Sojusze na rzecz innowacji mają na celu zwiększenie zdolności innowacyjnych Europy poprzez stymulowanie innowacji w drodze współpracy i przepływu wiedzy między szkolnictwem wyższym, kształceniem i szkoleniem zawodowym (zarówno wstępnym, jak i ustawicznym) oraz szerszym środowiskiem społeczno-gospodarczym, w tym badaniami.

Ich celem jest również zwiększenie podaży nowych umiejętności i rozwiązanie problemu niedopasowania umiejętności poprzez opracowanie i stworzenie nowych programów nauczania w szkolnictwie wyższym oraz w kształceniu i szkoleniu zawodowym, wspieranie rozwoju zmysłu inicjatywy i przedsiębiorczości w UE.

Cele akcji

Partnerstwa te realizują spójny i kompleksowy zestaw działań sektorowych lub międzysektorowych, które powinny być możliwe do dostosowania do przyszłego rozwoju wiedzy w całej UE.

Aby pobudzić innowacje, nacisk zostanie położony na rozwój talentów i umiejętności. Po pierwsze, kompetencje cyfrowe nabrały coraz większego znaczenia dla wszystkich profili zawodowych na całym rynku pracy. Po drugie, przejście na bardziej ekologiczną gospodarkę o obiegu zamkniętym wymaga zmian w systemach kwalifikacji i krajowych programach kształcenia i szkolenia, aby można było sprostać rodzącemu się zapotrzebowaniu na umiejętności ekologiczne i zrównoważony rozwój. Po trzecie, podwójna transformacja – cyfrowa i ekologiczna – wymaga przyspieszonego przyjęcia nowych technologii, w szczególności w wysoce innowacyjnych dziedzinach najbardziej zaawansowanych technologii, we wszystkich sektorach naszej gospodarki i społeczeństwa.

Cele sojuszy na rzecz innowacji można osiągać poprzez złożenie wniosku do jednej lub obu z poniższych grup (organizacja może występować w kilku wnioskach):

Grupa 1: Sojusze na Rzecz Edukacji i Przedsiębiorstw

Sojusze na rzecz edukacji i przedsiębiorstw to transnarodowe, zorganizowane i zorientowane na efekty projekty, w których partnerzy mają wspólne cele i współpracują w celu wspierania innowacji, nabywania nowych umiejętności, wypracowywania poczucia inicjatywy i przedsiębiorczego nastawienia.

Mają one na celu wspieranie innowacji w szkolnictwie wyższym, kształceniu i szkoleniu zawodowym, przedsiębiorstwach i szerszym środowisku społeczno-gospodarczym. Obejmuje to stawianie czoła wyzwaniom społecznym i gospodarczym, takim jak zmiana klimatu, zmiany demograficzne, transformacja cyfrowa, pojawienie się nowych, przełomowych (najbardziej zaawansowanych) technologii, takich jak sztuczna inteligencja, oraz szybkie zmiany w zatrudnieniu poprzez innowacje społeczne i odporność społeczności, a także innowacje na rynku pracy.

Sojusze na rzecz edukacji i przedsiębiorstw skupiają przedsiębiorstwa oraz zarówno organizatorów kształcenia na poziomie wyższym, jak i organizatorów szkoleń zawodowych, aby mogli współpracować w ramach partnerstwa. Działając w ramach jednego sektora lub kilku różnych sektorów gospodarki, tworzą one niezawodne i trwałe relacje oraz wykazują swój innowacyjny i transnarodowy charakter we wszystkich aspektach. Chociaż każde partnerstwo musi obejmować co najmniej jedną organizację VET oraz jedną organizację szkolnictwa wyższego, może ono zajmować się obiema tymi dziedzinami edukacji albo jedną z nich. Współpraca pomiędzy organizacjami VET a organizacjami szkolnictwa wyższego powinna być istotna i przynosić korzyści obu sektorom.

Są one ukierunkowane na osiągnięcie co najmniej jednego z poniższych celów:

• wspierania nowych, innowacyjnych i wielodyscyplinarnych podejść do nauczania i uczenia się: wspierania innowacji w zakresie opracowywania i realizacji kształcenia, metod nauczania, technik oceny, środowiska edukacyjnego lub rozwijania nowych umiejętności
• wspierania rozwoju umiejętności w obszarach najbardziej zaawansowanych technologii; wspierania zdolności innowacyjnych Europy poprzez poszerzanie puli talentów w zakresie tych nowych, przełomowych technologii;
• wspierania tworzenia inkubatorów przedsiębiorczości w instytucjach kształcenia i szkolenia w całej Europie;
• wspierania społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw (np. w zakresie równego dostępu, włączenia społecznego, zmiany klimatu, ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju)
• stymulowania zmysłu inicjatywy i przedsiębiorczych postaw, nastawienia i umiejętności osób uczących się, kadry dydaktycznej i innych pracowników, zgodnie z ramami kompetencji przedsiębiorczości (EntreComp)¹ ;
• poprawy jakości i adekwatności umiejętności rozwijanych i poddawanych certyfikacji w ramach systemów kształcenia i szkolenia (w tym nowych umiejętności i rozwiązywania problemu niedopasowania umiejętności)
• ułatwiania przepływu i współtworzenia wiedzy między szkolnictwem wyższym a kształceniem i szkoleniem zawodowym, badaniami naukowymi, sektorem publicznym i sektorem biznesu
• tworzenia i wspierania skutecznych i wydajnych systemów szkolnictwa wyższego oraz kształcenia i szkolenia zawodowego, które są powiązane i sprzyjają włączeniu społecznemu oraz przyczyniają się do tworzenia innowacji.

Grupa 2: Sojusze na rzecz współpracy sektorowej w zakresie umiejętności (realizacja „planu działania”² )

Sojusze na rzecz współpracy sektorowej w zakresie umiejętności mają na celu tworzenie nowych podejść strategicznych i nawiązywanie współpracy strategicznej na potrzeby znajdywania konkretnych rozwiązań w zakresie rozwijania umiejętności – zarówno w perspektywie krótkoterminowej, jak i średnioterminowej – w obszarach, w których wdraża się ważną akcję w ramach europejskiego programu na rzecz umiejętności na potrzeby trwałej konkurencyjności, sprawiedliwości społecznej i odporności, pakt na rzecz umiejętności. Głównym celem paktu jest mobilizacja i zachęcanie wszystkich istotnych zainteresowanych stron do podejmowania konkretnych działań na rzecz podnoszenia i zmiany kwalifikacji siły roboczej przez łączenie wysiłków i tworzenie partnerstw, także na szczeblu unijnym, zaspokajanie potrzeb rynku pracy, wspieranie dwojakiej transformacji – ekologicznej i cyfrowej, a także krajowych, regionalnych i lokalnych umiejętności i strategii wzrostu gospodarczego. W związku z tym wyniki sojuszy na rzecz współpracy sektorowej w zakresie umiejętności, tj. gromadzenie informacji na temat umiejętności sektorowych, strategie w obszarze umiejętności, profile zawodowe, programy szkoleniowe oraz długoterminowe planowanie, będą stanowiły istotny wkład w działania opartych na ekosystemach partnerstw na dużą skalę, które dołączyły do paktu na rzecz umiejętności.

Celem sojuszy na rzecz współpracy sektorowej w zakresie umiejętności jest zaradzenie niedoborowi kwalifikacji na rynku pracy, który hamuje wzrost, innowacyjność i konkurencyjność określonych sektorów lub obszarów, ukierunkowane zarówno na krótkoterminowe interwencje, jak i na długoterminowe strategie. Sojusze te zostaną wdrożone w 14 ekosystemach przemysłowych określonych w nowej strategii przemysłowej dla Europy³  (zob. kryteria kwalifikowalności).

Partnerstwa na dużą skalę w ekosystemach, w ramach paktu na rzecz umiejętności, będą stanowiły rozwinięcie planu działania na rzecz współpracy sektorowej w zakresie umiejętności. W związku z tym sojusze tworzone w ramach grupy 2 będą wspierały realizację zobowiązań wynikających z paktu poprzez opracowywanie strategii w zakresie umiejętności sektorowych. Strategie te muszą wywrzeć systemowy i strukturalny wpływ przejawiający się ograniczeniem niedoboru wykwalifikowanej siły roboczej, luk i niedopasowania umiejętności oraz zapewnieniem odpowiedniej jakości i poziomu umiejętności. W strategiach na rzecz umiejętności sektorowych należy zawrzeć precyzyjnie określony zestaw działań, kluczowych etapów i dobrze określonych celów, aby dostosować poziom popytu i podaży na umiejętności w celu zapewnienia ogólnej realizacji opartych na ekosystemach partnerstw na rzecz umiejętności na dużą skalę w ramach paktu. Celem sojuszy jest tworzenie podstaw tych partnerstw na rzecz umiejętności oraz definiowanie ścieżki, którą należy w dalszym ciągu podążać po zakończeniu projektów.

Wykorzystując dowody odnoszące się do potrzeb w zakresie umiejętności dotyczących profili zawodowych, sojusze wspierające realizację planu działania przyczyniają się do opracowania i dostarczania transnarodowych treści kształcenia i szkoleń, jak również metodyki szkoleń i nauczania w celu ich szybkiego wdrożenia na szczeblu regionalnym i lokalnym oraz na potrzeby nowo powstających zawodów. W związku z tym za podstawę swoich wniosków sojusze powinny przyjmować dotychczasową pracę centrów doskonałości zawodowej⁴ , regionów wdrażających strategie inteligentnej specjalizacji⁵ , europejskich partnerstw klastrów⁶  oraz wspólnot wiedzy i innowacji (WWiI) Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT) ⁷ , które działają w tym samym ekosystemie przemysłowym.

Wnioski powinny obejmować rozwój programów ustawicznego szkolenia zawodowego w celu zaspokojenia pilnych potrzeb osób w wieku produkcyjnym w zakresie umiejętności. Wnioski powinny obejmować także rozwój nowych profili zawodowych, powiązanych kwalifikacji, które powinny obejmować VET na poziomie wykształcenia średniego II stopnia i policealnego (poziomy ERK od 3 do 5) oraz na poziomie wyższym (poziomy ERK od 6 do 8). Ponadto wnioski powinny obejmować rozwój powiązanych podstawowych programów nauczania oraz programów kształcenia i szkolenia prowadzących do uzyskania tych kwalifikacji.

