Cel działania

Potrzeba innowacji w europejskich systemach kształcenia i szkolenia, a także w obszarze młodzieży, nigdy nie była tak wielkajak w następstwie niedawnej pandemii. Innowacje w nauczaniu i uczeniu się są kluczowe, zarówno na poziomie indywidualnym, jak i instytucjonalnym. Te innowacyjne podejścia powinny nie tylko zapewnić obecnym i przyszłym pracownikom odpowiednie umiejętności potrzebne na szybko zmieniających się rynkach pracy, ale także wykształcić w obecnych i przyszłych pracownikach kreatywność i umiejętności pozwalające im stawić czoła rosnącej złożoności wyzwań społecznych, przed którymi wszyscy stoimy, takich jak zmiana klimatu, ochrona różnorodności biologicznej, czysta energia, zdrowie publiczne, cyfryzacja i automatyzacja, sztuczna inteligencja, robotyka i analiza danych.

Akcja ta będzie miała na celu wspieranie innowacji, kreatywności i uczestnictwa, a także przedsiębiorczości społecznej w różnych dziedzinach kształcenia i szkolenia, w obrębie sektorów lub między sektorami i dyscyplinami.

Projekty przyszłościowe to projekty na dużą skalę, których celem jest określenie, opracowanie, przetestowanie lub ocena innowacyjnych podejść (politycznych), które można upowszechniać, tym samym przyczyniając się do poprawy systemów kształcenia i szkolenia. W ramach tych partnerstw będą wspierane przyszłościowe pomysły stanowiące odpowiedzi na główne priorytety europejskie, które można upowszechniać i które mogą przyczynić się do wprowadzenia udoskonaleń w zakresie systemów kształcenia, szkolenia i młodzieży, a także przynieść znaczący innowacyjny efekt w zakresie metod i praktyk w odniesieniu do wszystkich rodzajów uczenia się i aktywnego uczestnictwa na rzecz spójności społecznej w Europie.

Celem jest wspieranie transnarodowych projektów współpracy wdrażających spójny i kompleksowy zestaw działań sektorowych lub międzysektorowych, które:

• wspierają innowacje pod względem zakresu, przełomowych metod i praktyk; lub
• umożliwiają transfer innowacji (pomiędzy krajami, sektorami polityki lub grupami docelowymi), zapewniając w ten sposób na poziomie europejskim zrównoważone wykorzystanie wyników projektów innowacyjnych lub możliwość przenoszenia ich do innych kontekstów i odbiorców.

Partnerstwa powinny składać się z organizacji publicznych i prywatnych, łącząc naukowców, specjalistów i partnerów mających możliwość dotarcia do decydentów.

Projekty przyszłościowe powinny być zatem realizowane przez mieszane partnerstwo organizacji:

• oparte na doskonałości i najnowocześniejszej wiedzy,
• posiadające zdolność do innowacji,
• zdolne do wywierania systemowego wpływu poprzez swoje działania i potencjał stymulowania programu politycznego w dziedzinie kształcenia i szkolenia.

Celem wspieranych projektów będzie osiągnięcie systemowego wpływu na szczeblu europejskim poprzez zdolność do zastosowania ich innowacyjnych wyników na skalę europejską lub przez przeniesienie ich do różnych kontekstów tematycznych lub geograficznych.

Grupa 1: Edukacja cyfrowa (charakter międzysektorowy)

Projekty w ramach grupy 1 mogą dotyczyć różnych sektorów edukacyjnych lub łączyć sektory edukacyjne i muszą wspierać wysokiej jakości edukację cyfrową, zgodnie z Planem działania w dziedzinie edukacji cyfrowej.

Wnioski w ramach tej grupy powinny dotyczyć jednego z następujących trzech priorytetów:

• Priorytet 1: Technologie edukacyjne (EdTech): zwiększanie skali unijnych rozwiązań poprzez współpracę i zapewnianie jakości;
• Priorytet 2: skuteczne podejścia pedagogiczne w zakresie informatyki dla szkolnictwa podstawowego i średniego;
• Priorytet 3: Szkolenie nauczycieli i opracowywanie programów nauczania w zakresie walki z dezinformacją i upowszechniania umiejętności cyfrowych.

Priorytety te są bardziej szczegółowo opisane poniżej w części „Opracowanie projektu”.

Grupa 2: Kształcenie i szkolenie zawodowe (VET)

Projekty w ramach grupy 2 odnoszą się do sektora kształcenia i szkolenia zawodowego. Projekty te wspierają wdrażanie zasad i celów Planu działania na rzecz Europejskiego filaru praw socjalnych 1  , europejskiego programu na rzecz umiejętności 2 , zalecenia Rady w sprawie kształcenia i szkolenia zawodowego na rzecz zrównoważonej konkurencyjności, sprawiedliwości społecznej i odporności 3 oraz deklaracji z Osnabrück w sprawie kształcenia i szkolenia zawodowego 4 jako czynnika umożliwiającego naprawę gospodarczą i sprawiedliwe przejście do gospodarki cyfrowej i ekologicznej 5 .

Wnioski składane w ramach grupy 2 muszą odnosić się do jednego z dwóch następujących priorytetów, które wyszczególniono w części „Opracowanie projektu”:

• Priorytet 4: Mikropoświadczenia na potrzeby zatrudnialności;
• Priorytet 5: Zwiększanie atrakcyjności kształcenia i szkolenia zawodowego dzięki partnerstwom i sieciom organizatorów kształcenia i szkolenia zawodowego.

Grupa 3: Kształcenie dorosłych

Projekty w ramach grupy 3 odnoszą się do obszaru polityki kształcenia dorosłych. Projekty te wspierają wdrażanie zasad i celów dotyczących Planu działania na rzecz Europejskiego filaru praw socjalnych 6 , Europejskiego programu na rzecz umiejętności 7   oraz zalecenia Rady w sprawie ścieżek poprawy umiejętności 8 : nowe możliwości dla osób dorosłych.

Wnioski składane w ramach grupy 3 muszą odnosić się do jednego z dwóch następujących priorytetów, które wyszczególniono w części „Opracowanie projektu”:

• Priorytet 6: Tworzenie krajowych rejestrów ofert szkolenia o gwarantowanej jakości i dopasowanych do rynku pracy;
• Priorytet 7: Wspieranie paktu na rzecz umiejętności

Cele akcji

Cele ogólne są następujące:

• innowacyjne inicjatywy mające silny wpływ na reformy kształcenia i szkolenia w określonych strategicznych obszarach polityki;
• przyczynianie się do wzmacniania zdolności innowacyjnych Europy przez promowanie innowacji w kształceniu i szkoleniu;
• tworzenie zmian systemowych przez wspieranie innowacji zarówno w praktyce, jak i w polityce;
• wspieranie przyszłościowych pomysłów koncentrujących się na kluczowych zagadnieniach i priorytetach na szczeblu UE z wyraźnym potencjałem do włączenia ich do głównego nurtu w jednym lub kilku sektorach;
• Jako w pełni innowacyjne, przełomowe metody i praktyki edukacyjne lub transfer innowacji: zapewnienie na poziomie UE zrównoważonego wykorzystania wyników projektów innowacyjnych lub możliwość użycia ich w innym kontekście i wśród innych odbiorców.

Cele szczegółowe obejmują:

• określanie, opracowywanie, testowanie lub ocena innowacyjnych podejść, które mogą zostać włączone do głównego nurtu polityki w celu ulepszenia systemów kształcenia i szkolenia oraz zwiększenia skuteczności polityk i praktyk w dziedzinie kształcenia i szkolenia;
• rozpoczęcie działań pilotażowych w celu przetestowania rozwiązań obecnych i przyszłych wyzwań z myślą o wywarciu zrównoważonego i systemowego wpływu;
• wspieranie współpracy transnarodowej i wzajemnego uczenia się w zakresie przyszłościowych zagadnień wśród kluczowych zainteresowanych stron oraz umożliwienie im opracowywania innowacyjnych rozwiązań i wspieranie transferu tych rozwiązań do nowych obszarów, w tym budowanie zdolności odpowiednich zainteresowanych stron.

