o niższych kosztach utrzymania: a) z kraju grupy 1 do krajów grup 2 i 3 oraz b) z kraju grupy 2 do kraju grupy 3.

Określając kwoty, o które będą mogli ubiegać się beneficjenci w ich kraju, agencje narodowe uwzględnią dwa szczególne kryteria:

• dostępność i poziom innych źródeł współfinansowania uzupełniających dofinansowanie UE, które pochodzą od instytucji prywatnych lub publicznych na poziomie lokalnym, regionalnym lub krajowym;
• ogólny poziom zapotrzebowania studentów, którzy zamierzają podjąć naukę lub uczestniczyć w szkoleniu za granicą.

W przypadku działań w zakresie mobilności między państwami członkowskimi UE i państwami trzecimi stowarzyszonymi z Programem a państwami trzecimi niestowarzyszonymi z Programem z regionów 13 i 14 agencje narodowe mogą podjąć decyzję o ustaleniu przedziałów zamiast kwot na poziomie krajowym, co zapewni instytucjom szkolnictwa wyższego pewną elastyczność. Decyzja ta powinna zostać odpowiednio uzasadniona, na przykład dostępnością współfinansowania na poziomie regionalnym lub instytucjonalnym w niektórych krajach.

Studenci i niedawni absolwenci o mniejszych szansach – dopłata uzupełniająca do indywidualnego wsparcia

Studenci i niedawni absolwenci o mniejszych szansach otrzymują dopłatę uzupełniającą do wsparcia indywidualnego w ramach dofinansowania UE z programu Erasmus+ wynoszącą 250 EUR miesięcznie. Kryteria, które należy stosować, określają na poziomie krajowym agencje narodowe w porozumieniu z organami krajowymi.

Studenci i niedawni absolwenci na stażach – dopłata uzupełniająca do indywidualnego wsparcia

Studenci i niedawni absolwenci odbywający praktyki otrzymają dodatkowe dopłaty uzupełniające do wsparcia indywidualnego w ramach dofinansowania UE z programu Erasmus+ w wysokości 150 EUR miesięcznie. Studenci i niedawni absolwenci o mniejszych szansach odbywający praktyki są uprawnieni do otrzymania dopłaty uzupełniającej dla studentów i niedawnych absolwentów o mniejszych szansach oraz dopłaty uzupełniającej do praktyk.

Studenci i niedawni absolwenci z regionów najbardziej oddalonych oraz krajów i terytoriów zamorskich korzystający z długoterminowej mobilności

Biorąc pod uwagę ograniczenia wynikające z oddalenia od innych państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem, a także poziomu gospodarczego, studenci i niedawni absolwenci, którzy studiują lub studiowali w instytucjach szkolnictwa wyższego znajdujących się w najbardziej oddalonych regionach państw członkowskich UE oraz w krajach i na terytoriach zamorskich stowarzyszonych z państwami członkowskimi UE, otrzymają następujące wyższe kwoty wsparcia indywidualnego:

Z	Do	Kwota
Regionów najbardziej oddalonych oraz krajów i terytoriów zamorskich	Państwa członkowskie UE i państwa trzecie stowarzyszone z Programem oraz państwa trzecie niestowarzyszone z Programem z regionów 13 i 14	700 EUR na miesiąc

Dopłata uzupełniająca dla studentów i niedawnych absolwentów o mniejszych szansach nie ma zastosowania w tym przypadku. Obowiązuje dopłata uzupełniająca dla staży.