W każdym projekcie wśród partnerów muszą znaleźć się zarówno organizacje zajmujące się kształceniem i szkoleniem zawodowym (VET), jak i szkolnictwem wyższym oraz podmioty rynku pracy. W sytuacji idealnej obejmują one również organy kształtujące politykę, organy certyfikujące, jak również europejskie stowarzyszenia sektorowe i przedstawicieli przemysłu.

Jakie kryteria należy spełnić, aby złożyć wniosek dotyczący sojuszy na Rzecz Innowacji?

Kryteria kwalifikowalności

Aby kwalifikować się do otrzymania dofinansowania w ramach programu Erasmus+, wnioski w sprawie projektów dotyczących grupy -1 – sojuszy na rzecz edukacji i przedsiębiorstw muszą spełniać następujące kryteria:

Uprawnione organizacje uczestniczące (Kto może złożyć wniosek?)

Wnioskodawcy (odpowiednio beneficjenci i podmioty stowarzyszone) muszą: 

• być organizacjami publicznymi lub prywatnymi; 
  • być instytucjami szkolnictwa wyższego,
  • organizatorami kształcenia i szkolenia zawodowego,
  • sieciami organizatorów kształcenia i szkolenia zawodowego,
  • małymi i średnimi lub dużymi przedsiębiorstwami (w tym przedsiębiorstwami społecznymi),
  • instytutami badawczymi,
  • organizacjami pozarządowymi,
  • organami publicznymi szczebla lokalnego,
  • regionalnego lub krajowego,
  • organizacjami działającymi w dziedzinie kształcenia,
  • szkolenia i młodzieży, pośrednikami reprezentującymi organizacje lub przedsiębiorstwa działające w dziedzinie kształcenia, szkolenia lub młodzieży, organami ds.
  • akredytacji, certyfikacji, uznawania lub kwalifikacji, izbami handlowymi przemysłowymi lub pracowniczymi, izbami rzemieślniczymi,
  • europejskimi lub krajowymi partnerami społecznymi,
  • szpitalami lub innymi instytucjami opieki, w tym opieki długoterminowej,
  • organami odpowiedzialnymi za kształcenie, szkolenie lub zatrudnienie na poziomie regionalnym lub krajowym,
  • służbami zatrudnienia,
  • krajowymi urzędami statystycznymi,
  • agencjami rozwoju gospodarczego, s
  • towarzyszeniami sektorowymi lub samorządami zawodowymi, radami ds. umiejętności sektorowych,
  • organami świadczącymi usługi poradnictwa zawodowego, doradztwa zawodowego, usługi informacyjne i usługi w zakresie zatrudnienia; 
• mieć siedzibę w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem.

Organizacje z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem mogą również uczestniczyć w charakterze beneficjentów, podmiotów stowarzyszonych lub partnerów stowarzyszonych, ale nie koordynatorów, jeżeli ich uczestnictwo wnosi istotną wartość dodaną do projektu.

Wyjątek: organizacje z Białorusi (region 2) i z Federacji Rosyjskiej (region 4) nie kwalifikują się do udziału w tej akcji. 

Instytucje szkolnictwa wyższego ustanowione w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem muszą posiadać ważną Kartę Erasmusa dla szkolnictwa wyższego (ECHE). ECHE nie jest wymagana w przypadku uczestniczących instytucji szkolnictwa wyższego z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem.

Skład konsorcjum Liczba i profil organizacji uczestniczących

Sojusze na rzecz edukacji i przedsiębiorstw muszą obejmować co najmniej 4 państwa członkowskie UE i państwa trzecie stowarzyszone z Programem, w tym co najmniej 8 wnioskodawców (beneficjentów, nie podmiotów stowarzyszonych). Konsorcjum musi obejmować co najmniej 3 podmioty rynku pracy (przedsiębiorstwa lub spółki lub pośredniczące organizacje przedstawicielskie, takie jak izby, związki zawodowe lub stowarzyszenia branżowe) oraz co najmniej 3 organizatorów kształcenia i szkolenia (VET i instytucje szkolnictwa wyższego) w roli partnerów wnioskodawców (beneficjentów, nie podmiotów stowarzyszonych). W każdym wniosku w roli wnioskodawców, (beneficjentów, nie podmiotów stowarzyszonych) powinna występować co najmniej jedna instytucja szkolnictwa wyższego i jeden organizator kształcenia i szkolenia zawodowego.

Podmiotów stowarzyszonych i partnerów stowarzyszonych nie wlicza się do minimalnych kryteriów kwalifikowalności w odniesieniu do składu konsorcjum i nie mogą być oni koordynatorami.

Czas trwania projektu

Czas trwania projektu zwykle powinien wynosić 24 miesiące lub 36 miesięcy (istnieje możliwość ich przedłużenia w należycie uzasadnionych przypadkach, w drodze zmiany).

Czas trwania projektu należy określić na etapie składania wniosku na podstawie celu projektu i rodzaju działań zaplanowanych na okres realizacji projektu.

Gdzie należy złożyć wniosek?

Do Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury (EACEA) przez portal „Funding & tender opportunities”.

Identyfikator zaproszenia – grupa 1: ERASMUS-EDU-2024-PI-ALL-INNO-EDU-ENTERP

Kiedy należy złożyć wniosek?

Wnioskodawcy muszą złożyć wnioski o dofinansowanie do dnia 7 marca do godz. 17:00:00 (czasu obowiązującego w Brukseli).

Organizacje wnioskujące będą oceniane na podstawie odpowiednich kryteriów wyłączających oraz kryteriów wyboru. W celu uzyskania dodatkowych informacji proszę zapoznać się z częścią C niniejszego przewodnika.

Aby kwalifikować się do otrzymania dofinansowania w ramach programu Erasmus+, wnioski w sprawie projektów dotyczących grupy -2 – sojusze na rzecz współpracy sektorowej w zakresie umiejętności (wdrażanie planu działania) muszą spełniać następujące kryteria:

Uprawnione organizacje uczestniczące (Kto może złożyć wniosek?)

Wnioskodawcy (odpowiednio beneficjenci i podmioty stowarzyszone) muszą być:

• zarejestrowanymi członkami paktu na rzecz umiejętności⁸
• organizacjami publicznymi lub prywatnymi legalnie ustanowionymi w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem, takimi jak: 
  • Instytucje szkolnictwa wyższego
  • Organizatorzy kształcenia i szkolenia zawodowego
  • Sieci organizatorów kształcenia i szkolenia zawodowego
  • Małe, średnie lub duże przedsiębiorstwa (w tym przedsiębiorstwa społeczne)
  • Instytuty badawcze
  • Organizacje pozarządowe
  • Podmioty publiczne na szczeblu lokalnym, regionalnym lub krajowym
  • Organizacje zajmujące się kształceniem, szkoleniem i młodzieżą
  • Pośrednicy reprezentujący organizacje lub przedsiębiorstwa zajmujące się kształceniem, szkoleniem lub młodzieżą
  • Organy ds. akredytacji, certyfikacji, uznawania lub kwalifikacji
  • Izby handlowe, przemysłowe lub pracy, izby rzemieślnicze
  • Europejscy lub krajowi partnerzy społeczni
  • Szpitale lub inne instytucje opiekuńcze, w tym instytucje opieki długoterminowej
  • Organy odpowiedzialne za kwestie związane z kształceniem i szkoleniem lub zatrudnieniem na szczeblu regionalnym lub krajowym
  • Usługi związane z zatrudnieniem
  • Krajowe urzędy statystyczne
  • Agencje rozwoju gospodarczego
  • Stowarzyszenia sektorowe lub zawodowe
  • Rady ds. umiejętności sektorowych
  • Organy świadczące usługi poradnictwa zawodowego, doradztwa zawodowego i usługi informacyjne w tym zakresie oraz służby zatrudnienia

Organizacje z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem mogą również uczestniczyć w charakterze beneficjentów, podmiotów stowarzyszonych lub partnerów stowarzyszonych, ale nie koordynatorów, jeżeli ich uczestnictwo wnosi istotną wartość dodaną do projektu.

Wyjątek: organizacje z Białorusi (region 2) i z Federacji Rosyjskiej (region 4) nie kwalifikują się do udziału w tej akcji. 

Instytucje szkolnictwa wyższego ustanowione w państwie członkowskim UE lub państwie trzecim stowarzyszonym z Programem muszą posiadać ważną Kartę Erasmusa dla szkolnictwa wyższego (ECHE). ECHE nie jest wymagana w przypadku uczestniczących instytucji szkolnictwa wyższego z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem.

Skład konsorcjum (Liczba i profil organizacji uczestniczących)

Sojusze na rzecz współpracy sektorowej w zakresie umiejętności (plan działania) muszą obejmować co najmniej 8 państw członkowskich UE lub państw trzecich stowarzyszonych z Programem i co najmniej 12 wnioskodawców (beneficjentów, nie podmiotów stowarzyszonych). Konsorcjum musi obejmować co najmniej 5 podmiotów rynku pracy (przedsiębiorstw lub spółek lub pośredniczących organizacji przedstawicielskich, takich jak izby handlowe, związki zawodowe lub stowarzyszenia branżowe) oraz co najmniej 5 organizatorów kształcenia i szkolenia (VET i instytucji szkolnictwa wyższego) w roli wnioskodawców (beneficjentów, nie podmiotów stowarzyszonych). W każdym wniosku w roli wnioskodawców, (beneficjentów, nie podmiotów stowarzyszonych) powinna występować co najmniej jedna instytucja szkolnictwa wyższego i jeden organizator kształcenia i szkolenia zawodowego.

Podmiotów stowarzyszonych i partnerów stowarzyszonych nie wlicza się do minimalnych kryteriów kwalifikowalności w odniesieniu do składu konsorcjum i nie mogą być oni koordynatorami.