Działania w ramach projektów przyszłościowych powinny przyczyniać się do realizacji następujących celów:

• poprawa jakości, efektywności, atrakcyjności i równych możliwości dostępu do systemów kształcenia i szkolenia;
• zwiększenie skuteczności polityki w dziedzinie kształcenia i szkolenia;
• wspieranie wdrażania unijnych ram i inicjatyw prawnych, jak również zaleceń dla poszczególnych krajów wynikających z europejskiego semestru;
• lepsze materiał dowodowy i zrozumienie odnośnie do grup docelowych, sytuacji w zakresie uczenia się i nauczania oraz skutecznych metod i narzędzi, które mogą inspirować i stymulować innowacje na poziomie systemu;
• poszerzanie wiedzy służącej wspieraniu polityki opartej na dowodach;
• wywołanie zmian zachowań na poziomie UE.

Główne działania w ramach tych priorytetów mogą obejmować (niewyczerpujący wykaz):

• badanie w działaniu, prace związane z mapowaniem, dające sektorowe lub międzysektorowe rezultaty na dużą skalę;
• transnarodowe działania poświęcone budowaniu zdolności, takie jak szkolenia, analiza kontekstów polityki, badania w zakresie polityki, dostosowania instytucjonalne;
• działania pilotażowe mające na celu testowanie innowacyjnych rozwiązań;
• transnarodowe wydarzenia na dużą skalę lub działania związane z tworzeniem sieci kontaktów dotyczące danych sektorów albo międzysektorowe;
• działania w zakresie wykorzystania wyników mające na celu rozpowszechnienie wyników wśród społeczności lub w sektorze;
• działania w roli ośrodka analitycznego, badawczego i eksperymentalnego dotyczące innowacyjnych pomysłów.

Wymaga się, aby w stosownych przypadkach w projektach przyszłościowych stosowano instrumenty i narzędzia dotyczące całej UE.

Projekty przyszłościowe powinny obejmować opracowanie długoterminowego planu działania (wykraczającego poza czas trwania projektu finansowanego w ramach programu Erasmus+) na rzecz stopniowego wdrażania i włączania do głównego nurtu polityki opracowanych innowacji, aby mogły one wpływać na systemy kształcenia i szkolenia, we współpracy z odpowiednimi organami i instytucjami. Powinny one również zapewnić odpowiednią widoczność i szerokie rozpowszechnienie tych prac zarówno na unijnym i krajowym szczeblu politycznym.

Projekty przyszłościowe mogą również wskazywać, w jaki sposób inne możliwości finansowania unijnego (np. europejskie fundusze strukturalne, Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych, Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności, Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji), finansowanie krajowe i regionalne, jak również finansowanie prywatne, mogą wspierać realizację projektu. Mogłyby one uwzględniać krajowe i regionalne strategie inteligentnej specjalizacji oraz zmiany w europejskich ekosystemach przemysłowych.

Kryteria, jakie należy spełnić, aby złożyć wniosek dotyczący projektów przyszłościowych

Kryteria kwalifikowalności

Aby kwalifikować się do otrzymania dofinansowania w ramach programu Erasmus+, wnioski w sprawie projektów przyszłościowych muszą spełniać następujące kryteria:

Kto może złożyć wniosek?

Wnioskodawcy (koordynator i partnerzy pełnoprawni) muszą:

• być organizacjami/podmiotami działającymi w dziedzinie kształcenia i szkolenia lub w świecie pracy;
• mieć siedzibę w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem (kwalifikują się państwa, które są w trakcie negocjacji układu o stowarzyszeniu, w przypadku których układ wchodzi w życie przed podpisaniem dotacji).

Wyjątek: W przypadku grupy 3 „Priorytet 7 Wspieranie paktu na rzecz umiejętności” koordynatorami mogą być wyłącznie organizacje koordynujące partnerstwa w ramach paktu na rzecz umiejętności, a pełnoprawnymi partnerami mogą być wyłącznie organizacje, które w terminie składania wniosków są zaangażowane w istniejące partnerstwa w ramach paktu na rzecz umiejętności.

Instytucje szkolnictwa wyższego ustanowione w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem muszą posiadać ważną Kartę Erasmusa dla szkolnictwa wyższego (ECHE).

Organizacje z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem mogą również uczestniczyć jako partnerzy stowarzyszeni (nie w charakterze koordynatora ani partnerów pełnoprawnych).

Skład konsorcjum

W przypadku grupy 1

Konsorcjum musi obejmować co najmniej 3 wnioskodawców (koordynatora i partnerów pełnoprawnych) z co najmniej 3 państw członkowskich UE lub państw trzecich stowarzyszonych z Programem.

Podmiotów stowarzyszonych nie wlicza się do minimalnych kryteriów kwalifikowalności w odniesieniu do składu konsorcjum.

Konsorcjum musi obejmować co najmniej jeden organ publiczny szczebla krajowego lub regionalnego (np. ministerstwa innowacji, edukacji, pracy lub gospodarki, organy ds. kwalifikacji lub zapewnienia jakości itp.) z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem w charakterze wnioskodawcy (koordynatora lub partnera pełnoprawnego).

W ramach priorytetu 1 (technologie edukacyjne) konsorcjum musi obejmować co najmniej jedno przedsiębiorstwo zajmujące się technologiami edukacyjnymi z państwa członkowskiego UE lub państwa trzeciego stowarzyszonego z Programem w charakterze wnioskodawcy (koordynatora lub partnera pełnoprawnego).

W przypadku grupy 2:

Konsorcjum musi obejmować co najmniej 6 wnioskodawców (koordynatora i partnerów pełnoprawnych) z co najmniej 3 państw członkowskich UE lub państw trzecich stowarzyszonych z Programem.

Podmiotów stowarzyszonych nie wlicza się do minimalnych kryteriów kwalifikowalności w odniesieniu do składu konsorcjum.

W przypadku co najmniej 3 krajów uprawnionych konsorcjum musi obejmować w odniesieniu do każdego kraju:

1. co najmniej 1 przedsiębiorstwo, organizację reprezentującą przemysł lub sektor, oraz
2. co najmniej 1 organizatora kształcenia i szkolenia zawodowego lub reprezentującą go organizację (na poziomie średnim lub wyższym).

W przypadku grupy 3:

W ramach priorytetu 6 konsorcjum musi obejmować co najmniej 3 wnioskodawców (koordynatora i partnerów pełnoprawnych) z co najmniej 3 państw członkowskich UE lub państw trzecich stowarzyszonych z Programem.

Podmiotów stowarzyszonych nie wlicza się do minimalnych kryteriów kwalifikowalności w odniesieniu do składu konsorcjum.

Konsorcjum musi również obejmować – w charakterze wnioskodawców lub partnerów stowarzyszonych – podmioty publiczne lub prywatne odpowiedzialne za organizację lub finansowanie lub świadczenie usług edukacyjnych dla dorosłych (np. oceny umiejętności, walidacji kompetencji, kształcenia i szkolenia, orientacji i doradztwa) lub będące w dużym stopniu odpowiedzialne za te usługi (lub mające wpływ na nie).

W ramach priorytetu 7 konsorcjum musi obejmować wyłącznie partnerów istniejących partnerstw paktów na rzecz umiejętności jako wnioskodawców (koordynatora i partnerów pełnoprawnych) z co najmniej 3 państw członkowskich UE lub państw trzecich stowarzyszonych z Programem. Podmiotów stowarzyszonych nie wlicza się do minimalnych kryteriów kwalifikowalności w odniesieniu do składu konsorcjum.

Miejsce działań

Wszystkie działania muszą się odbywać w państwach członkowskich UE lub państwach trzecich stowarzyszonych z Programem.

Czas trwania projektu

W przypadku grupy 1 projekty zazwyczaj powinny trwać 24–48 miesięcy (istnieje możliwość ich przedłużenia w należycie uzasadnionych przypadkach, w drodze zmiany).

W przypadkugrupy 2 projekty zazwyczaj powinny trwać 36 miesięcy (istnieje możliwość ich przedłużenia w należycie uzasadnionych przypadkach, w drodze zmiany).

W przypadkugrupy 3 projekty zazwyczaj powinny trwać 24 miesięcy (istnieje możliwość ich przedłużenia w należycie uzasadnionych przypadkach, w drodze zmiany).

Czas trwania musi zostać określony na etapie składania wniosku, w oparciu o cel projektu, rodzaj działań zaplanowanych w czasie, budżet i zamierzone cele projektu.

Gdzie należy złożyć wniosek?

Do Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury (EACEA).