Studenci i niedawni absolwenci korzystający z międzynarodowej mobilności długoterminowej z udziałem państw trzecich niestowarzyszonych z Programem

Podstawową kwotę wsparcia indywidualnego ustala się w następujący sposób:

Z	Do	Kwota
Państwa członkowskie UE i państwa trzecie stowarzyszone z Programem	Państwa trzecie niestowarzyszone z Programem z regionów 1–12.	700 EUR na miesiąc
Państwa członkowskie UE i państwa trzecie stowarzyszone z Programem	Państwa trzecie niestowarzyszone z Programem z regionów 13 i 14.	Jak opisano powyżej w sekcji „Dofinansowanie na mobilność studentów – Wsparcie indywidualne mobilności fizycznej”
Państwa trzecie niestowarzyszone z Programem z regionów 1–12.	Grupa 1 państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem Grupa 2 państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem Grupa 3 państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem	900 EUR na miesiąc 850 EUR na miesiąc 800 EUR na miesiąc

Dopłata uzupełniająca dla studentów i niedawnych absolwentów o mniejszych szansach ma zastosowanie w tym przypadku. Dopłata uzupełniająca na staże będzie miała zastosowanie wyłącznie w przypadku mobilności do państw trzecich niestowarzyszonych z Programem z regionów 13 i 14. Państwa członkowskie UE i państwa trzecie stowarzyszone z Programem obejmują regiony najbardziej oddalone oraz kraje i terytoria zamorskie.

Studenci i niedawni absolwenci korzystający z krótkoterminowej mobilności fizycznej (mobilność mieszana i krótkotrwała mobilność doktorantów)

Podstawowe kwoty wsparcia indywidualnego ustala się w następujący sposób:

Czas trwania fizycznego działania	Kwota (dla wszystkich państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem lub państw trzecich niestowarzyszonych z Programem)
do 14. dnia działania:	70 EUR na dzień
od 15. do 30. dnia działania:	50 EUR na dzień

Wsparcie indywidualne może również obejmować jeden dzień podróży przed rozpoczęciem działania i jeden dzień podróży następujący po działaniu.

Studenci i niedawni absolwenci o mniejszych szansach – dopłata uzupełniająca w ramach wsparcia indywidualnego krótkotrwałej mobilności fizycznej

Studenci i niedawni absolwenci o mniejszych szansach otrzymują dopłatę uzupełniającą do wsparcia indywidualnego w ramach dofinansowania UE z programu Erasmus+ wynoszącą 100 EUR w przypadku okresu mobilności fizycznej trwającego 5–14 dni oraz 150 EUR w przypadku okresu trwającego 15–30 dni. Kryteria, które należy stosować, określają na poziomie krajowym agencje narodowe w porozumieniu z organami krajowymi. Dopłata uzupełniająca do praktyk nie ma zastosowania w tym przypadku. Państwa członkowskie UE i państwa trzecie stowarzyszone z Programem obejmują regiony najbardziej oddalone oraz kraje i terytoria zamorskie.

Studenci i niedawni absolwenci nieotrzymujący wsparcia podróży – dopłata uzupełniająca do wsparcia indywidualnego za podróż z wykorzystaniem ekologicznych środków transportu

Studenci i niedawni absolwenci nieotrzymujący wsparcia podróży mogą zdecydować się na podróż z wykorzystaniem ekologicznych środków transportu. W takim przypadku otrzymają oni jednorazową dopłatę w wysokości 50 EUR jako dopłatę uzupełniającą do wsparcia indywidualnego, a w razie potrzeby mogą otrzymać do 4 dni dodatkowego wsparcia indywidualnego na pokrycie kosztów podróży w obie strony.

Dofinansowanie kosztów podróży

Następujący uczestnicy otrzymają niżej wymienione kwoty dofinansowania podróży w celu wsparcia ich w pokryciu kosztów podróży (z wyjątkiem osób, do których stosuje się klauzulę opt-out opisaną poniżej):

• studenci i niedawni absolwenci instytucji szkolnictwa wyższego znajdujących się w najbardziej oddalonych regionach państw członkowskich UE, na Cyprze, w Islandii, na Malcie oraz w krajach i terytoriach zamorskich stowarzyszonych z państwami członkowskimi UE i którzy udają się do państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem lub państw trzecich niestowarzyszonych z Programem z regionów 13 lub 14;
• studenci i niedawni absolwenci o mniejszych szansach korzystający z mobilności krótkoterminowej oraz
• studenci wyjeżdżający i przyjeżdżający oraz niedawni absolwenci korzystający z mobilności międzynarodowej obejmującej państwa trzecie niestowarzyszone z Programem z wyjątkiem regionów 13 i 14.