Sektory lub obszary

14 ekosystemów przemysłowych określonych w rocznym sprawozdaniu dotyczącym jednolitego rynku z  2021 r.⁹ :

1. mobilność-transport-motoryzacja:produkcja pojazdów silnikowych, statków i pociągów oraz akcesoriów; ich naprawa i konserwacja; transport towarowy itp.
2. wyroby włókiennicze:produkcja wyrobów włókienniczych, odzieży, obuwia, wyrobów skórzanych i biżuterii itp.
3. energia odnawialna:silniki elektryczne, silniki i turbiny; wytwarzanie energii elektrycznej; wytwarzanie i dystrybucja gazu itp.
4. elektronika:produkcja elektroniki itp.
5. ekspozycje detaliczne:sprzedaż detaliczna; sprzedaż hurtowa powiązana z konsumentami itp.
6. budownictwo:budowa budynków mieszkalnych i niemieszkalnych; budowa dróg i linii kolejowych; budowa obiektów użyteczności publicznej i inżynierii lądowej; powiązane działania.
7. przemysł lotniczy, kosmiczny i obronny:Produkcja statków powietrznych; produkcja statków kosmicznych i powiązane usługi; produkty i technologie związane z obronnością itp.
8. branże niskoemisyjne i energochłonne:wydobycie paliw kopalnych; rafinacja; wytwarzanie produktów o znacznym wpływie na środowisko: tworzyw sztucznych, chemikaliów, nawozów, żelaza i stali, produktów leśnych, cementu, kauczuku, metali nieżelaznych itp.
9. turystyka:przewóz osób i podróż; hotele i zakwaterowanie krótkoterminowe; restauracje i usługi gastronomiczne; wydarzenia, parki rozrywki itp.
10. sektor rolno-spożywczy:produkcja roślinna i zwierzęca; przetwórstwo spożywcze; działalność weterynaryjna itp.
11. sektor kultury i kreatywny:gazety, książki i czasopisma; filmy kinowe, nagrania wideo i telewizja; radio i muzyka; itp.
12. technologie cyfrowe:telekomunikacja; oprogramowanie i programowanie; portale internetowe; produkcja komputerów i sprzętu komputerowego itp.
13. bliskość i gospodarka społeczna:przedsiębiorstwa społeczne, stowarzyszenia i spółdzielnie mające na celu generowanie skutków społecznych itp.
14. zdrowie:produkty farmaceutyczne i sprzęt medyczny; szpitale, domy i zakłady opieki itp.

Sojusze muszą wybrać do swojego wniosku jeden ekosystem przemysłowy, którego będzie dotyczył ich projekt¹⁰ .

Wniosek może dotyczyć ekosystemu, który nie jest objęty projektem w ramach realizowanego planu działania, lub ekosystemu, który już ma realizowany plan działania. W tym ostatnim przypadku wniosek musi dotyczyć dziedzin i obszarów, które są wyraźnie różne od tych, których dotyczy projekt/projekty w ramach realizowanego planu działania¹¹ .

Czas trwania projektu

Czas trwania projektu powinien zwykle wynosić 48 miesięcy (istnieje możliwość jego przedłużenia w należycie uzasadnionych przypadkach, w drodze zmiany umowy o udzielenie dotacji).

Gdzie należy złożyć wniosek?

Do Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury (EACEA) przez portal „Funding & tender opportunities”.

Identyfikator zaproszenia – grupa 2: ERASMUS-EDU-2024-PI-ALL-INNO-BLUEPRINT

Kiedy należy złożyć wniosek?

Wnioskodawcy muszą złożyć wnioski o dofinansowanie do dnia 7 marca do godz. 17:00:00 (czasu obowiązującego w Brukseli).

Organizacje wnioskujące będą oceniane na podstawie odpowiednich kryteriów wyłączających oraz kryteriów wyboru. W celu uzyskania dodatkowych informacji proszę zapoznać się z częścią C niniejszego przewodnika.

Opracowanie projektu

W ramach każdego z sojuszu wdraża się spójny, kompleksowy i zmienny zestaw wzajemnie powiązanych działań w celu zwiększenia innowacyjności w szkolnictwie wyższym, kształceniu i szkoleniu zawodowym oraz przedsiębiorstwach (w tym dużych, małych i średnich przedsiębiorstwach oraz przedsiębiorstwach społecznych), a także w szerszym środowisku społeczno-gospodarczym.

Grupa 1: Sojusze na Rzecz Edukacji i Przedsiębiorstw

Co najmniej jedno z następujących działań (niewyczerpujący wykaz) powinno być uwzględnione w każdym sojuszu na rzecz edukacji i przedsiębiorstw:

Pobudzanie innowacyjności

• Wspólne opracowywanie i wdrażanie nowych metod uczenia się i nauczania (takich jak nowe wielodyscyplinarne programy nauczania, nauczanie i uczenie się skoncentrowane na osobie uczącej się i oparte na rozwiązywaniu rzeczywistych problemów, wykorzystywanie innowacyjnych technologii, pełniejsze wykorzystanie mikropoświadczeń);
• Opracowywanie i testowanie ciągłych programów i działań edukacyjnych we współpracy z przedsiębiorstwami i wewnątrz nich
• Opracowywanie i realizacja programów edukacyjnych i szkoleniowych wspierających rozwój umiejętności potrzebnych w dziedzinach związanych z najbardziej zaawansowanymi technologiami;
• Tworzenie inkubatorów przedsiębiorczości w instytucjach kształcenia i szkolenia w całej Europie, w ścisłej współpracy z sektorem przedsiębiorczości, aby pomóc studentom-przedsiębiorcom w przekształceniu swoich pomysłów w przedsiębiorstwa. Można to osiągnąć, na przykład, poprzez zapewnienie szerokiego zakresu usług, począwszy od szkoleń w zakresie umiejętności, finansów, biznesu i zarządzania, jak również zapewnienie przestrzeni biurowej i ułatwienie finansowania kapitałem wysokiego ryzyka.
• Opracowywanie i testowanie rozwiązań dotyczących pilnego zapotrzebowania społecznego, któremu nie jest w stanie sprostać rynek, a które dotyczy słabszych grup społecznych podejmowanie wyzwań społecznych lub związanych ze zmianami postaw i wartości, strategii i polityki, struktur i procesów organizacyjnych, systemów realizacji i usług
• Opracowywanie rozwiązań trudnych problemów, innowacji produktowych i procesowych (poprzez wspólną pracę studentów, nauczycieli akademickich i praktyków).

Rozwijanie zmysłu inicjatywy i przedsiębiorczości, kompetencji i umiejętności

• Opracowanie nowych metod nauczania i narzędzi służących do kształcenia, które uwzględniają uczenie się umiejętności przekrojowych i stosowanie ich w programach szkolnictwa wyższego i VET przygotowywanych we współpracy z przedsiębiorstwami, mających na celu zwiększenie szans na zatrudnienie, pobudzanie kreatywności oraz tworzenie nowych ścieżek kariery.
• Wprowadzanie, w stosownych przypadkach, zmysłu inicjatywy i przedsiębiorczości w danej dyscyplinie, danym programie nauczania, kursie itp. w celu zapewnienia studentom, badaczom, pracownikom i edukatorom kompetencji, umiejętności i motywacji do rozwijania zmysłu inicjatywy i przedsiębiorczości oraz zdolności do stawiania czoła różnym wyzwaniom w życiu edukacyjnym, zawodowym i prywatnym.
• Otwieranie nowych możliwości uczenia się dzięki praktycznemu stosowaniu umiejętności z zakresu przedsiębiorczości, co może obejmować komercjalizację nowych usług, produktów i prototypów oraz tworzenie podmiotów gospodarczych typu start-up i spin-off lub do tego prowadzić.
• Wprowadzenie podejścia bardziej „skupionego na studencie”, w ramach którego studenci dostosowują swoje ścieżki uczenia się do własnych potrzeb.

Pobudzanie przepływu i wymiany wiedzy między instytucjami szkolnictwa wyższego, VET, przedsiębiorstwami i instytutami badawczymi

• Tworzenie sprzyjających włączeniu i powiązanych systemów szkolnictwa wyższego, VET oraz przedsiębiorstw poprzez wzajemne zaufanie, transgraniczne uznawanie i certyfikację, elastyczne ścieżki uczenia się między VET i szkolnictwem wyższym, wspieranie VET na wyższych poziomach europejskich ram kwalifikacji oraz wspieranie mobilności osób uczących się i pracowników;
• Praktyki zawodowe i związane z zakresem studiów działania w przedsiębiorstwach, które to działania stanowią nieodłączny element programu nauczania i są uznawane i za które przysługują punkty zaliczeniowe Struktury do badania i testowania innowacyjnych rozwiązań Ograniczone w czasie wymiany studentów, naukowców, kadry dydaktycznej i pracowników firm Zapewnianie zachęt do zaangażowania kadry z firm w nauczanie i prowadzenie badań analiza danych z badań. W stosownych przypadkach projekty mogą być powiązane z europejskim sojuszem na rzecz przygotowania zawodowego¹² .

Identyfikacja potrzeb rynku związanych z odpornością i powstających zawodów

• Identyfikacja potrzeb rynku i powstających zawodów (po stronie popytu), zwiększenie zdolności systemów do reagowania na potrzeby rynku pracy na wszystkich poziomach (po stronie podaży) Dostosowanie oferty szkolnictwa wyższego i VET do potrzeb w zakresie umiejętności poprzez opracowanie i realizację transnarodowych, sektorowych programów nauczania uwzględniających uczenie się oparte na pracy.
• Określanie tych umiejętności, które są potrzebne w domenie publicznej do rozwiązywania problemów społecznych (np. w zakresie zmiany klimatu, zdrowia i umiejętności związanych z najbardziej zaawansowanymi technologiami) i zwiększania odporności na poziomie społecznym i wspólnotowym w tym poprzez współpracę organizatorów szkolnictwa wyższego oraz kształcenia i szkolenia zawodowego z organami krajowymi, regionalnymi i samorządami terytorialnymi oraz sektorem prywatnym mającą na celu wniesienie wkładu w opracowanie i wdrożenie strategii inteligentnej specjalizacji w regionach.
• Zapewnienie wsparcia w celu przezwyciężenia niedopasowania umiejętności zarówno w zakresie odporności, jak i potrzeb rynku.