Identyfikator zaproszenia – grupa 1: ERASMUS-EDU-2023-PI-FORWARD-LOT1

Identyfikator zaproszenia – grupa 2: ERASMUS-EDU-2023-PI-FORWARD-LOT2

Identyfikator zaproszenia – grupa 3: ERASMUS-EDU-2023-PI-FORWARD-LOT3

Kiedy należy złożyć wniosek?

Wnioskodawcy muszą złożyć wnioski o dofinansowanie do dnia 15 marca do godz. 17:00 (czasu obowiązującego w Brukseli).

Organizacje wnioskujące będą oceniane na podstawie odpowiednich kryteriów wyłączających oraz kryteriów wyboru. W celu uzyskania dodatkowych informacji proszę zapoznać się z częścią C niniejszego przewodnika.

Opracowanie projektu

Projekty przyszłościowe powinny zawsze mieć na uwadze następujące przekrojowe konteksty polityki:

1. Plan działania na rzecz Europejskiego filaru praw socjalnych.
2. Zielony Ład Komisji Europejskiej 9 , cele zrównoważonego rozwoju ONZ  10   oraz deklaracja paryska w sprawie zmiany klimatu 11 ;
3. Europejski program na rzecz umiejętności 12 ;
4. Zalecenie Rady w sprawie kształcenia i szkolenia zawodowego (VET) na rzecz zrównoważonej konkurencyjności, sprawiedliwości społecznej i odpornośc 13  
5. Zalecenie Rady w sprawie mikropoświadczeń 14
6. Zalecenie Rady w sprawie indywidualnych rachunków szkoleniowych 15  
7. Rezolucja Rady w sprawie odnowionej europejskiej agendy w zakresie uczenia się dorosłych na lata 2021–2030  16  
8. Zalecenie Rady w sprawie ścieżek poprawy umiejętności: nowe możliwości dla osób dorosłych 17 .
9. Transformacja cyfrowa w naszych systemach kształcenia i szkolenia, a także w dziedzinie młodzieży, zgodnie z planem działania Komisji Europejskiej na rzecz edukacji cyfrowej na lata 2021–2027 18 ;

Grupa 1: Edukacja cyfrowa (charakter międzysektorowy)

Wnioski składane w ramach grupy 1 muszą wspierać wysokiej jakości edukację cyfrową, sprzyjającą włączeniu społecznemu, zgodnie z Planem działania w dziedzinie edukacji cyfrowej na lata 2021–2027.

systemy kształcenia i szkolenia przechodzą obecnie głęboką transformację cyfrową, której siłą napędową są postępy w zakresie połączalności; powszechne stosowanie urządzeń i aplikacji cyfrowych; potrzeba indywidualnej elastyczności; większa dostępność i zapotrzebowanie na wysokiej jakości treści edukacji cyfrowej oraz stale rosnące zapotrzebowanie na umiejętności cyfrowe. Pandemia COVID-19, która silnie wpłynęła na kształcenie i szkolenie, przyspieszyła zmiany i dostarczyła wielu nowych doświadczeń i perspektyw edukacyjnych.

W Planie działania w dziedzinie edukacji cyfrowej na lata 2021–2027 określono politykę UE w zakresie transformacji cyfrowej w kształceniu i szkoleniu w następnym okresie programowania. Wzywa się w nim do ściślejszej współpracy na poziomie europejskim, aby wykorzystać doświadczenia wynikające z kryzysu związanego z COVID-19 oraz dostosować systemy kształcenia i szkolenia do ery cyfrowej. Plan działania przewiduje 14 akcji w ramach dwóch priorytetów strategicznych, tj.:

• wspieranie rozwoju wysoce efektywnego ekosystemu edukacji cyfrowej (1)
• wychodzenie naprzeciw potrzebie zwiększania kompetencji cyfrowych na potrzeby transformacji cyfrowej (2)

W styczniu 2021 r. rozpoczęto realizację planu działania przyjętego przez Komisję jako kluczowy czynnik umożliwiający wdrożenie europejskiego obszaru edukacji.

W ostatnich miesiącach w odpowiedzi na zaproszenie Rady i w następstwie orędzia o stanie Unii z 2021 r. wygłoszonego przez przewodniczącą Komisji Ursulę von der Leyen Komisja podjęła zorganizowany dialog z państwami członkowskimi na temat edukacji cyfrowej i umiejętności cyfrowych. Dialog ten ma na celu wspieranie państw członkowskich w zakresie transformacji cyfrowej ich systemów kształcenia i szkolenia w ramach zintegrowanego, spójnego i bardziej ambitnego podejścia, łączącego różne sektory rządowe, a także sektor prywatny (np. przedsiębiorstwa zajmujące się technologiami edukacyjnymi), partnerów społecznych i społeczeństwo obywatelskie. W ramach zorganizowanego dialogu Komisja i państwa członkowskie przedstawią wspólną diagnozę sytuacji i perspektyw na szczeblu krajowym, wskażą wyciągnięte wnioski i niezbędne kolejne etapy dalszych działań w zakresie edukacji cyfrowej. Dialog zakończy się pod koniec 2022 r. i posłuży jako podstawa przyszłych działań na szczeblu UE w zakresie edukacji cyfrowej i umiejętności cyfrowych, w tym dwóch wniosków dotyczących zalecenia Rady w sprawie czynników sprzyjających edukacji cyfrowej oraz w sprawie poprawy oferty edukacyjnej i szkoleniowej w zakresie umiejętności cyfrowych.

W tym kontekście konieczne jest zapewnienie odpowiedniej metodyki i możliwości szkolenia nauczycieli, aby zagwarantować skuteczny rozwój umiejętności i kompetencji cyfrowych w wyniku kształcenia i szkolenia. Mogą one obejmować nauczanie informatyki jako narzędzia promującego aktywne korzystanie z technologii w młodym wieku oraz rozwijanie umiejętności i kompetencji na potrzeby rozwiązywania pilnych kwestii społecznych, takich jak walka z dezinformacją i upowszechnianie umiejętności cyfrowych.

Oprócz priorytetów wymienionych powyżej Plan działania w dziedzinie edukacji cyfrowej ma na celu wspieranie skuteczniejszej współpracy w zakresie kształcenia i szkolenia cyfrowego na poziomie UE przez utworzenie europejskiej platformy edukacji cyfrowej. Platforma będzie promowała współpracę międzysektorową, określała dobre praktyki i dzieliła się nimi, a także wspierała państwa członkowskie oraz sektor kształcenia i szkolenia za pomocą narzędzi, ram, wytycznych, wiedzy technicznej oraz badań w dziedzinie edukacji cyfrowej. Platforma powinna połączyć krajowe i regionalne inicjatywy i podmioty w zakresie edukacji cyfrowej oraz wspierać nowe modele wymiany treści edukacji cyfrowej, zajmując się takimi kwestiami, jak wspólne normy, interoperacyjność, dostępność i zapewnienie jakości. Zgodnie z celami platformy ważne jest również wspieranie wszystkich podmiotów w ekosystemie edukacji cyfrowej, aby skutecznie ze sobą współpracowały, a w szczególności ułatwianie współpracy między organami publicznymi/instytucjami kształcenia i szkolenia a szybko rozwijającymi się sektorami, takimi jak europejskie technologie edukacyjne (EdTech).

Projekty przyszłościowe będą dotyczyć jednego z trzech następujących priorytetów:

Priorytet 1: Technologie edukacyjne (EdTech): zwiększanie skali unijnych rozwiązań poprzez współpracę i zapewnianie jakości

Europejski sektor technologii edukacyjnych jest kluczowym źródłem innowacji w edukacji cyfrowej i szybko się rozwija. Pozostaje jednak bardzo rozdrobniony i często brakuje mu doświadczenia i zdolności zapewniających skuteczną i zrównoważoną współpracę z instytucjami kształcenia i szkolenia oraz organami publicznymi.

Przyszłościowe projekty w tym obszarze priorytetowym angażowałyby unijne organizacje zajmujące się technologiami edukacyjnymi dzięki wspieraniu współpracy między branżą a organami publicznymi, przyczyniając się do rozwoju wysokowydajnego europejskiego ekosystemu edukacji cyfrowej.

