Jaki jest cel?

Projekty z zakresu budowania potencjału w dziedzinie szkolnictwa wyższego są międzynarodowymi projektami współpracy, które opierają się na wielostronnych partnerstwach, głównie między instytucjami szkolnictwa wyższego z krajów uczestniczących w programie i kwalifikujących się krajów partnerskich.

Celem tych projektów jest wspieranie kwalifikujących się krajów partnerskich w następujących działaniach:

• modernizacja i umiędzynarodowienie szkolnictwa wyższego oraz zwiększenie jego dostępności
• podjęcie wyzwań stojących przed instytucjami i systemami szkolnictwa wyższego
• zwiększenie współpracy z UE
• promowanie dobrowolnego dostosowania się do rozwiązań UE w zakresie szkolnictwa wyższego
• promowanie kontaktów międzyludzkich, znajomości innych kultur i porozumienia.

Projekty realizowane są w kontekście dwóch kluczowych dokumentów strategicznych oraz strategii politycznych określonych w ramach czterech uzupełniających instrumentów finansowych:

• Zwiększenie wpływu unijnej polityki rozwoju: Program działań na rzecz zmian
• Europejskie szkolnictwo wyższe na świecie
• Europejski Instrument Sąsiedztwa
• Instrument Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju
• Instrument Pomocy Przedakcesyjnej
• Europejski Fundusz Rozwoju

Jakie są możliwości?

Erasmus+ umożliwia organizacjom z kwalifikujących się krajów partnerskich (przede wszystkim instytucjom szkolnictwa wyższego) rozwój współpracy poprzez działania, które:

• podnoszą jakość szkolnictwa wyższego i lepiej dopasowują je do potrzeb rynku pracy
• podnoszą poziom umiejętności w instytucjach szkolnictwa wyższego poprzez stosowanie nowych programów nauczania
• usprawniają zdolności w zakresie zarządzania i zwiększają możliwości innowacji, a także wspierają umiędzynarodowienie instytucji szkolnictwa wyższego
• zwiększają możliwości organów krajowych w zakresie modernizacji ich systemów szkolnictwa wyższego
• sprzyjają integracji i współpracy regionalnej w różnych regionach świata.

Projekty z zakresu budowania potencjału zwykle skupiają się na jednym z trzech głównych działań. Te główne działania to:

• opracowywanie programów nauczania
• modernizacja zarządzania i kierowania instytucjami i systemami szkolnictwa wyższego
• wzmocnienie związku między szkolnictwem wyższym i szerszym otoczeniem gospodarczo-społecznym.

Organizacje mają do wyboru projekty dwojakiego rodzaju:

1. projekty wspólne, które mają na celu wspieranie organizacji z krajów partnerskich (np. poprzez opracowywanie programów nauczania, modernizację zarządzania, etc.)
2. projekty strukturalne mające na celu wzmocnienie systemów szkolnictwa wyższego i promowanie reform na szczeblu krajowym lub regionalnym.

Jakie są zasady?

Organizacje, które zamierzają złożyć wniosek, muszą to zrobić w ramach konsorcjum. W przypadku projektów dotyczących jednego kraju partnerskiego konsorcjum musi składać się z dwóch krajów uczestniczących w programie oraz z:

• co najmniej jednej uczelni wyższej z każdego kraju uczestniczącego w programie
• co najmniej trzech uczelni wyższych z kraju partnerskiego
• co najmniej tylu uczelni wyższych z krajów partnerskich, ile jest uczelni wyższych z krajów uczestniczących w programie.

W przypadku projektów dotyczących więcej niż jednego kraju partnerskiego zaangażowane powinny być co najmniej dwa kwalifikujące się kraje partnerskie i co najmniej dwa kraje uczestniczące w programie. Konsorcjum powinno zasadniczo składać się z:

• co najmniej jednej uczelni wyższej z każdego kraju uczestniczącego w programie
• co najmniej dwóch instytucji szkolnictwa wyższego z każdego kraju partnerskiego uczestniczącego w programie
• co najmniej tylu uczelni wyższych z krajów partnerskich, ile jest uczelni wyższych z krajów uczestniczących w programie.