Grupa 2: Sojusze na rzecz współpracy sektorowej w zakresie umiejętności (realizacja „Planu Działania”)

Należy zrealizować następujące działania:

Opracowanie strategicznego podejścia do współpracy sektorowej w zakresie umiejętności

• Nawiązanie zrównoważonej współpracy w obszarze rozwijania umiejętności między kluczowymi branżowymi zainteresowanymi stronami, z uwzględnieniem partnerów społecznych, organizatorami kształcenia i szkolenia oraz organami publicznymi (na szczeblu krajowym i regionalnym). Celem projektu będzie także budowanie współpracy między dużymi a mikro, małymi i średnimi przedsiębiorstwami (MŚP) w całym łańcuchu wartości w danym ekosystemie przemysłowym.
• Ciągłe gromadzenie informacji na temat umiejętności: Przekazywanie istotnych dowodów jakościowych na szczeblu unijnym lub regionalnym oraz danych ilościowych w formacie połączonych otwartych danych. Opracowywanie wspólnej metodyki przewidywania przyszłych potrzeb w zakresie umiejętności, a także przewidywanie przyszłych potrzeb oraz monitorowanie (w odstępach rocznych) zmian w obszarze popytu na umiejętności i podaży umiejętności w oparciu o wiarygodne scenariusze prognostyczne, korzystanie z unijnej panoramy umiejętności oraz, w stosownych przypadkach, pracy OECD, Światowego Forum Ekonomicznego oraz istniejących sojuszy na rzecz umiejętności sektorowych.
• Mapowanie istniejącego, dostępnego w sektorze/ekosystemie wsparcia w zakresie podnoszenia i zmiany kwalifikacji (zapewnianego przez przedstawicieli przemysłu oraz publiczne i prywatne zainteresowane strony) oraz identyfikacja, które z tych działań można zintensyfikować, aby wspierać przedsiębiorstwa w łańcuchach wartości.
• Opracowanie strategii w obszarze umiejętności dla ekosystemu przemysłowego, w tym priorytetów akcji, na podstawie zgromadzonych informacji na temat umiejętności, aby wesprzeć realizację celów dotyczących zmiany i podnoszenia kwalifikacji siły roboczej ekosystemu przemysłowego oraz tych, którzy mogliby dołączyć do sektora (np. osób nieaktywnych zawodowo). W strategii należy szczegółowo określić, w jaki sposób istotne tendencje, takie jak zmiany o charakterze globalnym, społecznym i technologicznym zachodzące w danym ekosystemie przemysłowym, mogą wpłynąć na kwestie związane z miejscami pracy oraz na potrzeby w zakresie umiejętności. W strategii należy przedstawić orientacyjny harmonogram jej realizacji i zwrócić szczególną uwagę na wpływ technologii cyfrowych i najbardziej zaawansowanych technologii. Należy w niej zidentyfikować i zdefiniować profile zawodowe i powiązane umiejętności, które prawdopodobnie powstaną w sektorze (tj. będą zupełnie nowe). W strategii należy zidentyfikować także kluczowe podmioty przemysłu oraz zainteresowane strony, które powinny być zaangażowane we wdrażanie strategii. Wspomniana strategia powinna stanowić jeden z pierwszych, kluczowych wyników projektu – należy przedstawić precyzyjnie określony zestaw działań, kluczowych etapów i dobrze określonych wyników, a także konkretne akcje priorytetowe umożliwiające ustalenie najlepszego sposobu dostosowania przyszłego popytu na umiejętności do podaży umiejętności w przypadku tych powstających zawodów. Strategia powinna być stosowana jako podstawa do budowania partnerstwa w ramach paktu na rzecz umiejętności.
• W stosownych przypadkach zapewnianie dostępności rezultatów projektów w formacie otwartych danych, tak aby można było wprowadzić je do gromadzonych przez Cedefop informacji na temat umiejętności i europejskiej klasyfikacji umiejętności, kompetencji, kwalifikacji i zawodów (ESCO).
• Przekazywanie istotnych dowodów jakościowych na szczeblu unijnym lub regionalnym oraz danych ilościowych w formacie połączonych otwartych danych.

Opracowanie europejskiego „podstawowego” programu nauczania o zasięgu sektorowym oraz programów szkoleniowych

W pierwszym roku aktywności (działania reaktywne)

Równolegle do powyższych akcji wszystkie projekty powinny szybko spełnić pilne potrzeby w zakresie umiejętności w zawodach w ekosystemie przemysłowym spowodowane pandemią COVID-19 oraz transformacją cyfrową i ekologiczną (dowody zostaną przedstawione we wniosku):

• w miarę możliwości korzystanie z profili zawodowych zgodnych z ESCO oraz istniejącymi ramami kompetencji¹³ ;
• opracowywanie programów szkoleniowych kształcenia ustawicznego w celu podnoszenia i zmiany kwalifikacji siły roboczej przez innowacyjne uczenie się mieszane i oparte na pracy;
• zapewnianie wysokiej jakości treści i nowych programów szkoleniowych przez stosowanie metod zapewniania jakości zgodnie z EQAVET i ESG (normy i wytyczne dla zapewniania jakości w europejskim obszarze szkolnictwa wyższego);  
• zapewnienie szybkiego wdrażania i wykorzystywania programów szkoleniowych przez docieranie do głównych podmiotów w łańcuchach wartości w ramach ekosystemu przemysłowego, centrów doskonałości zawodowej¹⁴ , regionów wdrażających strategie inteligentnej specjalizacji¹⁵ , europejskich partnerstw klastrów¹⁶  oraz wspólnot wiedzy i innowacji (WWiI) Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT)¹⁷ , które są aktywne w tym samym ekosystemie przemysłowym.

Przez cały czas trwania projektu (proaktywna odpowiedź)

W ramach projektów należy zatem prowadzić działania z zakresu opracowywania profili zawodowych i treści szkoleń dla zmieniających się i powstających profili zawodowych:

• Opracowywanie – na podstawie zidentyfikowanego zapotrzebowania na umiejętności w przypadku powstających profili zawodowych w danym ekosystemie przemysłowym – nowych modułowych programów nauczania VET oraz powiązanych kwalifikacji dla kształcenia i szkolenia wstępnego (pełne programy nauczania do włączenia do krajowych systemów kształcenia i szkolenia) oraz kontynuowanie programów szkolenia zawodowego w celu podnoszenia lub zmiany kwalifikacji osób w wieku produkcyjnym (moduły służące spełnieniu potrzeb w zakresie umiejętności);
• te programy nauczania i szkoleniowe muszą składać się z jednostek efektów uczenia się zgodnie z europejskimi ramami kwalifikacji (ERK)/krajowymi ramami kwalifikacji oraz być dostosowane do ESCO; efektem programów nauczania powinny być umiejętności potrzebne do konkretnej pracy, a także kompetencje kluczowe¹⁸ , które obejmują zwłaszcza umiejętności przekrojowe oraz dyscypliny STEAM¹⁹ ;
• Włączanie okresów uczenia się opartego na pracy do nowych treści szkoleniowych, uwzględniając możliwość wykorzystywania wiedzy w praktycznych, „życiowych” sytuacjach w miejscu pracy, oraz – w miarę możliwości – wkomponowywanie transnarodowych doświadczeń w zakresie nauki do tych treści.
• Zarządzanie jakością nowych treści szkoleniowych poprzez stosowanie zasad zapewniania jakości EQAVET i ESG albo poprzez korzystanie z już istniejących systemów zapewniania jakości, które powinny być jednak zgodne z EQAVET i ESG.
• Promowanie odpowiednich kwalifikacji sektorowych, w tym transnarodowych wspólnych programów (obejmujących europejskie podstawowe profile zawodowe²⁰ ) przyznawanych przez więcej niż jednego organizatora kształcenia i szkolenia, co usprawni proces certyfikacji transgranicznej i budowanie wzajemnego zaufania, przyczyniając się do poprawy mobilności osób uczących się i mobilności zawodowej w danym sektorze.

Opracowanie „podstawowych” programów nauczania oraz programów szkoleniowych

• Opracowanie metod realizacji programów nauczania i programów szkoleniowych dostosowanych do poszczególnych grup docelowych przez wykorzystywanie innowacyjnych podejść do nauczania i uczenia się, w tym zapewnienie uczenia się opartego na pracy, korzystanie z rozwiązań w dziedzinie ICT (np. kształcenie mieszane, symulatory, rzeczywistość rozszerzona itp.), rozwiązań w zakresie mobilności wirtualnej/mieszanej dla osób uczących się i pracowników oraz z otwartych zasobów edukacyjnych (np. nauczanie udoskonalone dzięki AI, MOOC²¹ ).
• Opracowywanie działań służących usprawnieniu międzypokoleniowego transferu wiedzy zawodowej.  
• Opisywanie sposobów udoskonalania metod i procedur oceny w taki sposób, by obejmowały one wszystkie formy uczenia się, uwzględniając uczenie się oparte na pracy, oraz aby usprawniały proces zatwierdzania umiejętności i kompetencji nabytych przed przeprowadzeniem szkolenia.
• Korzystanie z nawiązanych kontaktów oraz nowych kontaktów nawiązanych z podmiotami po stronie popytu na etapie gromadzenia informacji na temat umiejętności, docieranie do podmiotów oferujących możliwości zatrudnienia, takich jak prywatni i publiczni pracodawcy oraz służby zatrudnienia, w celu potencjalnego znalezienia zatrudnienia dla absolwentów szkoleń.
• Identyfikowanie środków umożliwiających śledzenie losów osób uczących się po zakończeniu szkolenia, aby zagwarantować przekazywanie „informacji zwrotnych”²² . Takie systemy śledzenia i przekazywania informacji zwrotnych mogą wykorzystywać informacje uzyskane od przedsiębiorstw i osób uczących się / pracowników, a także publiczne zasoby informacyjne i informacje przekazywane przez zainteresowane strony na rynku pracy
• Proponowanie odpowiednich środków na rzecz formalnego uznawania nowych lub dostosowanych programów nauczania oraz kwalifikacji kształcenia i szkolenia zawodowego oraz szkolnictwa wyższego w krajach, w których zlokalizowani są partnerzy i w odpowiednim ekosystemie przemysłowym.