Odległości18	W przypadku podróży standardowej	W przypadku podróży z wykorzystaniem ekologicznych środków transportu
od 0 do 99 km:	23 EUR na uczestnika
od 100 do 499 km:	180 EUR na uczestnika	210 EUR na uczestnika
od 500 do 1 999 km:	275 EUR na uczestnika	320 EUR na uczestnika
od 2 000 do 2 999 km:	360 EUR na uczestnika	410 EUR na uczestnika
od 3 000 do 3 999 km:	530 EUR na uczestnika	610 EUR na uczestnika
od 4 000 do 7 999 km:	820 EUR na uczestnika
8 000 km lub więcej:	1500 EUR na uczestnika

Studenci i niedawni absolwenci, którzy wybiorą podróż z wykorzystaniem ekologicznych środków transportu, w stosownych przypadkach otrzymają do 4 dni dodatkowego wsparcia indywidualnego na pokrycie kosztów podróży w obie strony. W projektach mobilności wspieranych z funduszy polityki wewnętrznej beneficjenci dofinansowania mogą zrezygnować z zapewnienia wsparcia w zakresie podróży wszystkim kwalifikującym się studentom i niedawnym absolwentom korzystającym z mobilności z państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem do państw trzecich niestowarzyszonych z Programem. Taka rezygnacja nie dotyczy studentów i niedawnych absolwentów o mniejszych szansach, którzy zawsze muszą otrzymywać wsparcie na podróż.

C) Dofinansowanie mobilności pracowników

Pracownicy otrzymają dofinansowanie UE jako wkład w koszty podróży i utrzymania ponoszone w czasie pobytu za granicą zgodnie z poniższą tabelą:

Pozycja budżetu - dofinansowanie kosztów podróży

Koszty kwalifikowalne i mające zastosowanie zasady

Dofinansowanie kosztów podróży uczestników z miejsca zamieszkania do miejsca działania i z powrotem. Mechanizm finansowania: dofinansowanie kosztów jednostkowych. Zasada alokacji: na podstawie odległości, jaką musi pokonać uczestnik. Wnioskodawca musi wskazać odległość między miejscem zamieszkania a miejscem działania19 przy użyciu kalkulatora odległości Komisji Europejskiej20 .

Kwota

Odległość	Podróż standardowa	Podróż z wykorzystaniem ekologicznych środków
10–99 km	23 EUR
100–499 km	180 EUR	210 EUR
500–1 999 km	275 EUR	320 EUR
2 000–2 999 km	360 EUR	410 EUR
3 000–3 999 km	530 EUR	610 EUR
4 000–7 999 km	820 EUR
8 000 km lub więcej	1 500 EUR

Pozycja budżetu - Wsparcie indywidualne

Koszty bezpośrednio związane z utrzymaniem uczestników w trakcie trwania działania.

Mechanizm finansowania: dofinansowanie kosztów jednostkowych. Zasada alokacji: w zależności od długości pobytu uczestnika (w stosownych przypadkach z uwzględnieniem również jednego dnia podróży przed rozpoczęciem działania i jednego dnia podróży następującego po działaniu) Pracownicy, którzy wybiorą podróż z wykorzystaniem ekologicznych środków transportu, w stosownych przypadkach otrzymają do czterech dni dodatkowego wsparcia indywidualnego na pokrycie kosztów podróży w obie strony.