Kwalifikujące się kraje partnerskie to kraje w regionach 1–4 oraz 6–11. Projekty, w których udział biorą partnerzy z regionu 8 (Ameryka Łacińska), muszą obejmować przynajmniej dwa kraje partnerskie z tego regionu, a projekty dotyczące Federacji Rosyjskiej (region 4) muszą obejmować przynajmniej jeden kraj partnerski z innego regionu. W projektach strukturalnych musi również uczestniczyć ministerstwo edukacji w kraju partnerskim.

Konsorcjum musi przewodniczyć wnioskodawca – czyli organizacja, która składa wniosek w imieniu partnerów i która jest odpowiedzialna za całościową realizację projektu. Wnioskodawca musi być:

• instytucją szkolnictwa wyższego (najlepiej z kraju partnerskiego)
• stowarzyszeniem lub organizacją instytucji szkolnictwa wyższego
• w przypadku projektów strukturalnych – prawnie uznaną krajową lub międzynarodową organizacją rektorów, nauczycieli lub studentów.

Wnioskodawcami nie mogą być organizacje z Libii, Syrii i Federacji Rosyjskiej.

Partnerami projektu mogą być instytucje szkolnictwa wyższego albo wszelkie publiczne lub prywatne organizacje prowadzące działalność na rynku pracy lub w dziedzinie kształcenia, szkolenia i na rzecz młodzieży. Organizacje te mogą brać udział w projekcie jako:

• pełnoprawni partnerzy, którzy aktywnie uczestniczą w realizacji projektu pod kierownictwem wnioskodawcy
• partnerzy stowarzyszeni, którzy wnoszą wkład w realizację konkretnych zadań lub działań.

Partnerów stowarzyszonych nie uznaje się za część konsorcjum, a zatem nie mogą oni korzystać z żadnego wsparcia finansowego dostępnego w ramach projektu.

Co jeszcze warto wiedzieć?

Projekty z zakresu budowania potencjału zwykle skupiają się na trzech głównych działaniach. Są to:

• opracowywanie programów nauczania
• modernizacja zarządzania i kierowania instytucjami szkolnictwa wyższego i systemami szkolnictwa wyższego
• wzmocnienie związku między szkolnictwem wyższym i szerszym środowiskiem gospodarczo-społecznym.

Projekty zwykle trwają 2-3 lata, a dotacje wynoszą od 500 tys. euro do miliona euro. Środki mogą być przeznaczone na pokrycie kosztów osobowych, kosztów podróży, pobytu, sprzętu i działalności w zakresie podwykonawstwa.

Instytucje szkolnictwa wyższego z krajów uczestniczących w programie muszą posiadać ważną Kartę Erasmusa dla szkolnictwa wyższego.

Jak złożyć wniosek?

Wnioski należy składać online w odpowiedzi na jedno z zaproszeń do składania wniosków publikowanych corocznie przez Agencję Wykonawczą ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego.

Więcej informacji

Głównym źródłem informacji na temat możliwości w zakresie budowania potencjału jest Przewodnik po programie Erasmus+. Szczegółowe informacje na temat procedury składania wniosków można uzyskać w Agencji Wykonawczej Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego.

Więcej informacji udziela Agencja Wykonawcza ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego.

Osoby z regionów 1, 2, 3, 4 i 7 – lub zainteresowane współpracą z instytucjami z jednego z tych krajów – mogą skontaktować się z biurem krajowym programu Erasmus+ w tym kraju partnerskim.

Osoby z krajów biorących udział w programie mogą również skontaktować się z punktem kontaktowym w agencji krajowej w swoim kraju.

Find out more

The Erasmus+ Programme Guide is the main source of information on capacity building opportunities, although more information on the application process is available from the European Education and Culture Executive Agency.

For further information you can contact the European Education and Culture Executive Agency.

If you are from a country in regions 1, 2, 3, 4 and 6 – or interested in cooperating with institutions from one of these countries, you may wish to contact the National Erasmus+ Office in that partner country.

If you are from an EU Member state or a third country associated to the programme, you can also contact the International Erasmus+ Contact Point in your National Agency.