Opracowywanie długoterminowego planu działania na rzecz stopniowego wdrażania wyników projektu po zakończeniu jego realizacji

• Wspomniany plan musi opierać się na zrównoważonych partnerstwach między organizatorami kształcenia i szkolenia, kluczowymi zainteresowanymi stronami z danej branży a organami publicznymi (regionalnymi lub krajowymi) prowadzącymi działalność na odpowiednim szczeblu, aby ułatwić/wzmocnić partnerstwa na rzecz umiejętności z udziałem wielu zainteresowanych stron w ramach paktu na rzecz umiejętności w celu zmiany i podniesienia kwalifikacji siły roboczej. Należy w nim wskazać odpowiednie struktury zarządzania i przedstawić plany w zakresie skalowalności i stabilności finansowania.
• Plan musi zapewniać odpowiednią widoczność i szerokie rozpowszechnienie wyników, w tym również na szczeblu UE i na krajowym/regionalnym szczeblu politycznym; należy w nich także zawrzeć szczegółowe informacje na temat sposobu wdrażania stosownych środków na szczeblu krajowym lub regionalnym przy wsparciu odpowiednich organów publicznych.
• W planie należy przewidzieć, w jaki sposób będą aktualizowane wyniki projektu, w szczególności gromadzenie informacji na temat umiejętności, strategia i programy szkoleniowe, po zakończeniu czteroletniego projektu, w tym przez przewidzenie jego przyszłych źródeł finansowania.
• W planie należy wskazać, w jaki sposób za pomocą możliwości dotyczących finansowania unijnego (np. Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF), wieloletnie ramy finansowe UE (WRF) na lata 2021–2027, w tym europejskie fundusze strukturalne, InvestEU, Erasmus+), a także inwestycji prywatnych i finansowania krajowego/regionalnego można wspierać strategie w obszarze umiejętności. Należy w nim uwzględnić strategie inteligentnej specjalizacji, europejskie partnerstwa klastrów, sieci centrum doskonałości zawodowej oraz wspólnoty wiedzy i innowacji EIT.

W obu grupach (Grupie 1: Sojusze na Rzecz Edukacji i Przedsiębiorstw i Grupie 2: Sojusze na rzecz współpracy sektorowej w zakresie umiejętności (realizacja „Planu Działania”)

W przypadku sojuszy na rzecz innowacji wymaga się, aby w stosownych przypadkach wykorzystywały instrumenty i narzędzia dotyczące całej UE, takie jak ERK, ESCO, Europass (w tym europejskie poświadczenia cyfrowe w dziedzinie uczenia się), EQAVET i ESG. Jeżeli we wnioskach sugeruje się, na przykład, tworzenie społeczności praktyków lub opracowywanie stron internetowych na potrzeby współpracy, działania te powinny, w stosownych przypadkach, opierać się na istniejących platformach internetowych, takich jak Platforma Europejskiej Edukacji Szkolnej, EPALE lub społeczność praktyków VET na EPALE, i być realizowane z wykorzystaniem tych platform²³ .

Aby wypróbować i przetestować nowy program nauczania lub nowe metody szkolenia i uczenia się, w sojuszach na rzecz innowacji można organizować działania w zakresie mobilności edukacyjnej studentów, nauczycieli, naukowców i innych pracowników, o ile działania te wspierają/uzupełniają główne działania partnerstw i wnoszą wartość dodaną w realizację celów projektu.

Oczekiwany wpływ

Podstawą sojuszy na rzecz innowacji będzie strategiczne i trwałe współdziałanie w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego, szkolnictwa wyższego i przedsiębiorstw działających wspólnie na rzecz zwiększenia zdolności innowacyjnych Europy. Znacząco wzmocni ono synergie między obiema dziedzinami kształcenia w zakresie wspierania innowacji, nowych umiejętności, poczucia inicjatywy i przedsiębiorczego nastawienia. Oczekuje się, że te sojusze pomiędzy instytucjami szkolnictwa wyższego, VET oraz przedsiębiorstwami przyczynią się do rozwoju regionalnych ekosystemów i bezpośrednio dostarczą cennego wkładu w gospodarkę, wprowadzając uczenie się poprzez pracę. Podczas gdy uczelnie dysponują wiedzą i danymi badawczymi, które pozwalają im bezpośrednio przekazywać małym i średnim przedsiębiorstwom informacje w celu pobudzenia lokalnych gospodarek, organizatorzy kształcenia i szkolenia zawodowego zapewniają umiejętności potrzebne przedsiębiorstwom i są w stanie wspierać wzrost lokalnej gospodarki.

Zgodnie z oczekiwaniami na szerszą skalę sojusze na rzecz innowacji będą ukierunkowane na wyzwania społeczne i gospodarcze, zarówno w dziedzinie edukacji, jak i zatrudnienia, i będą uwzględniały kluczowe obszary, takie jak wyzwania związane z innowacjami, zapewnianie umiejętności, zmiana klimatu, zielona gospodarka, demografia, transformacja cyfrowa i sztuczna inteligencja. Korzyści można także czerpać ze współpracy z dużymi przedsiębiorstwami. Sojusze na rzecz innowacji skupią się na potrzebach obywateli i przyspieszą modernizację szkolnictwa wyższego oraz kształcenia i szkolenia zawodowego.

W pakcie na rzecz umiejętności ustanowione zostaną nie tylko ramy wdrażania pozostałych działań w ramach zaktualizowanego programu na rzecz umiejętności, ale także ramy upowszechniania i wykorzystywania wyników projektu sojuszy na rzecz innowacji. W szczególności wyniki planu działania sojuszy na rzecz współpracy sektorowej w zakresie umiejętności zostaną wykorzystane jako podstawa partnerstw sektorowych na szeroką skalę w ramach paktu na rzecz umiejętności.

Ponadto sojusze te przyczynią się do wdrażania komunikatu UE dotyczącego odnowionego programu dla szkolnictwa wyższego²⁴ , a także do stworzenia europejskiego obszaru edukacji²⁵ . Przyczynią się one również do wdrażania Nowego europejskiego planu na rzecz innowacji oraz unijnej strategii przemysłowej i strategii na rzecz MŚP (2021 r.).

Sojusze na rzecz innowacji będą także uwzględniały cele zrównoważonego rozwoju określone w Agendzie 2030²⁶ oraz postanowienia paryskiej deklaracji w sprawie zmiany klimatu²⁷ , jako nadrzędne parametry akcji, pomagając w ten sposób Komisji Europejskiej wdrożyć jej nowy Zielony Ład²⁸  oraz plan odbudowy dla Europy²⁹ . Sojusze wniosą również pomysły dotyczące inicjatywy „Nowy europejski Bauhaus”³⁰ , której celem jest zaprojektowanie nowych zrównoważonych sposobów życia, aby spełnić cele Zielonego Ładu.

Sojusze na rzecz innowacji mają wywierać krótko- i długoterminowy wpływ na wszelkiego rodzaju zainteresowane strony zaangażowane w projekt na poziomie indywidualnym, organizacyjnym i systemowym. Zgodnie z oczekiwaniami wpływ ten będzie wykraczał poza czas trwania projektu i poza organizacje zaangażowane w partnerstwa. Oczekuje się, że partnerstwo i działania będą trwałe. W tym celu rezultaty/wyniki mogą nie być odrębne/niezależne, lecz być połączone/zintegrowane z istniejącymi przedsięwzięciami, programami, projektami, platformami, operacjami itp.

Kryteria przyznania dofinansowania

Poniższe kryteria przyznania dofinansowania dotyczą Grupy -1 – Sojusze na Rzecz Edukacji i Przedsiębiorstw:

Adekwatność projektu (maksymalny wynik: 25 punktów)

Kontekst i cele ogólne 

• Związek z polityką i inicjatywami UE: we wniosku wzięto pod uwagę europejskie cele w dziedzinach kształcenia i szkolenia zawodowego, szkolnictwa wyższego i innowacji, a sam wniosek przyczynia się do ich osiągania; we wniosku wzięto pod uwagę istniejące narzędzia i inicjatywy UE służące rozwijaniu umiejętności i talentów.
• Cel: wniosek jest adekwatny do celów i działań danej akcji.

Wartości UE:

wniosek ma znaczenie dla poszanowania i propagowania wspólnych wartości UE, takich jak poszanowanie godności osoby ludzkiej, wolności, demokracji, równości, państwa prawnego, poszanowanie praw człowieka, jak również zwalczanie wszelkich form dyskryminacji.

Analiza potrzeb i szczegółowe cele

• Spójność: Cele i działania opierają się na kompleksowej, dobrze uzasadnionej i wysokiej jakości analizie problemów i potrzeb. Są wyraźnie zdefiniowane, realistyczne i dotyczą kwestii istotnych dla organizacji uczestniczących i dla danej akcji.
• Umiejętności cyfrowe: stopień, w jakim wniosek włącza umiejętności cyfrowe do treści szkoleniowych dla jednego profilu lub kilku pokrewnych profili zawodowych.
• Umiejętności ekologiczne: stopień, w jakim wniosek włącza umiejętności związane z przejściem na bardziej ekologiczną gospodarkę o obiegu zamkniętym do treści szkoleniowych dla jednego profilu lub kilku pokrewnych profili zawodowych.
• Umiejętności w zakresie odporności: zakres, w jakim wniosek łączy w sobie umiejętności związane ze zdolnością do przystosowania się, zarządzania zmianami i dbania o siebie nawzajem jako o wspólnotę.
• Umiejętności związane z najbardziej zaawansowanymi technologiami: w stosownych przypadkach stopień, w jakim we wniosku uwzględniono umiejętności związane z dziedzinami najbardziej zaawansowanych technologii.

Komplementarność z innymi działaniami i innowacjami – Europejska wartość dodana

• Innowacje: we wniosku uwzględnia się najnowsze metody i techniki, takie jak tworzenie inkubatorów w ramach instytucji kształcenia i szkolenia, co prowadzi do innowacyjnych rezultatów i rozwiązań specyficznych dla danego projektu odpowiadających potrzebom rynku, na przykład poprzez wkład w inicjatywę na rzecz talentów w dziedzinie najbardziej zaawansowanych technologii w ramach Nowego europejskiego planu na rzecz innowacji.
• Europejska wartość dodana: we wniosku wyraźnie wskazuje się wartość dodaną uzyskaną w wyniku transnarodowego charakteru projektu oraz potencjalną możliwość przenoszenia.
• Przedstawicielstwo w zakresie kształcenia i szkolenia: sojusz obejmuje partnerów, którzy w odpowiedni sposób reprezentują organizatorów kształcenia i szkoleń, oraz przedstawia wyraźne korzyści/istotność zarówno dla szkolnictwa wyższego, jak i dla VET.