Projekty w ramach tego priorytetu powinny obejmować zarówno:

• opracowanie, we współpracy z ministerstwami edukacji, opartych na dowodach ram zapewniania jakości technologii edukacyjnych, mających odniesienie do efektów uczenia się osiągniętych dzięki włączeniu rozwiązań z zakresu technologii edukacyjnych do nauczania, uczenia się i oceny,
• jak i propagowanie międzysektorowej współpracy między dostawcami technologii edukacyjnych, instytucjami kształcenia i szkolenia oraz organami publicznymi w zakresie skutecznego i sprawiedliwego dostępu do wysokiej jakości treści edukacji cyfrowej.

Priorytet 2: skuteczne podejścia pedagogiczne w zakresie informatyki dla szkolnictwa podstawowego i średniego

Informatyka 19 jest wciąż stosunkowo nowym przedmiotem w edukacji szkolnej. Podczas gdy niektóre kraje europejskie mają długoletnią tradycję jej nauczania, inne dopiero niedawno wprowadziły ten przedmiot, zwłaszcza w szkolnictwie podstawowym i szkolnictwie średnim I stopnia. Ostatnie procesy reform doprowadziły do zmian w szkolnych programach nauczania oraz do ogólnej tendencji w UE do zwiększania znaczenia informatyki w szkole. Istniejące dowody wskazują jednak, że o ile istnieje doświadczenie w nauczaniu informatyki w szkolnictwie wyższym i, do pewnego stopnia, w szkolnictwie średnim II stopnia, to ilość wiedzy i badań w zakresie jej nauczania w szkołach średnich I stopnia i podstawowych jest znacznie bardziej ograniczona.

Wspieranie opracowywania skutecznych podejść pedagogicznych do informatyki oraz powiązanej z tym oceny może pomóc lepiej przygotować nauczycieli do zdobywania wiedzy fachowej na temat tego, jak najlepiej wprowadzać ten przedmiot na poszczególnych poziomach edukacji szkolnej, i dzielenia się tą wiedzą – a tym samym skuteczniej upowszechniać wśród młodzieży aktywne i bezpieczne korzystanie z technologii cyfrowych.

Projekty w ramach tego priorytetu powinny obejmować zarówno:

• opracowanie i testowanie skutecznych i innowacyjnych podejść pedagogicznych, które są odpowiednie i charakteryzują się wyraźnym postępem na poszczególnych poziomach edukacji, ze szczególnym uwzględnieniem poziomu podstawowego i średniego,
• jak i inicjatywy w zakresie szkolenia nauczycieli mające na celu zwiększenie liczby dostępnych nauczycieli (ogólnych i specjalistycznych) posiadających odpowiednie przygotowanie i kwalifikacje do nauczania informatyki.

Priorytet 3: Szkolenie nauczycieli i opracowywanie programów nauczania w zakresie przeciwdziałania dezinformacji i upowszechniania umiejętności cyfrowych.

W ramach Planu działania w dziedzinie edukacji cyfrowej na lata 2021–2027 Komisja Europejska opublikowała wspólne wytyczne dla nauczycieli i edukatorów dotyczące propagowania umiejętności cyfrowych oraz zwalczania dezinformacji poprzez kształcenie i szkolenie 20 . Konieczne są jednak dalsze działania na poziomie systemowym, aby systemy kształcenia i szkolenia skutecznie wyposażały osoby młode w umiejętności i kompetencje umożliwiające radzenie sobie z tymi pilnymi kwestiami, a nauczyciele i edukatorzy otrzymywali wsparcie w zakresie szkolenia i ciągłego rozwoju zawodowego w tej dziedzinie.

W związku z tym przyszłościowe projekty dotyczące szkolenia nauczycieli i opracowywania programów nauczania w zakresie promowania umiejętności cyfrowych i walki z dezinformacją przyczynią się do wspierania systemów kształcenia i szkolenia, a w szczególności osób uczących się oraz nauczycieli i edukatorów, aby w skuteczny i uporządkowany sposób mogli oni sprostać na zajęciach nowym i pojawiającym się wyzwaniom, ściśle związanym z dynamicznym środowiskiem internetowym.

• Projekty w ramach tego priorytetu powinny dotyczyć zarówno: podstawowego szkolenia nauczycieli, jak i ciągłego rozwoju zawodowego w dziedzinie umiejętności cyfrowych i walki z dezinformacją, uwzględniając zarówno treść i metodykę, jak i upowszechnienie w systemie;
• badań i wymiany doświadczeń dotyczących skutecznych i skalowalnych podejść w zakresie opracowywania programów nauczania w dziedzinie umiejętności cyfrowych i walki z dezinformacją.

Grupa 2: Kształcenie i szkolenie zawodowe (VET)

Wnioski składane w ramach grupy 2 muszą odnosić się do jednego z dwóch następujących priorytetów:

Priorytet 4 – Mikropoświadczenia na potrzeby zatrudnialności

„Mikropoświadczenia” są opisem efektów uczenia się (np. w formie przyznania lub świadectwa), które osoba ucząca się uzyskała przy niewielkim nakładzie uczenia się. Nastąpił gwałtowny wzrost liczby mikropoświadczeń i ich stosowania, ponieważ pracownicy i osoby poszukujące pracy dążą do podnoszenia i zmiany kwalifikacji wobec szybko zmieniających się wymagań rynku pracy, pod wpływem transformacji cyfrowej i ekologicznej oraz w kontekście wychodzenia z kryzysu związanego z COVID-19. W mikropoświadczeniach tkwi ogromny potencjał w zakresie wspierania uczenia się przez całe życie i bardziej włączających form uczenia się z wykorzystaniem bardziej elastycznego uczenia się i adekwatnych możliwości uczenia się. Poprzez swój wniosek dotyczący zalecenia Rady w sprawie europejskiego podejścia do mikropoświadczeń na potrzeby uczenia się przez całe życie i zatrudnialności Komisja podjęła działania w celu ustanowienia definicji, standardowego formatu opisu mikropoświadczeń oraz zasad opracowywania i wydawania mikropoświadczeń.

Elementy te mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia jakości mikropoświadczeń, zaufania do nich oraz ich powszechnego stosowania, a także dla wykorzystania ich pełnego potencjału jako miernika wartości uczenia się. Aby możliwy było dalsze rozwijanie potencjału mikropoświadczeń, projekty powinny dotyczyć jednego lub kilku spośród następujących obszarów:

• mikropoświadczenia na rzecz bardziej włączającego rynku pracy: jak wykorzystywać mikropoświadczenia w ramach ekosystemów umiejętności, aktywnej polityki rynku pracy (tj. służb zatrudnienia, wsparcia szkoleniowego i zachęt do zatrudnienia), aby wspierać zdolność do zatrudnienia i włączenie na rynkach pracy UE grup defaworyzowanych, takich jak osoby młode, osoby uzyskujące minimalny dochód, osoby długotrwale bezrobotne, osoby z niepełnosprawnościami i osoby o niskich kwalifikacjach.
• mikropoświadczenia na rzecz transformacji ekologicznej: w jaki sposób opracowywać, dostarczać i aktualizować mikropoświadczenia, aby wyposażyć ludzi w umiejętności niezbędne w związku z transformacją ekologiczną, wykorzystując gromadzenie informacji na temat umiejętności potrzebnych na rynku pracy oraz informacje przekazywane przez pracodawców, przemysł i partnerów społecznych.
• możliwość przenoszenia mikropoświadczeń: jak najlepiej wykorzystać transformację cyfrową, standardy otwarte i usługi uwierzytelniania, w tym europejskie poświadczenia cyfrowe w dziedzinie uczenia się (będące częścią systemu Europass), aby zapewnić możliwość przenoszenia mikropoświadczeń między krajami, pracodawcami, systemami kształcenia i szkolenia oraz zatrudnienia.

Priorytet 5: Zwiększanie atrakcyjności kształcenia i szkolenia zawodowego dzięki partnerstwom i sieciom organizatorów kształcenia i szkolenia zawodowego

W całej UE niedawni absolwenci programów kształcenia i szkolenia zawodowego (z wykształceniem średnim II stopnia i policealnym) mają zwykle znacznie większe szanse na zatrudnienie niż niedawni absolwenci kształcenia ogólnego. Kształcenie i szkolenie zawodowe odgrywa ponadto istotną rolę w europejskim krajobrazie szkolnictwa średniego II stopnia, ponieważ około połowa (48,4%) wszystkich osób uczących się w szkolnictwie średnim II stopnia uczestniczy w programach kształcenia i szkolenia zawodowego.