Kwota

Do 14. dnia działania: tabela A1.1,na dzień na uczestnika z państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem, lub tabela A1.2, na dzień na uczestnika z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem Od 15. do 60. dnia działania: 70 % z tabeli A1.1, na dzień na uczestnika z państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem lub 70 % tabeli A1.2, na dzień na uczestnika z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem

Tabela A – wsparcie indywidualne (kwoty w EUR na dzień)

Poniższe kwoty zależą od kraju przyjmującego. Kwoty te muszą mieścić się w przedziałach określających wartości minimalne i maksymalne, przedstawionych w poniższej tabeli. Określając kwoty, o które będą ubiegać się beneficjenci w swoim kraju, agencje narodowe, w porozumieniu z władzami krajowymi, uwzględnią dwa szczególne kryteria:

• dostępność i poziom innych źródeł współfinansowania uzupełniających dofinansowanie UE, które pochodzą od instytucji prywatnych lub publicznych na szczeblu lokalnym, regionalnym lub krajowym;
• ogólny poziom potrzeb pracowników, którzy zamierzają prowadzić zajęcia dydaktyczne lub uczestniczyć w szkoleniu za granicą.

Dla wszystkich krajów docelowych należy stosować taki sam odsetek w ramach przedziału kwot. Przyznanie takiej samej kwoty dofinansowania w odniesieniu do wszystkich krajów docelowych nie jest możliwe.

Kraj przyjmujący	Pracownicy z państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem	Pracownicy z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem
	Min.–maks. (na dzień)	Kwota (na dzień)
	A1.1	A1.2
Norwegia, Dania, Luksemburg, Islandia, Szwecja, Irlandia, Finlandia, Liechtenstein	80–180	180
Państwa trzecie niestowarzyszone z Programem z regionu 14	80–180	Nie kwalifikują się
Niderlandy, Austria, Belgia, Francja, Niemcy, Włochy, Hiszpania, Cypr, Grecja, Malta, Portugalia	70–160	160
Państwa trzecie niestowarzyszone z Programem z regionu 13	70–160	Nie kwalifikują się
Słowenia, Estonia, Łotwa, Chorwacja, Słowacja, Republika Czeska, Litwa, Turcja, Węgry, Polska, Rumunia, Bułgaria, Macedonia Północna, Serbia	60–140	140
Państwa trzecie niestowarzyszone z Programem z regionów 1–12	180	Nie kwalifikują się

W przypadku działań związanych z mobilnością między państwami członkowskimi UE i państwami trzecimi stowarzyszonymi z Programem a państwami trzecimi niestowarzyszonymi z Programem z regionów 13 i 14 agencje narodowe mogą podjąć decyzję o ustaleniu przedziałów zamiast kwot na poziomie krajowym, co zapewni instytucjom szkolnictwa wyższego pewną elastyczność. Decyzja ta powinna zostać odpowiednio uzasadniona, na przykład dostępnością współfinansowania na poziomie regionalnym lub instytucjonalnym w niektórych krajach. Dokładne kwoty zostaną opublikowane na stronach internetowych każdej agencji narodowej i instytucji szkolnictwa wyższego.

D) Poziom wsparcia finansowego dla studentów i pracowników określony przez instytucje szkolnictwa wyższego i konsorcja realizujące projekty mobilności

We wszystkich przypadkach od instytucji szkolnictwa wyższego i konsorcjów realizujących projekty mobilności wymaga się przestrzegania poniższych zasad i spełnienia poniższych kryteriów przy określaniu lub stosowaniu stawek dofinansowania UE obowiązujących w danej instytucji.

• Po określeniu wysokości stawek przez instytucje/konsorcja pozostaną one na tym samym poziomie przez cały czas trwania projektu mobilności. Nie jest możliwe zmniejszenie ani zwiększenie poziomu dofinansowania w ramach tego samego projektu.
• Stawki należy określać lub stosować w obiektywny i przejrzysty sposób z uwzględnieniem wszystkich zasad i metodyki opisanych powyżej (tj. biorąc pod uwagę kierunek mobilności i dodatkowe specjalne finansowanie);
• Taki sam poziom dofinansowania należy przyznać wszystkim studentom wyjeżdżającym do tej samej grupy krajów w ramach tego samego rodzaju mobilności – studiów lub staży (z wyjątkiem studentów i niedawnych absolwentów o mniejszych szansach lub z najbardziej oddalonych państw członkowskich UE i państw trzecich stowarzyszonych z Programem, regionów najbardziej oddalonych oraz krajów i terytoriów zamorskich).