Jakość planu projektu i jego realizacji (maksymalny wynik: 30 punktów)

Koncepcja i metodyka 

• Spójność: ogólny plan projektu zapewnia spójność między proponowanymi celami, metodyką, działaniami i budżetem projektu. We wniosku przedstawiono spójny i kompleksowy zestaw właściwych działań mających na celu zaspokojenie wskazanych potrzeb i prowadzących do oczekiwanych wyników, które mają zostać wykorzystane przez beneficjentów końcowych/grupy docelowe, co spowoduje osiągnięcie efektów pośrednich i długoterminowych skutków.
• Struktura: program prac jest jasny i zrozumiały oraz obejmuje wszystkie etapy realizacji projektu (przygotowanie, wdrażanie, wykorzystywanie, monitorowanie, ocenę i upowszechnianie).
• Metodyka: we wniosku, w stosownych przypadkach, wykorzystuje się takie instrumenty i narzędzia unijne związane z umiejętnościami i zawodami, jak: ERK, ESCO, Europass, EQAVET, ESG.

Zarządzanie projektami, zapewnienie jakości i strategia monitorowania i oceny 

• Zarządzanie: przewiduje się solidne ustalenia dotyczące zarządzania. Terminy, organizacja, zadania i obowiązki są dobrze określone i realistyczne. We wniosku dotyczącym projektu na każde działanie przydziela się odpowiednie zasoby.
• Plan prac: jakość i skuteczność planu prac, w tym zakres, w jakim zasoby przydzielono do pakietów prac są zgodne z ich celami i rezultatami.
• Jakość ustaleń dotyczących uznawania i poświadczania kwalifikacji: zgodnie z europejskimi narzędziami i zasadami przejrzystości i uznawalności, w tym dotyczącymi mikroreferencji.

Efektywność pod względem kosztów i zarządzanie finansami

• Budżet: w budżecie przewiduje się odpowiednie zasoby niezbędne do pomyślnej realizacji projektu, które nie są ani zawyżone ani zaniżone.
• Kontrola finansowa i kontrola jakości: środki kontroli (ciągła ocena jakości, wzajemne oceny, analizy porównawcze itp.) i wskaźniki jakości zapewniają wysoką jakość i opłacalność realizacji projektu. Wyzwania/ryzyko związane z projektem są wyraźnie wskazane, a działania ograniczające ryzyko są odpowiednio ukierunkowane. Procesy przeglądu przeprowadzanego przez ekspertów zaplanowano jako integralną część projektu. Program prac sojuszy obejmuje niezależną, zewnętrzną ocenę jakości w połowie okresu realizacji projektu oraz na zakończenie projektu.

Ustalenia w zakresie jakości partnerstwa i współpracy (maksymalny wynik: 25 punktów)

Struktura konsorcjum

• Skład: skład partnerstwa jest zgodny z celami akcji i projektu; stanowi on odpowiednie połączenie właściwych organizacji, m.in. z sektora kształcenia i szkolenia zawodowego, szkolnictwa wyższego i przedsiębiorstw posiadających niezbędny profil i umiejętności, stosowne doświadczenie związane z rolą pełnioną w projekcie, wiedzę fachową oraz wsparcie w zakresie zarządzania wymagane do pomyślnej realizacji projektu; sojusz obejmuje partnerów, którzy odpowiednio reprezentują dany sektor lub przedmiotowe podejście ogólnosektorowe.
• Zaangażowanie: wkład partnerów jest znaczący, adekwatny i komplementarny; podział obowiązków i zadań jest wyraźny, odpowiedni i przewiduje zaangażowanie i czynny udział wszystkich organizacji uczestniczących związany z ich szczególną wiedzą fachową i potencjałem.
• Zaangażowanie państw trzecich niestowarzyszonych z Programem: w stosownych przypadkach zaangażowanie organizacji uczestniczących z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem wnosi istotną wartość dodaną do sojuszu;

Zarządzanie konsorcjum i proces decyzyjny 

• Zadania: koordynator wykazuje zdolność wysokiej jakości zarządzania transnarodowymi sieciami oraz ich koordynacji, a także zdolność przywództwa w złożonym środowisku. Poszczególne zadania przydziela się na podstawie szczególnej wiedzy specjalistycznej każdego partnera.
• Współpraca/duch zespołowy: proponuje się skuteczny mechanizm zapewniający dobrą koordynację, rozstrzyganie sporów, podejmowanie decyzji i komunikację między organizacjami uczestniczącymi, uczestnikami i innymi odpowiednimi zainteresowanymi stronami
• Korzyści: sojusz zapewnia wyraźną wartość dodaną i korzyści dla każdej z organizacji partnerskich.

Wpływ (maksymalny wynik: 20 punktów)

Wpływ i zamierzone cele 

• Wykorzystywanie wyników: we wniosku dotyczącym projektu przedstawia się sposób, w jaki wyniki uzyskane dzięki sojuszowi będą wykorzystywane przez partnerów i inne zainteresowane strony. We wniosku zapewnia się środki do pomiaru wykorzystywania tych wyników w czasie trwania projektu i po jego zakończeniu.
• Wpływ: we wniosku wykazano, że projekt dotyczy istotnych zagadnień społecznych i gospodarczych oraz gwarantuje odpowiedni zasięg. Zapewnia on wpływ na grupy docelowe i odpowiednie zainteresowane strony odgrywające istotną rolę w danym sektorze, z uwzględnieniem kształcenia i szkolenia, na poziomie lokalnym, krajowym i europejskim. Przewiduje się w nim środki, cele i wskaźniki służące do monitorowania postępów (w tym w stosownych przypadkach dotyczących liczby szkolonych osób) i oceny oczekiwanego wpływu (krótko- i długoterminowego).

Komunikacja, rozpowszechnianie informacji i widoczność

• Upowszechnianie wyników: wniosek zawiera przejrzysty plan upowszechniania wyników oraz odpowiednie działania wraz z ich harmonogramem, narzędzia i kanały zapewniające skuteczne upowszechnianie wyników i korzyści wśród zainteresowanych stron i innych nieuczestniczących w projekcie odbiorców w czasie realizacji projektu i po jego zakończeniu.

Trwałość i kontynuacja

• Otwarty dostęp: w stosownych przypadkach we wniosku opisano sposób, w jaki powstałe materiały, dokumenty i media będą bezpłatnie udostępniane i promowane na podstawie licencji otwartych i nie zawiera nieproporcjonalnych ograniczeń.
• Trwałość: we wniosku wyjaśnia się, w jaki sposób zostanie opracowany plan działania na rzecz wdrażania wyników na szczeblu krajowym i regionalnym. Wniosek obejmuje odpowiednie środki i zawiera wskazanie zasobów finansowych (europejskich, krajowych i prywatnych), które zapewnią trwałość osiągniętych wyników i korzyści po zakończeniu projektu.

Aby wnioski zostały rozpatrzone do finansowania, muszą uzyskać co najmniej 70 punktów z uwzględnieniem koniecznego minimalnego wyniku kwalifikującego dla każdego z czterech kryteriów przyznania dofinansowania (co najmniej 13 punktów w kategorii „Adekwatność projektu”; 16 punktów w kategorii „Jakość planu projektu i jego realizacji”; 13 punktów w kategorii „Jakość partnerstwa i ustaleń dotyczących współpracy” oraz 11 punktów w kategorii „Wpływ”).

W przypadku wniosków, które uzyskają tyle samo punktów, pierwszeństwo zostanie przyznane według wyników, które otrzymały w zakresie kryterium „Adekwatność”. Jeśli wyniki te są równe, pierwszeństwo zostanie ustalone na podstawie wyników uzyskanych za kryterium „Jakość planu projektu i jego realizacji”. Jeśli wyniki te są równe, pierwszeństwo zostanie ustalone na podstawie wyników uzyskanych za kryterium „Oddziaływania”.

Jeśli nie pozwala to na określenie pierwszeństwa, można dokonać dalszej priorytetyzacji, biorąc pod uwagę ogólny portfel projektów i tworzenie pozytywnych synergii między projektami lub inne czynniki związane z celami zaproszenia. Czynniki te zostaną udokumentowane w sprawozdaniu zespołu.

Poniższe kryteria przyznania dotyczą Grupy -2 – Sojusze na Rzecz Współpracy sektorowej (wdrażanie „Planu Działania”):

Adekwatność projektu (maksymalny wynik: 25 punktów)

Kontekst i cele ogólne

• Związek z polityką i inicjatywami UE: we wniosku wzięto pod uwagę europejskie cele w dziedzinie szkolnictwa wyższego oraz kształcenia i szkolenia zawodowego oraz cele sektorowych polityk UE właściwe dla wybranego ekosystemu przemysłowego; wniosek przyczynia się do ich osiągnięcia i wspiera w danym ekosystemie przemysłowym partnerstwo na rzecz umiejętności na dużą skalę w ramach paktu na rzecz umiejętności. Wniosek przyczynia się do realizacji europejskiego programu na rzecz umiejętności i uwzględniono w nim narzędzia UE. We wniosku dotyczącym ekosystemu przemysłowego, w którym wprowadzono już sojusz wspierający realizację planu działania, należy wyraźnie określić, w jaki sposób będzie w nim wykorzystany poprzedni projekt w ramach realizowanego planu działania; zakres wniosku, jego wyniki i działania nie mogą się w żaden sposób pokrywać. W przypadku identycznej jakości jako bardziej istotny oceniony zostanie wniosek dotyczący ekosystemu, który nie jest w ogóle objęty aktualnym sojuszem wspierającym realizację planu działania, niż wniosek dotyczący ekosystemu, w którym plan jest już realizowany.
• Cel: wniosek jest adekwatny do celów i działań danej akcji. Wniosek obejmuje w szczególności zmiany w bardzo istotnym zestawie powstających profili zawodowych, a także zaprojektowanie powiązanych kwalifikacji, zorganizowanych w jednostki efektów uczenia się, zarówno na poziomach ERK 3–5, jak i 6–8. Wniosek obejmuje zaprojektowanie, sprawdzenie i wstępne zapewnienie odpowiednich programów kształcenia i szkolenia opracowanych i realizowanych w postaci modułowych, elastycznych i dostępnych możliwości uczenia się z uwzględnieniem sprawdzenia nabytych wcześniej umiejętności.