Niemniej jednak kształcenie i szkolenie zawodowe w niektórych krajach jest nadal przedmiotem wielu uprzedzeń i zmaga się z negatywnym wizerunkiem; potrzebna jest zatem zmiana nastawienia młodzieży, rodziców, przedsiębiorstw i dorosłych słuchaczy na poziomie lokalnym, gdzie prowadzi się kształcenie i szkolenie zawodowego, w ścisłej współpracy z sieciami organizatorów VET.

Zwiększenie świadomości znaczenia ustawicznego kształcenia i szkolenia zawodowego miałoby również korzystny wpływ na konkurencyjność przedsiębiorstw i pracowników.

Postrzeganie kształcenia i szkolenia zawodowego jako atrakcyjnego wyboru jest częścią wizji przedstawionej w zaleceniu Rady w sprawie kształcenia i szkolenia zawodowego: „W kontekście transformacji ekologicznej i cyfrowej i wyzwań demograficznych istnieje jednak potrzeba znacznego rozszerzenia i udoskonalenia oferty ustawicznego kształcenia i szkolenia zawodowego zarówno dla osób młodych, jak i osób dorosłych, przy jednoczesnym zwiększeniu atrakcyjności i jakości podstawowego kształcenia i szkolenia zawodowego”.

Wyzwania te wymagają podjęcia działań, na przykład wzmocnienia potencjału na poziomie lokalnym w celu zwiększenia atrakcyjności i doskonałości kształcenia i szkolenia zawodowego oraz przybliżenia europejskiej polityki, inicjatyw i programów w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego do praktyki.

W ramach projektów musi być realizowany co najmniej zestaw działań wymienionych poniżej (możliwe jest dodanie dodatkowych działań):

• tworzenie nowych lub wzmocnienie istniejących sieci i partnerstw organizatorów kształcenia i szkolenia zawodowego na poziomie sektorowym, regionalnym, krajowym lub europejskim, w szczególności w przypadku krajów, w których ustalenia dotyczące reprezentacji organizatorów VET są ograniczone, aby zapewnić skuteczne docieranie do społeczności VET w celu zwiększenia za pomocą innowacyjnych sposobów atrakcyjności i doskonałości VET; jedną z opcji byłaby możliwość udziału w społecznościach praktyków (także wirtualnych) lub tworzenie takich społeczności w celu wspierania atrakcyjności i doskonałości VET;
• organizowanie krajowych lub transnarodowych kampanii komunikacyjnych w celu ukazania korzyści i możliwości zawodowych, jakie dają osobom młodym podstawowe kwalifikacje w ramach kształcenia i szkolenia zawodowego, a osobom dorosłym – podnoszenie i zmiana kwalifikacji;
• organizowanie wydarzeń lub inicjatyw służących tworzeniu sieci kontaktów na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym lub europejskim w celu zapewnienia szerokiego dotarcia do różnych grup docelowych, łącząc innowacyjne metody komunikacji internetowej z tradycyjnymi metodami komunikowania się; wydarzenia te będą się charakteryzować wysokim stopniem innowacyjności 21 ;
• wzmacnianie współpracy z podmiotami gospodarczymi i społecznymi, w tym z organami publicznymi, partnerami społecznymi i pracodawcami, aby mobilizować ich do działań na rzecz zwiększenia atrakcyjności i doskonałości kształcenia i szkolenia zawodowego, mając również na celu wspieranie środowisk pracy sprzyjających uczeniu się. Jednym z celów projektów będzie zaangażowanie do ich realizacji, w miarę możliwości, krajowych lub regionalnych organów publicznych;
• wybieranie świadectw, mianowanie ambasadorów lub ustanawianie nagród za doskonałość w różnych dziedzinach (dla osób uczących się w ramach VET, nauczycieli, osób prowadzących szkolenia, innowacyjnych organizatorów VET, przedsiębiorstw, przygotowania zawodowego itp.), aby służyły one jako inspirujące i mobilizujące przykłady w celu zwiększania atrakcyjności i doskonałości VET. Nagrody i inne inicjatywy mogą mieć charakter krajowy lub transnarodowy i opierać się na rozwiązaniach już istniejących w niektórych krajach; mogą również być upowszechniane na większą skalę i utrwalane w różnych krajach.

W przypadku projektów w ramach priorytetu 5 zachęca się do współpracy z pozostałymi projektami wybranymi w ramach tego samego priorytetu i tworzenia synergii pomiędzy ich działaniami (w tym poprzez organizację wspólnych wydarzeń).

Grupa 3: Uczenie się dorosłych

Wnioski składane w ramach grupy 3 muszą odnosić się do następującego priorytetu:

Priorytet 6: Tworzenie krajowych rejestrów możliwości szkolenia o gwarantowanej jakości i dopasowanych do rynku pracy

Do podawanych przez potencjalnych słuchaczy przyczyn ograniczających uczestnictwo w edukacji dorosłych należą niepewne informacje o możliwościach. W wielu państwach członkowskich trudno jest zorientować się w różnorodnych możliwościach szkolenia dla dorosłych, a obserwatorzy często nie mają pewności, co do jakości konkretnej oferty i jej przyszłej wartości na rynku pracy. W przypadku osób dorosłych zmniejsza to motywację do poszukiwania takich możliwości i korzystania z nich. W przypadku potencjalnych podmiotów finansujących, czy to organów publicznych, czy pracodawców, sytuacja ta zmniejsza ich gotowość do zwiększenia nakładów na rzecz rozwoju umiejętności. Krajowe rejestry możliwości szkolenia o gwarantowanej jakości i dopasowane do rynku pracy wykorzystano w kilku państwach członkowskich jako innowacyjne narzędzie w celu sprostania tym wyzwaniom, często w połączeniu ze wsparciem finansowym dla osób fizycznych w przypadku skorzystania z ofert zawartych w tych rejestrach, czasami obejmujących również informacje o możliwościach poradnictwa i walidacji. Wysokiej jakości informacje dotyczące zapewnienia poradnictwa i możliwości walidacji pomogłyby również ich potencjalnym beneficjentom skorzystać z nich i dokonać najlepszego wyboru.

W projektach będą wskazane metody i mechanizmy, które pomogą sprawić, że takie rejestry, po ich uruchomieniu, osiągną znaczną liczbę użytkowników, ponieważ:

• usprawniają one komunikację między „światem kształcenia i szkolenia” a „światem pracy” (np. włączając do zarządzania gromadzenie informacji na temat umiejętności, angażując partnerów społecznych, organizatorów kształcenia i szkolenia oraz inne odpowiednie zainteresowane strony);
• zachowują równowagę między zapewnieniem jakości a zapewnieniem zróżnicowanej oferty możliwości, która odpowiada potrzebom rynku pracy;
• łączą prostotę z perspektywy użytkownika z odpowiednią elastycznością „od strony zaplecza”/w odniesieniu do umieszczonych w rejestrze możliwości (np. potencjalne istnienie „wielu dróg” prowadzących do umieszczenia w rejestrze, regionalne zróżnicowanie możliwości itp.) oraz
• są katalizatorem dodatkowych inwestycji w szkolenia (np. stając się zaufanym punktem odniesienia dla programów publicznych zapewniających wsparcie finansowe szkoleń lub dla negocjacji – zbiorowych lub na szczeblu przedsiębiorstwa – dotyczących uprawnień do szkoleń);
• są interoperacyjne z innymi krajowymi rejestrami i platformą Europass dzięki wykorzystaniu standardów europejskiego modelu dotyczącego uczenia się (schemat danych).

Priorytet 7: Wspieranie paktu na rzecz umiejętności

Pakt na rzecz umiejętności jest pierwszym projektem przewodnim europejskiego programu na rzecz umiejętności z 2020 r. Pakt w dużej mierze oparty jest na zasadach Europejskiego filaru praw socjalnych, a także przyczynia się do osiągania celów Zielonego Ładu i transformacji cyfrowej, jak określono w komunikacie Komisji pt. „Silna Europa socjalna na rzecz sprawiedliwej transformacji”. Przyczynia się również do osiągnięcia celu UE, określonego w planie działania na rzecz Europejskiego filaru praw socjalnych, zakładającego, że do 2030 r. każdego roku co najmniej 60% osób dorosłych będzie uczestniczyło w szkoleniach.