E) Mieszane programy intensywne

Pozycja budżetu - Wsparcie organizacyjne

Koszty kwalifikowalne i mające zastosowanie zasady

Koszty bezpośrednio związane z organizacją programów intensywnych (z wyłączeniem kosztów utrzymania i podróży uczestników).

Mechanizm finansowania: dofinansowanie kosztów jednostkowych.

Zasada alokacji: na podstawie liczby uczestników mobilności (uczących się) w szkolnictwie wyższym finansowanych w ramach projektów mobilności wspieranych z funduszy polityki wewnętrznej bez uwzględnienia nauczycieli/osób prowadzących szkolenia zaangażowanych w realizację programu .

Koordynująca instytucja szkolnictwa wyższego ubiega się o wsparcie organizacyjne w imieniu grupy instytucji wspólnie organizujących mieszany program intensywny.

Kwota

400 EUR na uczestnika, przy minimalnej liczbie uczestników wynoszącej 15 i maksymalnej liczbie 20 uczestników korzystających z dofinansowania.

Dofinansowanie na wsparcie organizacyjne dla mieszanych programów intensywnych stanowi wkład we wszelkie koszty poniesione przez zaangażowane instytucje w związku z organizacją mieszanych programów intensywnych, takie jak koszty związane z przygotowaniem, opracowaniem, rozwojem, realizacją i kontynuacją programów, w tym z realizacją działań fizycznych i wirtualnych/zdalnych, jak również z ogólnym zarządzaniem i koordynacją.

Koordynująca instytucja szkolnictwa wyższego odpowiada za rozdział dofinansowania na wsparcie organizacyjne w odniesieniu do mieszanych programów intensywnych między partnerów w przypadkach, gdy ponoszone są wspomniane powyżej koszty.