Wartości UE:

wniosek ma znaczenie dla poszanowania i propagowania wspólnych wartości UE, takich jak poszanowanie godności osoby ludzkiej, wolności, demokracji, równości, państwa prawnego, poszanowanie praw człowieka, jak również zwalczanie wszelkich form dyskryminacji.

Analiza potrzeb i szczegółowe cele

• Spójność: cele i działania opierają się na kompleksowej, dobrze uzasadnionej i wysokiej jakości analizie problemów i potrzeb. Są wyraźnie zdefiniowane, realistyczne i dotyczą kwestii istotnych dla organizacji uczestniczących i dla danej akcji.
• Reprezentacja sektora/obszaru: sojusz obejmuje partnerów, którzy odpowiednio reprezentują dany ekosystem przemysłowy.
• Umiejętności cyfrowe: stopień, w jakim wniosek włącza umiejętności cyfrowe do treści szkoleniowych dla jednego profilu lub kilku pokrewnych profili zawodowych;
• Umiejętności ekologiczne: stopień, w jakim wniosek włącza umiejętności związane z przejściem na bardziej ekologiczną gospodarkę o obiegu zamkniętym do treści szkoleniowych dla jednego profilu lub kilku pokrewnych profili zawodowych.
• Umiejętności w zakresie odporności: zakres, w jakim wniosek łączy w sobie umiejętności związane ze zdolnością do przystosowania się, zarządzania zmianami i dbania o siebie nawzajem jako o wspólnotę.
• Umiejętności związane z najbardziej zaawansowanymi technologiami: w stosownych przypadkach stopień, w jakim we wniosku uwzględniono umiejętności związane z dziedzinami najbardziej zaawansowanych technologii³¹ .

Komplementarność z innymi działaniami i innowacjami – Europejska wartość dodana 

• Innowacje: we wniosku uwzględnia się najnowocześniejsze metody i techniki, co skutkuje innowacyjnymi wynikami i rozwiązaniami.
• Europejska wartość dodana: wniosek dotyczący projektu wyraźnie wykazuje wartość dodaną uzyskaną przez transnarodowy charakter projektu.
• Przedstawicielstwo w zakresie kształcenia i szkolenia: sojusz obejmuje partnerów, którzy odpowiednio reprezentują organizatorów kształcenia i szkolenia.

Jakość planu projektu i jego realizacji (maksymalny wynik: 30 punktów)

Koncepcja i metodyka

• Spójność: We wniosku przedstawiono spójny i kompleksowy zestaw właściwych działań mających na celu zaspokojenie wskazanych potrzeb i prowadzących do oczekiwanych wyników.
• Struktura: program prac jest jasny i zrozumiały oraz obejmuje wszystkie etapy realizacji projektu (przygotowanie, wdrażanie, wykorzystywanie, monitorowanie, ocenę i upowszechnianie).
• Metodyka: we wniosku, w stosownych przypadkach, wykorzystuje się takie instrumenty i narzędzia unijne związane z umiejętnościami i zawodami, jak: ERK, ESCO, Europass, EQAVET, ESG.

Zarządzanie projektami, zapewnienie jakości i strategia monitorowania i oceny 

• Zarządzanie: przewiduje się solidne ustalenia dotyczące zarządzania. Terminy, organizacja, zadania i obowiązki są dobrze określone i realistyczne. We wniosku dotyczącym projektu na każde działanie przydziela się odpowiednie zasoby.
• Plan prac: jakość i skuteczność planu prac, w tym zakres, w jakim zasoby przydzielono do pakietów prac są zgodne z ich celami i rezultatami.
• Jakość ustaleń dotyczących uznawania i poświadczania kwalifikacji: zgodnie z europejskimi narzędziami i zasadami przejrzystości i uznawalności.

Efektywność pod względem kosztów i zarządzanie finansami

• Budżet: w budżecie przewiduje się odpowiednie zasoby niezbędne do pomyślnej realizacji projektu, które nie są ani zawyżone ani zaniżone, a sam budżet jest proporcjonalny do zakresu wniosku; oczekuje się, że we wniosku dotyczącym ekosystemu przemysłowego, w którym sojusz wspierający realizację planu działania już trwa, zostanie przedłożony budżet, w ramach którego wyraźnie będzie zapobiegało się podwójnemu finansowaniu, gdyż wniosek ten będzie stanowił uzupełnienie już dokonanych prac w ramach realizowanego planu działania i będzie z nich korzystał.
• Kontrola finansowa i kontrola jakości: środki kontroli (ciągła ocena jakości, wzajemne oceny, analizy porównawcze itp.) i wskaźniki jakości zapewniają wysoką jakość i opłacalność realizacji projektu. Wyzwania/ryzyko związane z projektem są wyraźnie wskazane, a działania ograniczające ryzyko są odpowiednio ukierunkowane. Procesy przeglądu przeprowadzanego przez ekspertów zaplanowano jako integralną część projektu. Program prac sojuszy obejmuje niezależną, zewnętrzną ocenę jakości w połowie okresu realizacji projektu oraz na zakończenie projektu.

Ustalenia w zakresie jakości partnerstwa i współpracy (maksymalny wynik: 25 punktów)

Struktura konsorcjum

• Skład: w skład partnerstwa wchodzą partnerzy partnerstw na rzecz umiejętności na dużą skalę w ramach paktu na rzecz umiejętności; stanowi on odpowiednie połączenie właściwych organizacji, m.in. z sektora kształcenia i szkolenia zawodowego, szkolnictwa wyższego i przemysłu, w tym MŚP, posiadających niezbędny profil, umiejętności, doświadczenie, wiedzę fachową oraz wsparcie w zakresie zarządzania wymagane do pomyślnej realizacji projektu. Partnerstwo zaproponowane we wniosku wykazuje wiedzę fachową i reprezentatywność odpowiedniego partnerstwa na rzecz umiejętności na dużą skalę w ramach paktu. Udział europejskich partnerów społecznych lub krajowych partnerów społecznych w krajach objętych sojuszem jest wysoce adekwatny. Zasięg geograficzny działania i reprezentatywność odpowiednich partnerów w państwach członkowskich UE i regionach zaangażowanych w sojusz powinny zapewniać sojuszowi duży potencjał wdrożeniowy w krajach i regionach objętych sojuszem (np. przez udział europejskiej organizacji sektorowej lub europejskich partnerów społecznych).
• Zaangażowanie: wkład partnerów jest znaczący, adekwatny i komplementarny; podział obowiązków i zadań jest wyraźny, odpowiedni i przewiduje zaangażowanie i czynny udział wszystkich organizacji uczestniczących związany z ich szczególną wiedzą fachową i potencjałem.
• Zaangażowanie państw trzecich niestowarzyszonych z Programem: w stosownych przypadkach zaangażowanie organizacji uczestniczących z państw trzecich niestowarzyszonych z Programem wnosi istotną wartość dodaną do sojuszu;

Zarządzanie konsorcjum i proces decyzyjny

• Zadania: koordynator wykazuje zdolność wysokiej jakości zarządzania transnarodowymi sieciami oraz ich koordynacji, a także zdolność przywództwa w złożonym środowisku. Poszczególne zadania przydziela się na podstawie szczególnej wiedzy specjalistycznej każdego partnera.
• Współpraca/duch zespołowy: proponuje się skuteczny mechanizm zapewniający dobrą koordynację, podejmowanie decyzji i komunikację między organizacjami uczestniczącymi, uczestnikami i innymi odpowiednimi zainteresowanymi stronami.
• Korzyści: sojusz zapewnia wyraźną wartość dodaną i korzyści dla odpowiedniego partnerstwa na rzecz umiejętności na dużą skalę.

Wpływ (maksymalny wynik: 20 punktów)

Wpływ i zamierzone cele

• Wykorzystywanie wyników: we wniosku przedstawia się sposób, w jaki wyniki uzyskane dzięki sojuszowi zostaną wdrożone zgodnie z celami i zobowiązaniami odpowiedniego partnerstwa na rzecz umiejętności na dużą skalę w ramach paktu na rzecz umiejętności.
• Wpływ: we wniosku wykazano, że projekt dotyczy istotnych zagadnień społecznych i gospodarczych oraz gwarantuje odpowiedni zasięg. Zapewnia on wpływ na grupy docelowe i odpowiednie zainteresowane strony odgrywające istotną rolę w danym ekosystemie, z uwzględnieniem kształcenia i szkolenia, na poziomie lokalnym, krajowym i europejskim, takie jak zainteresowane strony, które dołączyły do paktu na rzecz umiejętności. Przewiduje się w nim środki, cele i wskaźniki służące do monitorowania postępów (w tym w stosownych przypadkach dotyczących liczby szkolonych osób) i oceny oczekiwanego wpływu (krótko- i długoterminowego).

Komunikacja, rozpowszechnianie informacji i widoczność

• Upowszechnianie wyników: wniosek zawiera przejrzysty plan upowszechniania wyników oraz odpowiednie działania wraz z ich harmonogramem, narzędzia i kanały zapewniające skuteczne upowszechnianie wyników i korzyści wśród zainteresowanych stron.

Trwałość i kontynuacja

• Otwarty dostęp: w stosownych przypadkach we wniosku opisano sposób, w jaki powstałe materiały, dokumenty i media będą bezpłatnie udostępniane i promowane na podstawie licencji otwartych i w połączonym formacie otwartych danych, przy czym wniosek ten nie zawiera nieproporcjonalnych ograniczeń.
• Trwałość: we wniosku wyjaśnia się, w jaki sposób zostanie opracowany plan działania na rzecz wdrażania wyników na szczeblu krajowym i regionalnym. Wniosek obejmuje odpowiednie środki i zawiera wskazanie zasobów finansowych (europejskich, krajowych i prywatnych), które zapewnią trwałość wyników i korzyści osiągniętych przez sojusz po zakończeniu projektu.