Pakt na rzecz umiejętności stanowi nowy model zaangażowania na rzecz rozwiązywania problemów związanych z umiejętnościami oraz podążania ścieżką odbudowy, realizacji strategii przemysłowej UE oraz przeprowadzenia transformacji cyfrowej i ekologicznej. Jego celem jest znalezienie skuteczniejszego rozwiązania problemu niedoborów kwalifikacji w ekosystemach przemysłowych przez mobilizowanie przedsiębiorstw, pracowników, organów krajowych, regionalnych i lokalnych, partnerów społecznych, organizacji branżowych, organizatorów kształcenia i szkolenia zawodowego, izb handlowych i służb zatrudnienia na rzecz angażowania się w działania w zakresie podnoszenia i zmiany kwalifikacji. Łącząc siły i podejmując konkretne zobowiązania w zakresie inwestowania w szkolenia dla osób w wieku produkcyjnym, partnerstwa na rzecz umiejętności w ramach Paktu pomagają sprostać dzisiejszym wyzwaniom dotyczącym umiejętności.

Projekty w ramach tego priorytetu powinny zatem obejmować wyłącznie partnerów istniejących partnerstw w ramach paktu na rzecz umiejętności.

W ramach projektów realizowane będą wszystkie działania wymienione poniżej:

• rozwijanie i wspieranie struktur zarządzania lub ustaleń łączących członków danego partnerstwa w ramach paktu na rzecz umiejętności;
• rozwijanie i wspieranie współpracy w dziedzinie szkolenia pomiędzy dużymi przedsiębiorstw a MŚP oraz wzajemnej współpracy MŚP, które są członkami tego samego partnerstwa w ramach paktu na rzecz umiejętności;
• wspieranie określania, wdrażania i monitorowania konkretnych zobowiązań podjętych przez partnerstwo w ramach paktu na rzecz umiejętności oraz tych, które podejmie ono w przyszłości, takich jak:
  • gromadzenie informacji na temat umiejętności,
  • podnoszenie kwalifikacji osób o niskich umiejętnościach zawodowych,
  • zmiana kwalifikacji osób na potrzeby wykonywania nowych zadań na zajmowanym stanowisku, zmiana kwalifikacji osób z innych sektorów zapewniająca im umiejętności możliwe do przeniesienia do danego sektora, ze szczególnym uwzględnieniem włączenia uchodźców z Ukrainy do rynku pracy.

Oczekiwany wpływ

Projekty przyszłościowe mają na celu opracowanie innowacyjnych rozwiązań, które można upowszechniać na szczeblu regionalnym, krajowym i europejskim, a w idealnej sytuacji można dalej rozwijać przy pomocy finansowania unijnego albo wsparcia krajowego i regionalnego.

Praktyki oddolne powinny odpowiednio uwzględniać stałe priorytety określone w celu wzmocnienia zdolności innowacyjnych Europy, wywarcia silnego wpływu na reformy w dziedzinie kształcenia i szkolenia oraz spowodować zmiany systemowe.

Oczekuje się, że dzięki szerokiemu rozpowszechnieniu efektów projektów na szczeblu transnarodowym, krajowym lub regionalnym, uwzględniając również krajowe, europejskie ekosystemy przemysłowe i regionalne strategie inteligentnej specjalizacji, projekty przyszłościowe wywrą decydujący wpływ na poziomie systemowym, który pomoże systemom kształcenia i szkolenia w lepszym radzeniu sobie z wyzwaniami szybko zmieniającego się świata.

Kryteria przyznania dofinansowania

Adekwatność projektu (maksymalnie 30 punktów)

• Związek z polityką i inicjatywami UE: w ramach wniosku tworzy się i rozwija projekt służący wspieraniu przyszłościowej idei na szczeblu UE, uwzględniając i wzmacniając istniejące narzędzia i inicjatywy UE (jeżeli dotyczy). W ramach wniosku wspiera się również wdrażanie polityki UE (np. europejskiego programu na rzecz umiejętności) unijnych ram i inicjatyw, takich jak zalecenia dla poszczególnych krajów w ramach europejskiego semestru.
• Cel: wniosek jest istotny w odniesieniu do celu danej grupy, jak również celów ogólnych i szczegółowych grupy (zob. sekcja „Cele akcji” powyżej).
• Zakres: wniosek dotyczy jednego z sześciu priorytetów akcji (zob. sekcja „Opracowanie projektu” powyżej). W zależności od danego priorytetu: 
  • Grupa 1: Edukacja cyfrowa (charakter międzysektorowy) – wspieranie wysokiej jakości edukacji cyfrowej, sprzyjającej włączeniu społecznemu: zakres, w jakim w ramach wniosku konsekwentnie planuje się i włącza działania, badania i wydarzenia, które w wyraźny sposób przyczyniają się do realizacji celów tej grupy, w szczególności w ramach celów szczegółowych priorytetów, na których skupia się dany wniosek.
  • Priorytet 4 – Mikropoświadczenia na potrzeby zatrudnialności: zakres, w jakim wniosek zapewnia, aby w przypadku mikropoświadczeń wykorzystywano istniejące systemy krajowe oraz unijne narzędzia i usługi, lub badano możliwość ich przystosowania, w zakresie: 1) umiejętności i kwalifikacji (krajowe ramy kwalifikacji, systemy punktów zaliczeniowych, Europass, w tym europejskie poświadczenia cyfrowe w dziedzinie uczenia się, narzędzia zapewniania jakości itp.) oraz 2) zdolności do zatrudnienia (systemy szkolenia, indywidualne rachunki szkoleniowe, publiczne służby zatrudnienia, kontakty z partnerami społecznymi itp.);
  • Priorytet 5 – atrakcyjność kształcenia i szkolenia zawodowego: zakres, w jakim wniosek ustanawia lub wzmacnia sieci i stowarzyszenia organizatorów kształcenia i szkolenia zawodowego, aby w innowacyjny i konkretny sposób przyczynić się do zwiększenia atrakcyjności i doskonałości VET oraz aby dotrzeć do organizatorów VET w krajach, w których ustalenia dotyczące reprezentacji organizatorów VET mają ograniczony zakres.
  • Priorytet 6 – Krajowe rejestry możliwości szkolenia: zakres, w jakim wniosek przewiduje współpracę i wymianę opinii na temat sposobu ustanawiania lub wzmacniania skutecznych rejestrów możliwości szkolenia o zapewnionej jakości i dopasowanych do rynku pracy, które mogą funkcjonować jako wiarygodne rekomendacje dla publicznych lub prywatnych systemów zapewniających wsparcie finansowe szkoleń, oraz zakres, w jakim rejestry te są zgodne z systemem danych europejskiego modelu dotyczącego uczenia się;
  • Priorytet 7 – Wspieranie paktu na rzecz umiejętności: zakres, w jakim wniosek przewiduje działania, które wzmocnią współpracę między partnerami, skutkując lepszym gromadzeniem informacji na temat umiejętności oraz skutecznym podnoszeniem i zmianą kwalifikacji pracowników.
• Innowacje: we wniosku uwzględnia się najnowocześniejsze metody i techniki, co skutkuje innowacyjnymi wynikami i rozwiązaniami, które można upowszechniać w co najmniej jednym sektorze gospodarczym lub edukacyjnym.
• Spójność: cele są oparte na starannej analizie potrzeb. Są wyraźnie zdefiniowane, realistyczne i dotyczą kwestii istotnych dla organizacji uczestniczących i dla danej akcji.
• Europejska wartość dodana: we wniosku wyraźnie wskazuje się wartość dodaną uzyskaną na unijnym poziomie systemowym w wyniku transnarodowego charakteru projektu oraz potencjalną możliwość przenoszenia.
• Sytuacja po wybuchu pandemii COVID-19: zakres, w jakim w ramach wniosku włącza się środki wspierające nową politykę i praktykę na poziomie systemowym w celu sprostania nowym wyzwaniom wynikającym z niedawnej pandemii.