• 1 https://ec.europa.eu/programmes/erasmus-plus/resources/documents/applicants/higher-education-charter_en
• 2 https://ec.europa.eu/programmes/erasmus-plus/resources/documents/erasmus-charter-higher-education-2021-2027-guidelines_en
• 3 https://ec.europa.eu/programmes/erasmus-plus/eche/start_en
• 4 Z wyłączeniem instytucji szkolnictwa wyższego z państw trzecich z Bałkanów Zachodnich niestowarzyszonych z Programem, do celów zaproszenia do składania wniosków dotyczących Uniwersytetów Europejskich, do udziału w którym są one uprawnione.
• 5 Komisja Europejska nadal opracowuje harmonogram cyfryzacji zarządzania mobilnością w przypadku mobilności międzynarodowej i opublikuje go na późniejszym etapie.
• 6 Za „staż dot. umiejętności cyfrowych” uznaje się każdy staż studencki, w trakcie którego stażysta zajmuje się co najmniej jedną z następujących czynności: marketing cyfrowy (np. zarządzanie mediami społecznościowymi, analityka stron internetowych); graficzne, mechaniczne lub architektoniczne projektowanie cyfrowe; tworzenie aplikacji, oprogramowania, skryptów lub stron internetowych; instalacja, utrzymanie systemów i sieci informatycznych oraz zarządzanie nimi; cyberbezpieczeństwo; analityka, eksploracja i wizualizacja danych; programowanie i szkolenie robotów oraz aplikacji wykorzystujących sztuczną inteligencję. Omawiana kategoria nie obejmuje generycznego wsparcia dla klientów, realizacji zamówień, wprowadzania danych ani zadań biurowych.
• 7 Osoby, które niedawno ukończyły studia doktoranckie, mogą odbywać praktyki po spełnieniu takich samych wymogów, jak każda inna osoba, która ukończyła studia w ciągu ostatnich 12 miesięcy. W przypadku państw, w których absolwenci muszą odbyć obowiązkową zasadniczą służbę wojskową lub cywilną po zakończeniu nauki, okres kwalifikowalności dla niedawnych absolwentów zostanie wydłużony o czas trwania tej służby.
• 8 Definicję tych regionów można znaleźć w sekcji „Kraje uprawnione” w części A niniejszego przewodnika.
• 9 Dział 2 budżetu UE – Spójność, odporność i wartości
• 10 Następujące rodzaje organizacji nie kwalifikują się jako organizacje przyjmujące w przypadku mobilności studentów w ramach praktyk zawodowych: instytucje UE i inne organy UE, w tym wyspecjalizowane agencje (wyczerpujący wykaz tych instytucji jest dostępny na stronie internetowej: http://europa.eu/european-union/about-eu/institutions-bodies_pl); organizacje zarządzające programami UE, np. agencje narodowe programu Erasmus+ (w celu uniknięcia ewentualnego konfliktu interesów lub podwójnego finansowania).
• 11 Wcześniejsze doświadczenia w ramach programu Erasmus + lub stypendia Erasmus Mundus zaliczają się do 12 miesięcy przypadających na cykl studiów.
• 12 Studenci studiów jednostopniowych, na takich kierunkach jak medycyna, mogą być mobilni przez okres do 24 miesięcy.
• 13 W przypadku kampusów satelitarnych, które są zależne od instytucji dominującej i objęte tą samą ECHE, za kraj wysyłający uważany będzie kraj, w którym mieści się instytucja dominująca. Z tego względu nie można organizować działań mobilności pomiędzy kampusami satelitarnymi i instytucją dominującą objętymi tą samą Kartą Erasmusa dla szkolnictwa wyższego.
• 14 W przypadku państw, w których absolwenci muszą odbyć obowiązkową zasadniczą służbę wojskową lub cywilną po zakończeniu nauki, okres kwalifikowalności dla niedawnych absolwentów zostanie wydłużony o czas trwania tej służby.
• 15 Wykaz krajów, w odniesieniu do których wymóg ten ma zastosowanie, można znaleźć w prowadzonym przez DAC wykazie krajów otrzymujących oficjalną pomoc rozwojową DAC-List-of-ODA-Recipients-for-reporting-2022-23-flows.pdf (oecd.org). Wykaz prowadzony przez DAC jest okresowo aktualizowany, dzięki czemu kraje mogą być przenoszone z jednej kategorii do drugiej albo usuwane z wykazu. Niemniej jednak status danego kraju w zakresie oficjalnej pomocy rozwojowej i względne ograniczenia pozostają niezmienione przez cały cykl życia projektów w ramach tego samego zaproszenia do składania wniosków.
• 16 W przypadku osób towarzyszących mogą obowiązywać stawki dla kadry, a także koszty nadzwyczajne związane z wysokimi kosztami podróży. W wyjątkowych przypadkach, gdy osoba towarzysząca musi zostać za granicą dłużej niż 60 dni, dodatkowe koszty utrzymania po upływie 60. dnia będą dofinansowywane w ramach pozycji budżetowej „Wsparcie związane z włączeniem społecznym”.
• 17 Państwa trzecie niestowarzyszone z Programem z regionów 13 i 14 są tylko państwami przyjmującymi.
• 18 Na podstawie odległości, jaką musi pokonać uczestnik. Odległości należy obliczać korzystając z kalkulatora odległości Komisji Europejskiej (http://ec.europa.eu/programmes/erasmus-plus/tools/distance_en.htm). Aby obliczyć kwotę dofinansowania UE na podróż w obie strony, należy podać odległość przy podróży w jedną stronę.
• 19 Na przykład jeżeli osoba z Madrytu (Hiszpania) bierze udział w działaniu odbywającym się w Rzymie (Włochy), wnioskodawca oblicza odległość z Madrytu do Rzymu (1 365,28 km), a następnie wybiera odpowiedni przedział odległości (tj. między 500 a 1 999 km).
• 20 https://ec.europa.eu/programmes/erasmus-plus/resources/distance-calculator_pl