Aby wnioski zostały rozpatrzone do finansowania, muszą uzyskać co najmniej 70 punktów z uwzględnieniem koniecznego minimalnego wyniku kwalifikującego dla każdego z czterech kryteriów przyznania dofinansowania (co najmniej 13 punktów w kategorii „Adekwatność projektu”; 16 punktów w kategorii „Jakość planu projektu i jego realizacji”; 13 punktów w kategorii „Jakość partnerstwa i ustaleń dotyczących współpracy” oraz 11 punktów w kategorii „Wpływ”).

W przypadku wniosków, które uzyskają tyle samo punktów, pierwszeństwo zostanie przyznane według wyników, które otrzymały w zakresie kryterium „Adekwatność”. Jeśli wyniki te są równe, pierwszeństwo zostanie ustalone na podstawie wyników uzyskanych za kryterium „Jakość planu projektu i jego realizacji”. Jeśli wyniki te są równe, pierwszeństwo zostanie ustalone na podstawie wyników uzyskanych za kryterium „Oddziaływania”.

Jeśli nie pozwala to na określenie pierwszeństwa, można dokonać dalszej priorytetyzacji, biorąc pod uwagę ogólny portfel projektów i tworzenie pozytywnych synergii między projektami lub inne czynniki związane z celami zaproszenia. Czynniki te zostaną udokumentowane w sprawozdaniu zespołu.

Jakie są zasady finansowania?

W tej akcji stosuje się model finansowania za pomocą kwot ryczałtowych. Jednorazowa kwota ryczałtowa zostanie określona dla każdej dotacji w oparciu o szacunkowy budżet akcji proponowanej przez wnioskodawcę. Kwota ta zostanie ustalona przez organ przyznający dofinansowanie na podstawie szacunkowego budżetu projektu, wyniku oceny i stopy finansowania w wysokości 80%.

Maksymalne kwoty dofinansowania UE na projekt są następujące:

• Grupa -1 – Sojusze na rzecz edukacji i przedsiębiorstw
  • 1 mln EUR (projekt 2-letni)
  • 1,5 mln EUR (projekt 3-letni)
• Grupa -2 – sojusze na rzecz współpracy sektorowej w zakresie umiejętności (realizacja „planu działania”):
  • 4 mln EUR (projekt 4-letni)

Wsparcie finansowe na rzecz osób trzecich w formie dofinansowania lub nagród jest niedozwolone.

Koszty pracy wolontariuszy są dozwolone. Przyjmują one formę kosztów jednostkowych określonych w decyzji Komisji w sprawie kosztów jednostkowych pracy wolontariuszy³² . Koszty jednostkowe MŚP ponoszone przez właścicieli MŚP bez wynagrodzenia są dozwolone. Powinny mieć one formę kosztów jednostkowych określonych w decyzji Komisji w sprawie kosztów jednostkowych ponoszonych przez właścicieli MŚP³³ .

W jaki sposób ustalana jest kwota ryczałtowa dla projektu?

Wnioskodawcy muszą wypełnić szczegółową tabelę budżetową zgodnie z formularzem wniosku, biorąc pod uwagę następujące kwestie:

1. budżet powinien zostać uszczegółowiony stosownie do potrzeb przez beneficjenta lub beneficjentów i podzielony na spójne pakiety prac (np. na kategorie „zarządzanie projektem”, „szkolenia”, „organizacja wydarzeń”, „przygotowanie i realizacja mobilności”, „komunikacja i upowszechnianie”, „zapewnienie jakości” itp.);
2. wniosek musi zawierać opis działań uwzględnionych w każdym pakiecie prac;
3. wnioskodawcy muszą przedstawić w swoim wniosku podział szacunkowych kosztów, ukazujący udział każdego pakietu prac (oraz, w ramach każdego pakietu prac, udział przypisany każdemu beneficjentowi i podmiotowi stowarzyszonemu);
4. opisane koszty mogą obejmować koszty osobowe, koszty podróży i utrzymania, koszty sprzętu i podwykonawstwa, jak również inne koszty (takie jak upowszechnianie informacji, publikowanie lub tłumaczenia).

Wnioski zostaną ocenione zgodnie ze standardowymi procedurami oceny przy pomocy ekspertów wewnętrznych lub zewnętrznych. Eksperci ci ocenią jakość wniosków pod kątem wymogów określonych w zaproszeniu oraz oczekiwanego wpływu, jakości i skuteczności akcji. Wartość kwoty ryczałtowej będzie ograniczona do maksymalnie 80% szacunkowego budżetu ustalonego po dokonaniu oceny.

Po dokonaniu oceny wniosku urzędnik zatwierdzający określi kwotę ryczałtową, biorąc pod uwagę wyniki przeprowadzonej oceny.

Parametry dofinansowania (maksymalna kwota dotacji itp.) zostaną określone w umowie o udzielenie dotacji. Zob. sekcja „Kwalifikowalne koszty bezpośrednie” w części C niniejszego przewodnika.

Osiągnięcia w ramach projektu będą oceniane na podstawie uzyskanych wyników. Ten system finansowania pozwoliłby skoncentrować się na rezultatach, a nie na wkładach, kładąc tym samym nacisk na jakość i poziom osiągania wymiernych celów.

Dalsze informacje można znaleźć we wzorze umowy o udzielenie dotacji dostępnej w portalu „Funding & tender opportunities”. 

Footnote

• 1 https://publications.jrc.ec.europa.eu/repository/bitstream/JRC101581/lfna27939enn.pdf ↩ back
• 2 Europejski program na rzecz umiejętności służący zrównoważonej konkurencyjności, sprawiedliwości społecznej i odporności: https://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=1223&langId=pl ↩ back
• 3 COM(2020) 102 final:https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A52020DC0102 ↩ back
• 4 https://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=1501 ↩ back
• 5 https://s3platform.jrc.ec.europa.eu/home ↩ back
• 6 https://www.clustercollaboration.eu ↩ back
• 7 https://eit.europa.eu/  ↩ back
• 8 https://pact-for-skills.ec.europa.eu/index_pl ↩ back
• 9 COM(2020) 102 final: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A52020DC0102 ↩ back
• 10 Na przykład sektor śródlądowych dróg wodnych lub sektor lotnictwa cywilnego mają części w dwóch różnych ekosystemach przemysłowych: przewóz osób należy do „turystyki”, natomiast transport towarowy należy do „mobilności-transportu-motoryzacji”. W zależności od zastosowania wodór jest głównym czynnikiem umożliwiającym rozwój następujących ekosystemów: mobilność/transport/motoryzacja; energia odnawialna; sektory energochłonne; budownictwo; sektor aeronautyczny i obronny. Wniosek powinien dotyczyć tylko jednego ekosystemu. ↩ back
• 11 https://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=1415&langId=pl  ↩ back
• 12 https://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=1147&langId=en#:~:text=The%20European%20Alliance%20for%20Apprenticeships%20%28EAfA%29%20unites%20governments,through%20national%20commitments%20and%20voluntary%20pledges%20from%20stakeholders. ↩ back
• 13 Na przykład ramy kompetencji cyfrowych dla obywateli, ramy kompetencji przedsiębiorczości i europejskie ramy e-kompetencji (e-CF). ↩ back
• 14 https://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=1501 ↩ back
• 15 https://s3platform.jrc.ec.europa.eu/home ↩ back
• 16 https://www.clustercollaboration.eu ↩ back
• 17 https://eit.europa.eu/ ↩ back
• 18 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32018H0604(01)&from=PL ↩ back
• 19 Nauki przyrodnicze, technologia, inżynieria, sztuka i matematyka. ↩ back
• 20 Europejskie podstawowe profile zawodowe zawierają opisy zestawów kluczowych efektów uczenia się odpowiadających profilom zawodowym, które są wspólne i istotne dla krajowych programów kształcenia i szkolenia zawodowego w krajach UE w konkretnych obszarach zawodowych. ↩ back
• 21 MOOC [ang. Massive Open Online Course] jest to masowy otwarty kurs internetowy, którego celem jest nieograniczone uczestnictwo i otwarty dostęp przez internet. Oprócz tradycyjnych materiałów kursowych, takich jak nagrania z wykładów, materiały do czytania i zestawy zagadnień do rozwiązania, wiele kursów MOOC zapewnia interaktywne fora użytkowników, aby wspierać interakcje społecznościowe między kursantami, nauczycielami i asystentami. ↩ back
• 22 Zob. cel średnioterminowy nr 2 (MTD2) w konkluzjach z Rygi z 2015 r.: https://op.europa.eu/pl/publication-detail/-/publication/200c516d-b8de-4c2a-a233-218671296c8d ↩ back
• 23 https://epale.ec.europa.eu/en/practitioners-in-vet ↩ back
• 24 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A52017DC0247  ↩ back
• 25 https://ec.europa.eu/education/education-in-the-eu/european-education-area_pl ↩ back
• 26 https://www.un.org/sustainabledevelopment/sustainable-development-goals/ ↩ back
• 27 https://unfccc.int/process-and-meetings/the-paris-agreement/the-paris-agreement ↩ back
• 28 https://eur-lex.europa.eu/resource.html?uri=cellar:b828d165-1c22-11ea-8c1f-01aa75ed71a1.0016.02/DOC_1&format=PDF ↩ back
• 29 https://ec.europa.eu/info/strategy/recovery-plan-europe_pl ↩ back
• 30 https://europa.eu/new-european-bauhaus/index_pl ↩ back
• 31 Definicja najbardziej zaawansowanych technologii znajduje się w glosariuszu ↩ back
• 32 https://ec.europa.eu/info/funding-tenders/opportunities/docs/2021-2027/common/guidance/unit-cost-decision-volunteers_en.pdf ↩ back
• 33 https://ec.europa.eu/info/funding-tenders/opportunities/docs/2021-2027/common/guidance/unit-cost-decision-sme-owners-natural-persons_en.pdf ↩ back