Jakość planu projektu i jego realizacji (maksymalnie 30 punktów)

• Spójność: ogólny plan projektu zapewnia spójność między proponowanymi celami, metodyką, działaniami, czasem trwania i budżetem projektu. We wniosku przedstawiono spójny i kompleksowy zestaw właściwych działań mających na celu zaspokojenie wskazanych potrzeb i prowadzących do oczekiwanych wyników.
• Struktura: program prac jest jasny i spójny (obejmuje odpowiednie etapy realizacji projektu: przygotowanie, wdrożenie, monitorowanie, ocenę, upowszechnianie i wykorzystanie). Obejmuje on analizę ex ante i ex post (obie w czasie trwania projektu) wprowadzonej innowacji w kształceniu.
• Metodyka: jakość i wykonalność proponowanej metodyki oraz jej odpowiedniość w kontekście generowania spodziewanych wyników, z wykorzystaniem instrumentów UE, ilekroć jest to istotne dla projektu.
• Zarządzanie: przewiduje się solidne ustalenia dotyczące zarządzania. Terminy, organizacja, zadania i obowiązki są dobrze określone i realistyczne. We wniosku dotyczącym projektu na każde działanie przydziela się odpowiednie zasoby.
• Poprawa jakości i skuteczności: we wniosku wyraźnie włącza się przedmiotowe innowacje do działań i rezultatów, które poprawiają jakość i skuteczność systemów kształcenia i szkolenia oraz zapewniają równy dostęp do nich.
• Budżet: w budżecie przewiduje się odpowiednie zasoby niezbędne do pomyślnej realizacji projektu, które nie są ani zawyżone ani zaniżone.
• Kontrola finansowa i kontrola jakości: środki kontroli (ciągła ocena jakości i szkolenie, wzajemne oceny, analizy porównawcze itp.) i wskaźniki jakości zapewniają wysoką jakość i opłacalność realizacji projektu. Wyzwania/ryzyko związane z projektem są wyraźnie wskazane, a działania ograniczające ryzyko są odpowiednio ukierunkowane. Procesy przeglądu przeprowadzanego przez ekspertów zaplanowano jako integralną część projektu. Program prac obejmuje niezależną, zewnętrzną ocenę jakości w połowie okresu realizacji projektu oraz na kilka miesięcy przed zakończeniem projektu w celu umożliwienia ewentualnego dostosowania projektu.

Ustalenia w zakresie jakości partnerstwa i współpracy (maksymalnie 20 punktów)

• Skład: skład partnerstwa jest zgodny z celami akcji i projektu. Stanowi on odpowiednie połączenie istotnych organizacji posiadających niezbędny profil, umiejętności, doświadczenie, wiedzę fachową oraz wsparcie w zakresie zarządzania wymagane do pomyślnej realizacji całego projektu. Wniosek obejmuje partnerów, którzy odpowiednio reprezentują dany sektor lub przedmiotowe podejście ogólnosektorowe. Konfiguracja w zależności od grupy/priorytetu:
  • Priorytet 4 – Mikropoświadczenia na potrzeby zatrudnialności: zakres, w jakim partnerstwo obejmuje organizacje, które są aktywnie zaangażowane w politykę lub praktykę w dziedzinie uczenia się przez całe życie (w tym wszystkie poziomy i rodzaje uczenia się, kształcenia i szkolenia) oraz systemów zatrudnienia, w tym w aktywną politykę rynku pracy (tj. służby zatrudnienia, wsparcie szkolenia i zachęty do zatrudnienia). 
  • Priorytet 5 – atrakcyjność kształcenia i szkolenia zawodowego: Zakres, w jakim partnerstwo:
    • obejmuje europejskie, krajowe, regionalne lub sektorowe stowarzyszenia lub sieci organizatorów kształcenia i szkolenia zawodowego;
    • obejmuje organy publiczne, aby zapewnić wywarcie wpływu przez działania;
    • zapewnia dobry zasięg geograficzny, zwłaszcza w przypadku krajów, w których ustalenia dotyczące reprezentacji organizatorów kształcenia i szkolenia zawodowego są ograniczone. 
• Zaangażowanie: wkład partnerów jest znaczący, adekwatny i komplementarny. Podział obowiązków i zadań jest wyraźny, odpowiedni i przewiduje zaangażowanie i czynny udział wszystkich organizacji uczestniczących związany z ich szczególną wiedzą fachową i potencjałem.
• Zadania: koordynator wykazuje zdolność wysokiej jakości zarządzania transnarodowymi sieciami oraz ich koordynacji, a także zdolność przywództwa w złożonym środowisku. Poszczególne zadania przydziela się na podstawie szczególnej wiedzy specjalistycznej każdego partnera.
• Współpraca/duch zespołowy: proponuje się skuteczny mechanizm zapewniający dobrą koordynację, podejmowanie decyzji, komunikację i rozstrzyganie sporów między organizacjami uczestniczącymi, uczestnikami i innymi odpowiednimi zainteresowanymi stronami.
• Wymiar geograficzny i zaangażowanie państw trzecich niestowarzyszonych z Programem (w stosownych przypadkach): partnerstwo obejmuje odpowiednich partnerów z różnych obszarów geograficznych i taki skład geograficzny jest uzasadniony. W stosownych przypadkach zaangażowanie organizacji uczestniczących z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem wyraźnie przyczynia się do osiągnięcia celów projektu przyszłościowego.

Wpływ, upowszechnianie i trwałość (maksymalnie 20 punktów)

• Wykorzystywanie: we wniosku przedstawia się sposób, w jaki rezultaty projektu zostaną włączone w główny nurt polityki na poziomie systemowym w co najmniej jednym sektorze. We wniosku zapewnia się środki do pomiaru wykorzystywania tych wyników w czasie trwania projektu i po jego zakończeniu.
• Upowszechnianie: wniosek zawiera przejrzysty plan upowszechniania wyników oraz określone odpowiednie cele ilościowe, działania, właściwy harmonogram, narzędzia i kanały zapewniające skuteczne upowszechnianie wyników i korzyści wśród odpowiednich zainteresowanych stron, decydentów i podmiotów pobudzających innowacje w czasie realizacji projektu i po jego zakończeniu. We wniosku wskazano również, którzy partnerzy będą odpowiedzialni za upowszechnianie, oraz przedstawiono posiadane przez nich odpowiednie doświadczenie w tym zakresie. Przy upowszechnianiu należy wziąć także pod uwagę krajowe i regionalne strategie inteligentnej specjalizacji, aby osiągnąć maksymalny wpływ na tych poziomach. Otwarty dostęp: zasadniczo – i w granicach istniejących krajowych i europejskich ram prawnych – wyniki powinny być udostępniane jako otwarte zasoby edukacyjne (OER) oraz na odpowiednich platformach zawodowych lub sektorowych albo na platformach właściwych organów. We wniosku zostanie opisany sposób, w jaki wygenerowane dane, powstałe materiały, dokumenty oraz działania mediów audiowizualnych i społecznościowych będą bezpłatnie udostępniane i promowane na podstawie licencji otwartych. Wniosek nie zawiera nieproporcjonalnych ograniczeń;
• Wpływ: we wniosku wykazano potencjalny wpływ projektu:  
  • na grupy docelowe i sektory;
  • na decydentów na poziomie systemowym;
  • wykraczający poza decydentów i organy, do których projekt jest bezpośrednio skierowany, na podmioty prywatne lub publiczne pobudzające innowacje na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym lub europejskim. We wniosku wykazano, że nadaje się do wdrożenia przez inne kluczowe zainteresowane strony w sektorze lub poza nim.

We wniosku przewidziano środki, a także określone cele ilościowe i wskaźniki służące do monitorowania postępów i oceny oczekiwanego wpływu (krótko- i długoterminowego);

• Trwałość: we wniosku wyjaśniono sposób tworzenia projektu przyszłościowego i jego późniejszego rozwoju na różnych szczeblach (lokalnym, regionalnym, krajowym). Wniosek obejmuje opracowanie długoterminowego planu działania na rzecz stopniowego wdrażania wyników projektu po zakończeniu jego realizacji i włączenia ich do głównego nurtu polityki. Wspomniany plan musi opierać się na zrównoważonych partnerstwach między decydentami, organizatorami kształcenia i szkolenia oraz kluczowymi zainteresowanymi stronami z danej branży prowadzącymi działalność na odpowiednim szczeblu. Należy w nim wskazać odpowiednie struktury zarządzania i przedstawić plany w zakresie skalowalności i stabilności finansowania, w tym potencjalne zasoby finansowe (europejskie, krajowe i prywatne), które zapewnią długoterminową trwałość osiągniętych wyników i korzyści.

