Jaki jest cel?
Projekty z zakresu budowania potencjału w dziedzinie szkolnictwa wyższego są międzynarodowymi projektami współpracy, które opierają się na wielostronnych partnerstwach, głównie między instytucjami szkolnictwa wyższego z krajów uczestniczących w programie i kwalifikujących się krajów partnerskich.
Celem tych projektów jest wspieranie kwalifikujących się krajów partnerskich w następujących działaniach:
- modernizacja i umiędzynarodowienie szkolnictwa wyższego oraz zwiększenie jego dostępności
- podjęcie wyzwań stojących przed instytucjami i systemami szkolnictwa wyższego
- zwiększenie współpracy z UE
- promowanie dobrowolnego dostosowania się do rozwiązań UE w zakresie szkolnictwa wyższego
- promowanie kontaktów międzyludzkich, znajomości innych kultur i porozumienia.
Projekty realizowane są w kontekście dwóch kluczowych dokumentów strategicznych oraz strategii politycznych określonych w ramach czterech uzupełniających instrumentów finansowych:
- Zwiększenie wpływu unijnej polityki rozwoju: Program działań na rzecz zmian
- Europejskie szkolnictwo wyższe na świecie
- Europejski Instrument Sąsiedztwa
- Instrument Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju
- Instrument Pomocy Przedakcesyjnej
- Europejski Fundusz Rozwoju
Jakie są możliwości?
Erasmus+ umożliwia organizacjom z kwalifikujących się krajów partnerskich (przede wszystkim instytucjom szkolnictwa wyższego) rozwój współpracy poprzez działania, które:
- podnoszą jakość szkolnictwa wyższego i lepiej dopasowują je do potrzeb rynku pracy
- podnoszą poziom umiejętności w instytucjach szkolnictwa wyższego poprzez stosowanie nowych programów nauczania
- usprawniają zdolności w zakresie zarządzania i zwiększają możliwości innowacji, a także wspierają umiędzynarodowienie instytucji szkolnictwa wyższego
- zwiększają możliwości organów krajowych w zakresie modernizacji ich systemów szkolnictwa wyższego
- sprzyjają integracji i współpracy regionalnej w różnych regionach świata.
Projekty z zakresu budowania potencjału zwykle skupiają się na jednym z trzech głównych działań. Te główne działania to:
- opracowywanie programów nauczania
- modernizacja zarządzania i kierowania instytucjami i systemami szkolnictwa wyższego
- wzmocnienie związku między szkolnictwem wyższym i szerszym otoczeniem gospodarczo-społecznym.
Organizacje mają do wyboru projekty dwojakiego rodzaju:
- projekty wspólne, które mają na celu wspieranie organizacji z krajów partnerskich (np. poprzez opracowywanie programów nauczania, modernizację zarządzania, etc.)
- projekty strukturalne mające na celu wzmocnienie systemów szkolnictwa wyższego i promowanie reform na szczeblu krajowym lub regionalnym.
Jakie są zasady?
Organizacje, które zamierzają złożyć wniosek, muszą to zrobić w ramach konsorcjum. W przypadku projektów dotyczących jednego kraju partnerskiego konsorcjum musi składać się z dwóch krajów uczestniczących w programie oraz z:
- co najmniej jednej uczelni wyższej z każdego kraju uczestniczącego w programie
- co najmniej trzech uczelni wyższych z kraju partnerskiego
- co najmniej tylu uczelni wyższych z krajów partnerskich, ile jest uczelni wyższych z krajów uczestniczących w programie.
W przypadku projektów dotyczących więcej niż jednego kraju partnerskiego zaangażowane powinny być co najmniej dwa kwalifikujące się kraje partnerskie i co najmniej dwa kraje uczestniczące w programie. Konsorcjum powinno zasadniczo składać się z:
- co najmniej jednej uczelni wyższej z każdego kraju uczestniczącego w programie
- co najmniej dwóch instytucji szkolnictwa wyższego z każdego kraju partnerskiego uczestniczącego w programie
- co najmniej tylu uczelni wyższych z krajów partnerskich, ile jest uczelni wyższych z krajów uczestniczących w programie.
Kwalifikujące się kraje partnerskie to kraje w regionach 1–4 oraz 6–11. Projekty, w których udział biorą partnerzy z regionu 8 (Ameryka Łacińska), muszą obejmować przynajmniej dwa kraje partnerskie z tego regionu, a projekty dotyczące Federacji Rosyjskiej (region 4) muszą obejmować przynajmniej jeden kraj partnerski z innego regionu. W projektach strukturalnych musi również uczestniczyć ministerstwo edukacji w kraju partnerskim.
Konsorcjum musi przewodniczyć wnioskodawca – czyli organizacja, która składa wniosek w imieniu partnerów i która jest odpowiedzialna za całościową realizację projektu. Wnioskodawca musi być:
- instytucją szkolnictwa wyższego (najlepiej z kraju partnerskiego)
- stowarzyszeniem lub organizacją instytucji szkolnictwa wyższego
- w przypadku projektów strukturalnych – prawnie uznaną krajową lub międzynarodową organizacją rektorów, nauczycieli lub studentów.
Wnioskodawcami nie mogą być organizacje z Libii, Syrii i Federacji Rosyjskiej.
Partnerami projektu mogą być instytucje szkolnictwa wyższego albo wszelkie publiczne lub prywatne organizacje prowadzące działalność na rynku pracy lub w dziedzinie kształcenia, szkolenia i na rzecz młodzieży. Organizacje te mogą brać udział w projekcie jako:
- pełnoprawni partnerzy, którzy aktywnie uczestniczą w realizacji projektu pod kierownictwem wnioskodawcy
- partnerzy stowarzyszeni, którzy wnoszą wkład w realizację konkretnych zadań lub działań.
Partnerów stowarzyszonych nie uznaje się za część konsorcjum, a zatem nie mogą oni korzystać z żadnego wsparcia finansowego dostępnego w ramach projektu.
Co jeszcze warto wiedzieć?
Projekty z zakresu budowania potencjału zwykle skupiają się na trzech głównych działaniach. Są to:
- opracowywanie programów nauczania
- modernizacja zarządzania i kierowania instytucjami szkolnictwa wyższego i systemami szkolnictwa wyższego
- wzmocnienie związku między szkolnictwem wyższym i szerszym środowiskiem gospodarczo-społecznym.
Projekty zwykle trwają 2-3 lata, a dotacje wynoszą od 500 tys. euro do miliona euro. Środki mogą być przeznaczone na pokrycie kosztów osobowych, kosztów podróży, pobytu, sprzętu i działalności w zakresie podwykonawstwa.
Instytucje szkolnictwa wyższego z krajów uczestniczących w programie muszą posiadać ważną Kartę Erasmusa dla szkolnictwa wyższego.
Jak złożyć wniosek?
Wnioski należy składać online w odpowiedzi na jedno z zaproszeń do składania wniosków publikowanych corocznie przez Agencję Wykonawczą ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego.
Więcej informacji
Głównym źródłem informacji na temat możliwości w zakresie budowania potencjału jest Przewodnik po programie Erasmus+. Szczegółowe informacje na temat procedury składania wniosków można uzyskać w Agencji Wykonawczej Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego.
Więcej informacji udziela Agencja Wykonawcza ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego.
Osoby z regionów 1, 2, 3, 4 i 7 – lub zainteresowane współpracą z instytucjami z jednego z tych krajów – mogą skontaktować się z biurem krajowym programu Erasmus+ w tym kraju partnerskim.
Osoby z krajów biorących udział w programie mogą również skontaktować się z punktem kontaktowym w agencji krajowej w swoim kraju.