Aby wnioski zostały rozpatrzone do finansowania, muszą uzyskać co najmniej 70 punktów (na 100 ogółem) przy uwzględnieniu koniecznego minimalnego wyniku kwalifikującego dla każdego z czterech kryteriów przyznania dofinansowania. minimum 15 punktów w przypadku kategorii „Adekwatność projektu”; 15 punktów w przypadku kategorii „Jakość planu projektu i jego realizacji”, 10 punktów w przypadku kategorii „Jakość partnerstwa i ustaleń dotyczących współpracy” oraz 10 punktów w przypadku kategorii „Wpływ”.

W przypadku wniosków, które uzyskają tyle samo punktów w ramach danego priorytetu, pierwszeństwo zostanie przyznane według wyników, które otrzymały w zakresie kryterium „Adekwatności”, a następnie „Wpływu”.

Komitet ewaluacyjny będzie, w miarę możliwości, dążył do zapewnienia zrównoważonego uwzględnienia priorytetów.

Jakie są zasady finansowania?

W tej akcji stosuje się model finansowania za pomocą kwot ryczałtowych. Jednorazowa kwota ryczałtowa zostanie określona dla każdej dotacji w oparciu o szacunkowy budżet akcji proponowanej przez wnioskodawcę. Organ przyznający dofinansowanie określi kwotę ryczałtową każdej dotacji na podstawie wniosku, wyniku oceny, stóp finansowania i maksymalnej kwoty dotacji określonej w zaproszeniu.

Maksymalne kwoty dofinansowania UE na projekt są następujące:

• w przypadku grupy 1 – edukacja cyfrowa (charakter międzysektorowy): 1 500 000 EUR
• w przypadku grupy 2 – kształcenie i szkolenie zawodowe (VET): 900 000 EUR
• w przypadku grupy 3 – edukacja dorosłych: 1 000 000 EUR

Maksymalna liczba projektów, które zostaną objęte finansowaniem, wynosi:

W przypadku wszystkich grup: nie ustalono maksymalnej liczby projektów, wyznaczają ją jedynie ograniczenia budżetowe.

W przypadku grupy 1: określono orientacyjny cel wynoszący 3 projektów w ramach każdego priorytetu.

W jaki sposób ustalana jest kwota ryczałtowa dla projektu?

Wnioskodawcy muszą wypełnić szczegółową tabelę budżetową zgodnie z formularzem wniosku, biorąc pod uwagę następujące kwestie:

1. budżet powinien zostać uszczegółowiony przez beneficjenta lub beneficjentów stosownie do potrzeb i podzielony na spójne pakiety prac (np. na kategorie „zarządzanie projektem”, „analiza” „szkolenia”, „organizacja wydarzeń”, „wdrażanie modelu”, „długoterminowy plan działania”, „komunikacja i upowszechnianie”, „zapewnienie jakości” itp.);
2. wniosek musi zawierać opis działań uwzględnionych w każdym pakiecie prac;
3. wnioskodawcy muszą przedstawić w swoim wniosku podział szacunkowych kosztów, ukazujący udział każdego pakietu prac (oraz, w ramach każdego pakietu prac, udział przypisany każdemu beneficjentowi i podmiotowi stowarzyszonemu);
4. opisane koszty mogą obejmować koszty osobowe, koszty podróży i utrzymania, koszty sprzętu i podwykonawstwa, jak również inne koszty (takie jak upowszechnianie informacji, publikowanie lub tłumaczenia).

Wnioski zostaną ocenione zgodnie ze standardowymi procedurami oceny przy pomocy ekspertów wewnętrznych lub zewnętrznych. Eksperci ci ocenią jakość wniosków pod kątem wymogów określonych w zaproszeniu oraz oczekiwanego wpływu, jakości i skuteczności akcji. Wartość kwoty ryczałtowej będzie ograniczona do maksymalnie 80% wysokości szacunkowego budżetu ustalonego po dokonaniu oceny.

Po dokonaniu oceny wniosku urzędnik zatwierdzający określi kwotę ryczałtową, biorąc pod uwagę wyniki przeprowadzonej oceny.

Parametry dofinansowania (maksymalna kwota dotacji, stopa finansowania, całkowite koszty kwalifikowalne itp.) zostaną określone w umowie o udzielenie dotacji. Wsparcie finansowe na rzecz osób trzecich jest niedozwolone. Koszty pracy wolontariuszy i koszty MŚP są dozwolone. Zob. sekcja „Kwalifikowalne koszty bezpośrednie” w części C niniejszego przewodnika.

Wniosek w ramach grupy 2, priorytetu 5 powinien obejmować koszty około jednego wspólnego wydarzenia rocznie umożliwiającego wymianę dobrych praktyk i współpracę z innymi projektami wybranymi w ramach tego priorytetu (udział najwyżej dwóch osób w związku z jednym wnioskiem/wspólnym wydarzeniem).

Osiągnięcia w ramach projektu będą oceniane na podstawie uzyskanych wyników. Ten system finansowania pozwoliłby skoncentrować się na rezultatach, a nie na wkładach, kładąc tym samym nacisk na jakość i poziom osiągania wymiernych celów.

Dalsze informacje można znaleźć we wzorze umowy o udzielenie dotacji dostępnej w portalu „Funding & tender opportunities”.

Footnote

• 1   https://ec.europa.eu/info/strategy/priorities-2019-2024/economy-works-people/jobs-growth-and-investment/european-pillar-social-rights/european-pillar-social-rights-action-plan_pl ↩ back
• 2 https://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=1223&langId=pl ↩ back
• 3 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32020H1202%2801%29 ↩ back
• 4 https://www.cedefop.europa.eu/files/osnabrueck_declaration_eu2020.pdf ↩ back
• 5 https://op.europa.eu/webpub/empl/VET-skills-for-today-and-future/pl/index.html ↩ back
• 6   https://ec.europa.eu/info/strategy/priorities-2019-2024/economy-works-people/jobs-growth-and-investment/european-pillar-social-rights/european-pillar-social-rights-action-plan_pl ↩ back
• 7 https://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=1223&langId=pl ↩ back
• 8 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/ALL/?uri=CELEX%3A32016H1224%2801%29 ↩ back
• 9   https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:52019DC0640&qid=1612527151120&from=PL ↩ back
• 10 https://www.un.org/sustainabledevelopment/sustainable-development-goals/ ↩ back
• 11 https://ec.europa.eu/clima/policies/international/negotiations/paris_pl ↩ back
• 12 https://ec.europa.eu/social/main.jsp?catid=1223&langid=pl ↩ back
• 13 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/pl/txt/?uri=celex%3a32020h1202%2801%29 ↩ back
• 14 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?from=EN&uri=CELEX%3A32022H0627%2802%29 ↩ back
• 15 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32022H0627%2803%29&qid=1656361055059 ↩ back
• 16 https://data.consilium.europa.eu/doc/document/ST-14485-2021-INIT/en/pdf ↩ back
• 17 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/ALL/?uri=CELEX%3A32016H1224%2801%29 ↩ back
• 18 https://ec.europa.eu/education/education-in-the-eu/digital-education-action-plan_pl ↩ back
• 19 Informatyka to dyscyplina leżąca u podstaw kompetencji niezbędnych do zrozumienia świata cyfrowego. ↩ back
• 20 https://education.ec.europa.eu/pl/focus-topics/digital-education/action-plan/action-7 ↩ back
• 21 Mogą one obejmować na przykład hakatony dla osób uczących się w ramach VET i organizatorów kształcenia i szkolenia zawodowego lub wydarzenia promujące innowacyjne, atrakcyjne środowiska, na przykład za pomocą rzeczywistości wirtualnej. Kampanie i wydarzenia powinny służyć rozpowszechnianiu konkretnych informacji na temat kształcenia i szkolenia zawodowego w danych krajach, skierowanych do rodziców, osób uczących się, nauczycieli, osób prowadzących szkolenia i pracodawców, na przykład na temat: 1) zatrudnialności – w oparciu o monitorowanie losów absolwentów VET oraz przewidywanie i prognozowanie umiejętności; 2) przyczyniania się do zwalczania stereotypów płci w kształceniu i szkoleniu zawodowym; 3) propagowania możliwości przenikalności między kształceniem i szkoleniem zawodowym a szkolnictwem wyższym/wyższym kształceniem i szkoleniem zawodowym. ↩ back